Μετά από οκτώ χρόνια δισκογραφικής αδράνειας οι Σουηδοί A.C.T. επιστρέφουν με το έξοχο “Circus Pandemonium”.
Το γκρουπ έχει αφήσει έντονα τα σημάδια του την περασμένη δεκαετία και είχε ενθουσιάσει με την καλλιτεχνική του ευφυΐα, κριτικούς και κοινό, αφού κατορθώνει και συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη θεατρικότητα και τα φωνητικά των Queen (και ολίγον Saga) με τις μελωδίες των Beatles και την τεχνική αρτιότητα των σπουδαίων prog γκρουπ των 70s και όλα αυτά ποτισμένα με μπόλικες μεταλλικές πινελιές.
Η διαφορά των A.C.T. με τα υπόλοιπα σχήματα του χώρου είναι καθαρά στην απίστευτη ευρηματικότητα που δείχνουν στις μελωδίες όπου κάνουν σχεδόν όλες τις συνθέσεις συναρπαστικές. Μεγάλο όπλο αποτελεί για το συγκρότημα η ιδιαίτερη ερμηνευτική ικανότητα του Herman Saming όπου καταφέρνει με χαρισματικό τρόπο να ξεφεύγει από τα τετριμμένα που χαρακτηρίζουν ένα καλό τραγουδιστή και να μεταφορτώνεται παράλληλα σε ένα αφηγηματικό και ποιητικό ερμηνευτή κάτι που διακρίνεται έντονα στο φανταστικό “Manager’s Wish”.
Η ενορχηστρωτική δομή ολόκληρου του “Circus Pandemonium” είναι εκπληκτική όπου εκτός από τις κύριες συνθέσεις υπάρχουν αρκετές μικρές γέφυρες που σε ξαφνιάζουν και σε αιφνιδιάζουν ευχάριστα. Ειδικά αυτό γίνεται αντιληπτό στα τσιρκοειδές “Look At The Freak” και στο “Confrontation” με τα εφιαλτικά πλήκτρα ενώ τα χορωδιακά σε ύφος φωνητικά μαζί με τα οπερετικά bacing vocals δίνουν ξεχωριστή δυναμική στο δίσκο. Παράλληλα κυριαρχεί η ορμητική και συνάμα άψογη εκτελεστική απόδοση των Σουηδών με τα “Lady In White”, “A Failed Escape Attempt”, “Everything’s Falling” να δίνουν γερές melodic/ prog δονήσεις ενώ δεν λείπουν και οι τρυφερές στιγμές τους όπως αυτές ακούγονται στο πανέμορφο “A Mother’s Love”.
Αλλά και στιχουργικά οι A.C.T. είναι εξαιρετικοί αφού αποδεικνύουν ότι είναι συγκρότημα που ξέρει να φτιάχνει ιστορίες, να περιγράφει συναισθήματα και να τις μεταδίδει στον ακροατή άμεσα και χωρίς κουραστικές πολυπλοκότητες.
Κορυφαία τραγούδια το “The Funniest Man Alive” που είναι σε πιο ροκ κλίμα, το θαυμάσιο “The End” το “Freak Of Nature”, που φέρνει μνήμες από το “Look at Yourself” των θρυλικών Uriah Heep και τo “A Truly Gifted Man” που καταφέρνει να παντρεύει τα υποτιθέμενα πιο αταίριαστα πράματα όπου από την μία ακούγεται σαν ρεφρέν του Prince, με τεχνοτροπία των Toto και άλλοτε σαν σύνθεση των Uriah Heep με pop προεκτάσεις.
Συνοπτικά οι Σουηδοί φίλοι μας έφτιαξαν ένα μοναδικό καλλιτεχνικό prog-rock δημιούργημα γεμάτο από ένα πανδαιμόνιο μελωδιών και ήχων που τους βάζει στην κορυφή των κυκλοφοριών για τη φετινή χρονιά.
630 
