Άμα γεννηθείς στην Κατάνια της Σικελίας και δεν γίνεις ο νέος Δον Κορλεόνε τότε με τι άλλο μπορείς να ασχοληθείς; Μα φυσικά να φτιάξεις μια one man band που να παίζει αρχέγονο, καταθλιπτικό, μονότονο, μινιμαλιστικό και σκατόψυχο Black Metal. Δεν είναι προφανές άλλωστε;
Από τις αρχές του 2013 μέχρι και σήμερα το παλικάρι μας κυκλοφόρησε 3 album. Να τονίσουμε ότι κανένας από τους δίσκους δεν γράφτηκε μέσα σε αυτή τη χρονιά. Όλα τα κομμάτια γράφτηκαν από το 2005 μέχρι και το 2012 με τα κομμάτια για το The Woods is my Coffin να τοποθετούνται μεταξύ 2005 και 2006. Συνολικά μιλάμε για την έκτη κυκλοφορία της “πολυμελούς” μπάντας από το 1997 οπότε και οι Vardan πήραν σάρκα και οστά.
Σαράντα λεπτά μονότονης σαπίλας με επαναλαμβανόμενα riff, παραμορφωμένες κιθάρες, rhythm section (αυτό είναι το ανέκδοτο) και φωνητικά που θα ήθελες να ήταν οι κραυγές απόγνωσης της πεθεράς σου. Επί το πλείστον slow ταχύτητες με τη δημιουργία κάθε είδους μακάβριων και καταθληπτικών συναισθημάτων να αποτελεί μονόδρομο για τον καλλιτέχνη. 5 κομμάτια που δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξεχωρίσεις μεταξύ τους. Άντε κανα riff να είναι διαφορετικό αλλά και για αυτό δεν είμαι σίγουρος.
Η παραγωγή περίμενα να ήταν χειρότερη αλλά για το είδος σίγουρα θεωρείται τίμια και καθόλα ταιριαστή. Οι επιρροές πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Πρώιμοι Darkthrone και Burzum αποτελούν τη βίβλο πάνω στην οποία βασίζονται τα πάντα. Τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια είναι και τα 2 τελευταια που αποτελούν και ένα mini concept. Dawn of the followers I και II. Πάρα πολλές οι επιρροές από Burzum στις 2 αυτές συνθέσεις αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να χαλάει και κανέναν. Ενδιαφέρουσα η ατμόσφαιρα και η ροή των 2 αυτών κομματιών που σίγουρα θα αρέσουν στους true Black Metalers.
Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι παραπάνω για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία. Όλοι έχετε καταλάβει τι ακριβώς παίζεται έδω. Άμα είστε φίλοι της συγκεκριμένης σχολής ακούστε τους και πιθανώς να βρείτε ενδιαφέροντα πράγματα. Οι υπόλοιποι αρκεστείτε στην απόγνωση της πεθεράς σας.
552 
