Οι Γερμανοί Rogash συστήνονται στην death metal κοινότητα με την κυκλοφορία της πρώτης τους ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς που φέρει τον τίτλο “Supremacy Undone”.
Σε μια προσπάθεια να συνδυάσουν καινούργια και παλιά στοιχεία της σκηνής καταφέρνουν απλά να μας παρουσιάσουν ένα δίσκο που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διατηρήσει τα επίπεδα ενθουσιασμού μας πάνω από την μέση.
Από την στιγμή μάλιστα που η μουσική και η συνθέσεις τους δεν παρουσιάζουν καμία πρωτοτυπία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον να αποτελούνται από εμπνεύσεις και δημιουργικότητα που να υπερβαίνει το μέτριο έτσι ώστε να μπορέσει το “Supremacy Undone” να κερδίσει την συμπάθεια μας. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι πολύ να βρω τα στοιχεία εκείνα που να σας το προτείνω ως μία επιλογή για τις ακροάσεις σας.
Ύστερα από μία εισαγωγή και ένα μέτριο πρώτο κομμάτι τα πράγματα δείχνουν να καλυτερεύουν και αλλά και πάλι αυτό δεν αρκεί για να κάνει την διαφορά. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακούγοντας το album, μου ήρθαν πάνω από 10 μπάντες στο μυαλό, στοιχείο που έκανε να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι οι Rogash βάλθηκαν να χωρέσουν όλα τα αγαπημένα τους ακούσματα και επιρροές σε ένα δίσκο. Αργόσυρτα σαδιστικά riffs, σουηδικές μελωδίες, αμερικάνικες στιβαροί ογκόλιθοι και πολύπλοκες τεχνικές εξάρσεις κατάφεραν να στριμωχτούν σε έναν δίσκο αλλά θέλετε ο ατυχής συνδυασμός, θέλετε τα ρηχά επίπεδα έμπνευσης και δημιουργικότητας με κούρασαν αρκετά.
Κομμάτια όπως τα “Constant Calamity”, “Bloodgates Rising” και “Kingdom of Grief” αποτελούν ίσως τις καλύτερες στιγμές τους δίσκου και είναι τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα μιας επιτυχημένης μίξης των στοιχείων που θέλησαν οι Rogash να συμπεριλάβουν στο “Supremacy Undone”. Μέχρι εκεί όμως. Στο σύνολο του ο δίσκος δεν με προκαλεί σε καμία περίπτωση να του δώσω παραπάνω σημασία. Ουσία μηδέν.
648 
