Πιάνο στην αρχή. Το μυαλό μου ταξιδεύει στο μεγαλοπρεπές “Satanic art” EP των Νορβηγών Dödheimsgard. Στοιχεία Emperor και “Stormblast” εποχής των Dimmu Borgir είναι εμφανή, σε ένα album που τιμά το ιδίωμα.
Δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Ελλήνων Aenaon, που δείχνει πως το ιδίωμα ακόμα βγάζει ωραίες δουλειές στη χώρα μας.
Έντονος είναι και ο μουσικός τους προοδευτισμός, αφού τα κομμάτια τους αρνούνται να κλείσουν εαυτούς σε συγκεκριμένα δομικά καλούπια και καθιστούν το άκουσμα πέραν του δέοντος ευχάριστο.
Ήδη από το ξεκίνημα και το “Deathtrip Chronicle”, καταλαβαίνουμε πως έχουν ικανότητες να πάνε πολύ ψηλά ηχητικά με τα χορωδιακά φωνητικά στο ρεφρέν και το τρελαμένο σαξόφωνο αργότερα να κτίζουν μια απίστευτη ατμόσφαιρα.
Φοβερές κιθαριές στο “Grau Diva”, που δεν είναι συνηθισμένες στο είδος, με το cello και τα πλήκτρα να δημιουργούν τρομακτικές οπτασίες, ενώ το “A Treatise on the madness of God” ξεκινάει με ένα sample από την ταινία τους Ingmar Bergman, “H έβδομη σφραγίδα” και πάλι το σαξόφωνο δίνει μια ελαφριά πειραματική jazz άποψη.
Ένα ακόμα εξαιρετικό κομμάτι, “Der Mude Tod”, με τα guest φωνητικά του Sindre Nedland (In Vain/Funeral), αλλά οι επισκέψεις δεν σταματούν εκεί. Στο “The Land of No Water”, τραγουδά και ο Mirai Kawashima των Sigh, με το πιάνο να κρατά το σημαντικότερο ρόλο και τη φυσαρμόνικα να οδηγεί τον ακροατή στον προορισμό του. Στο “Funeral Blues”, η Τάνια των Universe217, στο ίσως πιο όμορφο κομμάτι του album. Εκείνο σε ταξιδεύει στην άλλη όχθη με την doom αισθητική του και σε πάει στο τελευταίο “Palindrome”. Ένα 12-λεπτο έπος με κιθαριστικά solos και έντονα φωνητικά από τον Astrous.
Οι Aenaon είναι το μέλλον. Δε φοβούνται να πειραματιστούν και να βάλουν όργανα που ο μέσος μεταλλάς δεν έχει δει ποτέ live και φέρνουν κόσμο να βοηθήσει στο αποτέλεσμα κάνοντας το “Extance” ένα ωριαίο μουσικό πάρτι!
Ακούστε και αγοράστε άφοβα!
771 
