Είμαι της άποψης πως σε 100 χρόνια, στα μουσικά σχολεία θα μελετάνε τους Ulver, όπως τώρα μελετούν τον Μότσαρτ. Κάθε δίσκος, ένα ταξίδι διαφορετικό από το προηγούμενο.
Αφού κυκλοφόρησαν ένα εξαιρετικό cover album (“Childhood’s End”) δείχνοντας το σεβασμό του στο rock των 60s, έρχονται τώρα να αφυπνίσουν κάτι κοιμισμένα κύτταρα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μου.
Μπλέκοντας περίφημα την ηλεκτρονική ambient μουσική με τη λεγόμενη κλασική, με τη βοήθεια της ορχήστρας δωματίου του Τρόμσο (εσείς που παίζετε στοίχημα θα έχετε ακουστά την πόλη) και δημιουργούν ένα εξαιρετικό έργο.
Το επίπεδο τους έχει φτάσει τέτοιο ύψος που το Πνευματικό Κέντρο του Τρόμσο τους χρηματοδότησε σε συνεργασία με την Αρκτική Όπερα και το πολιτιστικό τμήμα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας για φτιάξουν ένα έργο.
Με την πολύτιμη βοήθεια του συνθέτη Martin Romberg, ο οποίος καθοδήγησε και την Ορχήστρα Δωματίου. Το έργο παίχτηκε στο Πνευματικό Κέντρο το Σεπτέμβρη του 12 και μετέπειτα οδηγήθηκε για την τελική του παραγωγή.
Πάρε λοιπόν το αγαπημένο σου βιβλίο, άναψε τόσο φως όσο χρειάζεται για να βλέπεις τα γράμματα και άσε αυτό το αριστούργημα να σε οδηγήσει.
Όσο υπάρχουν οι Ulver, δε θα σταματήσω να εκπλήσσομαι!
Skål!
670 
