Αυτή η πενταμελής αυστριακή μπάντα μελωδικού death metal, είδε τις προσπάθειες της να καρποφορούν το 2010, όταν και της απενεμήθη το “Amadeus Music Award” (κάτι σαν αυστριακό Grammy) για το προηγούμενο της album “Life Is Decay”. Ήταν ένας πολύ καλός δίσκος στο είδος του, όχι κάτι πρωτοποριακό, αλλά σίγουρα άξιζε τα λεφτά του…
Κάτι το οποίο συμβαίνει και με την νέα δουλειά τους, στην οποία οι Days Of Loss, μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα σιωπής επανέρχονται με ένα ακόμη υπέροχο σύνολο melodic death metal τραγουδιών με πάρα πολλά στοιχεία thrash.
Το “Our Frail Existence” έχει κάποιες πολύ ευδιάκριτες συνιστώσες. Ένα μεγάλο μέρος της μουσικής τους βασίζεται στα αρχέτυπα των Μέγιστων Dark Tranquillity, κυρίως στον τρόπο έκφρασης των φωνητικών του Ben Pauswek αλλά και στις up tempo thrashοειδείς παρεμβολές, όταν παίρνουν φωτιά οι μπότες του Max Fingernagel (drums) και το γάργαρο, δυνατό παίξιμο του πολύ καταρτισμένου Wolf Labmayer (μπάσο), που συνεισφέρουν τα μέγιστα στην αποτύπωση των συνθέσεων ρυθμικά. Όσο για τις κιθάρες των Alexander Schmid και Ken Straetman, είναι πάρα πολύ δουλεμένες, με εξαιρετικά riff, άλλες φορές brutal και βαρύτατες, με κοινό πεδίο ορισμού τις ογκώδης στιγμές των Insomnium (μάστορες στις ατμόσφαιρες τέτοιου είδους), άλλες φορές με την speed νοοτροπία των Dark Tranquillity και των (κυρίως) πρώιμων In Flames και leads μελωδικότατα, Maidenικά και πιασάρικα.
Διαμαντάκια που ξεχώρισα είναι το εισαγωγικό “Prelude”, τα pyrokavlique (άτσα ο Σαρκοζής…) “Catharsis”, “Corpsemourn”, “Circle’s End”, με τον ύμνο “Thanatology” να αποτελεί κορωνίδα, ενώ πάρα πολύ καλά είναι τα εν είδει απαγγελίας φωνητικά στο “Ashcrown” με τα υπόλοιπα τραγούδια να ακολουθούν στα ίδια αξιοπρεπή επίπεδα.
Η παραγωγή του Norbert Leitner, είναι πάρα πολύ καλή, συμπαγέστατη, θεωρώ ότι ηχητικά είναι καλύτερη από τις τελευταίες δουλειές και των Tranquillity και των Insomnium (ενδεικτικά τις αναφέρω, ως μέτρο για το συγκεκριμένο ύφος), συμπαγέστατη αλλά όχι πνιγηρή, οι φράσεις των οργάνων ακούγονται καθαρότατα ενώ συνεχίζει να με εντυπωσιάζει η διαρκής εξέλιξη γενικότερα στους ήχους που βγαίνουν στα drums από τους σύγχρονους guru της κονσόλας. Αρκετά καλό είναι και το artwork του δίσκου.
Με το “Our Frail Existence” οι Days Of Loss, απέκτησαν άλλον έναν φίλο της μουσικής τους, ακούγονται συμπαθέστατοι και συνεπείς στο ιδίωμα που ακολουθούν και για τους θιασώτες του εν λόγω ύφους (μα ποιός είναι επιτέλους ο κος Αλεξάκης;), αποτελεί μια πάρα πολύ καλή πρόταση με το έμπα του 2014. Ja, Ja Klara, ich kommen…
473 
