Εναλλακτικός τίτλος: “Εκφράσεις- Καραμέλα”
Μια σύντομη αποδόμηση εκφράσεων που χρησιμοποιούνται συχνά στον ευρύτερο μουσικό χώρο…
“Άμα δεν είσαι μουσικός, δε μπορείς να κάνεις κριτικές”
Ποιοι το λένε συνήθως: οι ίδιοι οι μουσικοί, κυρίως αυτοί που έχουν λάβει κάποια αρνητική κριτική…
Η αλήθεια: το να ξέρεις από μουσική είναι θεμιτό όταν σχολιάζεις τη δουλειά κάποιου. Από την άλλη όμως, το εκάστοτε album δεν το ακούνε μονάχα καλλιτέχνες με πτυχία, αλλά, επί το πλείστον, κόσμος που μπορεί να μην ξέρει καν τι είναι το πεντάγραμμο. Άλλη η “δουλειά” ενός κριτικού, άλλη αυτή ενός μουσικού. Φανταστείτε ένα review που θα ανέλυε τα μέτρα, τις οκτάβες, τα μπάσα, τα πρίμα, τις τονικότητες, μέχρι και τις χορδές που χρησιμοποίησε μια μπάντα. Αστείο…
“Όσοι μπορούν, γράφουν μουσική… Όσοι δε μπορούν, σχολιάζουν τη μουσική των άλλων”
Ποιοι το λένε συνήθως: μουσικοί που δεν τους αρέσει να κρίνονται από κανέναν (διότι είναι “γαμάτοι” και το ξέρουν).
Η αλήθεια: αρκετοί από αυτούς τους μουσικούς που συχνά πυκνά έκραζαν και έκαναν χρήση της έκφρασης, όταν τους ζητήθηκε, έγιναν και κριτικοί, έχοντας ως άλλοθι το ότι είναι μουσικοί… Καταλήγουμε λοιπόν στο ότι, άπαξ και είσαι καλλιτέχνης, μπορείς να κρίνεις άπαντες… Άμα είσαι υδραυλικός όμως μπορείς να σχολιάζεις μονάχα τις βρύσες και τα είδη υγιεινής γενικότερα… Αν είσαι φοιτητής, τότε μπορείς να μιλάς μόνο για φραπέ και τάβλι… Έτσι πάει φίλε μου…
“Όσοι γράφουν επαγγελματικά κριτικές (aka πληρώνονται) είναι καλύτεροι από τον κάθε τυχαίο που γράφει σε ένα zine”
Ποιοι το λένε: πλέον λίγοι, αλλά κυρίως άνθρωποι που έχουν περάσει από περιοδικά…
Η αλήθεια: το αν γράφει κάποιος καλύτερα ή όχι δεν είναι θέμα αμοιβής. Διότι μπορεί από τη μια ο αμειβόμενος συντάκτης να έχει ένα επιπλέον βάρος στην άποψή του, από την άλλη όμως ένας μη-αμειβόμενος δεν επηρεάζεται από την όποια κατεύθυνση της εκάστοτε διεύθυνσης. Τουτέστιν, αυτός που το κάνει τζάμπα, ίσως (λέω “ίσως”) εν τέλει να είναι και πιο τίμιος, από εκείνον που ενδεχομένως να γίνεται εντολοδόχος, προωθώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Όλα είναι σχετικά…
“Μην τον ακούς τον τυχάρπαστο, ρε! Τι ξέρει αυτός; Είσαι ταλεντάρα!”
Ποιοι το λένε: οι φίλοι του μουσικού που έχει λάβει κακή κριτική.
Η αλήθεια: όταν έχεις στον περίγυρό σου αυλικούς που σε ταράζουν στα κομπλιμέντα, τότε δύσκολα θα πας μπροστά… Διότι όταν όλοι σου λένε πως είσαι ήδη “ταλεντάρα”, τη στιγμή που καλώς ή κακώς δεν είσαι, τότε σου κάνουν κακό. Εκτός και εάν ο σκοπός σου είναι να κάνεις καριέρα μόνο στους γνωστούς σου, οπότε πουλώντας 7 δίσκους σου, αυτοχρίζεσαι και “πολυπλατινένιος” καλλιτέχνης…
“Δε συγχέουμε μουσική με πολιτική”
Ποιοι το λένε: όσοι συγχέουν μουσική με πολιτική
Η αλήθεια: όταν προβάλλεις κάποιον για άσχετο με τη μουσική λόγο, ειδικά δε, όταν αυτός έχει άμεση σχέση με την πολιτική, τότε τι ακριβώς κάνεις; Η ουσία είναι πως όλα καταλήγουν στα “κλικ”. Άπαξ και ένα θέμα πουλάει και περιλαμβάνει οποιονδήποτε (μα οποιονδήποτε) μουσικό, τότε θα προβληθεί από τα ανάλογα δήθεν “μη-πολιτικοποιημένα” μέσα.
“Άμα δουλέψεις πολύ, θα έρθει και η σειρά σου”
Ποιοι το λένε συνήθως: φτασμένοι εμπορικά μουσικοί.
Η αλήθεια: η δουλειά είναι το βασικότερο… Αλλά (δυστυχώς) δε γίνεται να πας μπροστά στη μουσική μόνο με τη δουλειά. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις μουσικών που δεν τα κατάφεραν, παρότι δούλευαν πολύ. Απλά χρειάζεται και λίγη τύχη, το σωστό timing και πάνω από όλα, οι σωστές επιλογές.
“Στηρίζω την ελληνική σκηνή”
Ποιοι το λένε συνήθως: τύποι που έχουν κατεβάσει τις δουλειές ελληνικών συγκροτημάτων (μεγάλων ή μη) και ασχολούνται ιντερνετικά με το όλο θέμα, κυρίως ποστάροντας κομμάτια από το youtube.
Η αλήθεια: καταρχάς, άπαξ και στηρίζεις την όποια σκηνή, δεν το λες. Απλά πράγματα! Κατά δεύτερον, άμα θες να τη στηρίξεις, πήγαινε σε κάποιο live, αγόρασε το cd της μπάντας, ή ένα μπλουζάκι και δείξε ότι όντως ενδιαφέρεσαι. Διότι καλά τα λόγια, οι φανφάρες και τα ενδελεχή ποσταρίσματα, αλλά η ουσία δε βρίσκεται εκεί…
“Άμα βγάλεις λεφτά παίζοντας metal, είσαι πουλημένος”
Ποιοι το λένε συνήθως: μέλη συγκροτημάτων που δεν έχουν βγάλει λεφτά από τη μουσική τους, αυτοπροσδιορίζοντας το είδος τους ως “underground”.
Η αλήθεια: άπαξ και θέλεις να ακολουθήσεις οποιαδήποτε επαγγελματική καριέρα και δε θέλεις να βγάζεις κάποια χρήματα από αυτήν, τότε μάλλον είσαι ανόητος… Όπως ένας δικηγόρος θέλει να βγάλει λεφτά, έτσι και ένας μουσικός θα προσπαθήσει να ζήσει από τη δουλειά του. Εκτός και εάν “επιτυχία” είναι το να παίζεις σε μια τρύπα μπροστά σε τρεις κολλητούς και δύο ξαδέρφια σου… Στην τελική, την επόμενη φορά που θα πας στον γιατρό και σου ζητήσει λεφτά, κράξε τον, γιατί δεν είναι “true”…
241 
