ΟΚ ΟΚ… Το πιάσαμε το υπονοούμενο αγγλικέ τύπε… Είναι το next big thing στο χώρο του μοντέρνου punk/hardcore και αυτό είναι το ντεμπούτο τους…
Αλλά γενικά ισχύει και το ρητό “όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι”, κάτι που θα έλεγα ότι δεν ισχύει απόλυτα στην προκείμενη περίπτωση. Ωστόσο όλος αυτός ο ντόρος στο συνοδευτικό newsletter είναι παγίδα, διότι είτε σε προδιαθέτει αρνητικά είτε απλά τσιμπάς το δόλωμα.
Αλλά για να δούμε τι συμβαίνει πραγματικά με τους Smoking Hearts. Στις 28 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία και τις Ην.Πολιτείες το ντεμπούτο τους “Victory!” το οποίο θα τους βοηθήσει να εκτοπίσουν τους συντοπίτες τους Gallows από τον θρόνο του Νο.1, στη Βρετανία τουλάχιστον, punk/hardcore γκρουπ (συ είπας, αγαπητό newsletter). Και εγώ απαντάω “σιγά το πράμα”, κατόπιν των κλυδωνισμών που υπέστησαν οι Gallows με βασικές αλλαγές στο line-up την τελευταία τριετία. Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι το κουιντέτο είναι ηχητικά συγγενές, πέραν των Gallows, με συγκροτήματα όπως οι The Bronx, Comeback Kid, Alexisonfire κ.ο.κ. Τα σκισμένα φωνητικά του Ben Mills κάποιες φορές αφήνουν περιθώριο να ακουστούν κάποια πιο μελωδικά καλιφορνέζικα singalongs εδώ και εκεί.
Οι κιθάρες πάντως κάνουν “δουλίτσα” με γκαζωμένα riff, αλλά και μανιασμένα solo, που θα ζήλευε κάθε metal μπάντα. Σίγουρα δε θα βρείτε στο συγκεκριμένο album gang vocals και beatdown περάσματα γιατί οι SH είναι λάτρεις της ταχύτητας και λιγότερο του groove. Το σύνολο ακούγεται σαν πλαγιομετωπική των Gallows και των Alexisonfire με σόλο από τους Slayer σε διάθεση rock ‘n’ roll (και λα μείζονα… yeah baby!!!).
Μεγάλο μείον είναι ότι υστερεί σε πολλά σημεία το rhythm section. Διακρίνω εύκολα την έλλειψη φαντασίας και τεχνικής από πλευράς drummer, γεγονός που ανακόπτει το group και ρίχνει κατά πολύ τις δυναμικές του και τα στάνταρ του. Από την άλλη είναι hardcore οπότε δε χρειάζεται να περιπλέκονται τα πράγματα, αν και σημειωτέον ο Jordan Hastings (Alexisonfire) και ο David Sandstrom (Refused) ήταν επίσης drummer σε hardcore συγκροτήματα…
Αρκετά διασκεδαστικό αλλά τίποτα συγκλονιστικό. Με έναν πιο μάγκα drummer πιστεύω ότι θα σκίζανε κώλους… Oh well…
661 
