Βρε καλώς τα παιδιά. Έχουν περάσει 11 ολόκληρα από την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου (το Ratt το 1999) και οι Ratt κυκλοφορούν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο Infestation.
Φαντάζομαι ότι οι οπαδοί των Ratt από τη μια περίμεναν με ανυπομονησία το νέο αυτό δίσκο, από την άλλη όμως κρατούν μια επιφυλακτική στάση σχετικά με την ποιότητα του δίσκου, καθώς, όπως και να το κάνουμε, 11 χρόνια δισκογραφικής απραξίας (ως Ratt πάντα) δεν είναι και λίγα.
Σε όλους αυτούς ένα έχω να πω: παιδιά δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος ανησυχίας. Οι Ratt επέστρεψαν με ένα δίσκο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ένδοξο παρελθόν της μπάντας.
Σε τι να πρωτοαναφερθούμε; Στον Stephen Pearcy, η φωνή του οποίου βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα; Στους Warren DeMartini και Carlos Cavazo (πρώην Quiet Riot, ανάμεσα σε πολλούς άλλους) που σχηματίζουν ένα φοβερό κιθαριστικό δίδυμο;
Στο Infestation οι Ratt κατάφεραν να συνδυάσουν την εμπειρία, που αναμφισβήτητα κατέχουν, μαζί με τη δίψα και όρεξη ενός πρωτοεμφανιζόμενου σχήματος, δημιουργώντας ένα δίσκο που σφύζει από ζωντάνια, ενέργεια και κέφι.
Από τα 11 κομμάτια του δίσκου δεν υπάρχει ούτε ένα που να μπορεί να χαρακτηριστεί μέτριο. Και για εμένα αυτό είναι το σημαντικότερο. Απλά αναλογιστείτε πόσες μπάντες διαφήμιζαν την επερχόμενη δουλειά τους ως μια “επιστροφή στις ρίζες” και το αποτέλεσμα, εκτός από ένα – δυο τραγούδια (στην καλύτερη περίπτωση), ήταν απογοητευτικό.
Συνοψίζοντας: το Infestation αποτελεί μια κλασική Ratt κυκλοφορία που όχι μόνο δε θα αφήσει κανένα οπαδό τους ανικανοποίητο, αλλά θα κάνει και αυτούς που πιθανώς τους είχαν ξεγράψει να ξαναασχοληθούν μαζί τους.
Καρβούνης Δημήτρης
521 
