Προσπάθησα… Προσπάθησα αρκετά να συμπαθήσω τους Ancient Ascendant, αλλά η αλήθεια είναι πως παρά τα καλά στοιχεία τους, δε με κέρδισαν.
Το blackened death των βρετανών μπορεί να κατέχει εξαιρετικό περιτύλιγμα (το εξώφυλλο τα σπάει), να αποδίδεται με μεγάλη μαεστρία (πολύ στιβαρό rhythm section και γενικότερα καλή τεχνική), αλλά στο δια ταύτα, κάτι λείπει…
Σχεδόν σε όλα τα κομμάτια υπάρχει κάτι ενδιαφέρον (ένα riff, ένα ρυθμικό, ένα γύρισμα κτλ), αλλά αυτό βρίσκεται μονάχα σε σημεία και όχι σε ολόκληρο το τραγούδι. Αυτό σημαίνει πως 45 λεπτά μετά το πέρας του “Echoes and Cinder”, βρίσκεις τον εαυτό σου να εκτιμά πως αυτό που άκουσε δεν ήταν “φόλα”, από την άλλη όμως δε σου έχει μείνει κάτι για να κρατηθείς και να βασίσεις μια καλή κριτική.
Η γενική αίσθηση που έχεις είναι “αφού έχεις καλές ιδέες βρε αγορίνα, γιατί δεν τις χρησιμοποιείς σωστά;”, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Εξαιρώντας 2-3 συνθέσεις, μπορώ να πω πως το “Echoes and Cinder” πρόκειται για έναν κουραστικό και μπουχτιστικό δίσκο. Ευελπιστώ σε πιο ευοίωνο μέλλον.
527 
