AEROSMITH

Οι AEROSMITH είναι ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της hard rock μουσικής. Στην πλούσια καριέρα τους έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από εξαιρετικά album…,

γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία και δόξα, αποτελώντας ένα από τα πιο γνωστά ονόματα της σκληρής μουσικής. Έχοντας σαν πρότυπα τους Fleetwood Mac, Rolling Stones, Cream, ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1970 στο Sunapee, New Hampshire της Βοστώνης. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από επιθετικά κιθαριστικά riffs και solos. Όταν ξεκίνησαν πολλοί δημοσιογράφοι της εποχής εκείνης μίλαγαν για μια μπάντα με πιτσιρικάδες που σαν στόχο είχε να επαναπροσδιορίσει το rock’n’roll. Έχοντας όλα τα απαραίτητα εφόδια για να το πετύχουν οι κ.κ Tyler–Perry–Hamilton–Whitford έγραψαν την δικιά τους ιστορία στο χώρο της σκληρής μουσικής. Η μπάντα προήλθε από την ένωση των Chain Reaction (στους οποίους τραγουδούσε και εκτελούσε και χρέη drummer o Steven Tyler) και των Jam Band (ήταν η μπάντα του Joe Perry και του Tom Hamilton). O Tyler έχοντας γνωρίσει τον Perry και αφού τον είχε δει να παίζει live μαζί με τον Hamilton τους προτείνει να κάνουν κάτι μαζί. Με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκαν οι AEROSMITH. Στη συνέχεια στην παρέα των Tyler (φωνητικά) – Perry (κιθάρα) – Hamilton (μπάσο) προστέθηκε ο Ray Tabano σαν 2^ος κιθαρίστας ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Brad Whitford και στη θέση του drummer βρέθηκε ο Joey Kramer. Mε αυτή τη σύνθεση ξεκινάνε να δίνουν πολλά live με αποτέλεσμα να σχηματισθεί ένας φανατικός πυρήνας οπαδών που ακολουθούσε τη μπάντα σε κάθε της βήμα. Ακόμα και έτσι όμως η μπάντα δεν είχε το πολυπόθητο συμβόλαιο. Αυτό ήρθε το 1972 όταν τον εκείνο τον Αύγουστο ο ιδιοκτήτης της Columbia, Clive Davis παρακολούθησε τη συναυλία της μπάντας στο Max’s Kansas City. Λίγο αργότερα η μπάντα υπέγραψε συμβόλαιο 125.000 δολαρίων και με γρήγορους ρυθμούς μπήκαν στο studio για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους. Το 1973 κυκλοφορεί το “Aerosmith” το οποίο περνάει στον ακροατή όλη την ενέργεια και εκρηκτικότητα της μπάντας. Σε αυτό τον δίσκο συναντάμε και τη μεγάλη τους επιτυχία “Dream On”, ένα συγκλονιστικό τραγούδι ,από τα πιο όμορφα που έχει γράψει η μπάντα. Με τον δίσκο στις αποσκευές τους ξεκινάνε αμερικανική περιοδεία όπου παίζουν support σε μπάντες όπως οι Hawkind, Mott The Hoople και The Kinks.To 1974 η μπάντα συνεργάζεται με τον παραγωγό Jack Douglas και κυκλοφορούν το album “Get Your Wings”. Στο συγκεκριμένο album η μπάντα φαίνεται να έχει εξελίξει τους ορίζοντες της και να έχει επιρροές από τη μαύρη μουσική. Στο δίσκο συναντάμε διαχρονικά τραγούδια όπως τα “Seasons of winter”, “S.O.S” και “Lord Of The Thighs”. Το μεγάλο βήμα όμως δεν είχε γίνει ακόμα. Αυτό έγινε το 1975 όταν και κυκλοφόρησαν το αριστουργηματικό “Toys In The Attic”. Ο δίσκος πούλησε πολλά εκατομμύρια αντίτυπα και εκτόξευσε τη μπάντα. Σε αυτόν το δίσκο το συγκρότημα έχει κατασταλάξει στο στυλ μουσικής που θέλει να παίζει και με αυτόν τον τρόπο μας προσφέρουν τραγούδια μεγάλα και διαχρονικά όπως τα “Walk This Way”, “Sweet Emotion” κ.λ.π. Την κυκλοφορία του δίσκου ακολούθησε μεγάλη περιοδεία στην οποία έπαιζαν headliners σε χώρους χιλιάδων θεατών. Εκείνη την εποχή μαζί με τους KISS ήταν τα πιο αγαπημένα συγκροτήματα στο αμερικανικό κοινό. Όπως κάθε μεγάλη μπάντα όμως έτσι και οι AEROSMITH έπεσαν με τα μούτρα στις καταχρήσεις. Φτάνοντας στα τέλη του 1975 επανακυκλοφορεί το “Dream On” και τον Ιούνιο του ίδιου έτους κυκλοφορεί το τέταρτο και για πολλούς καλύτερο τους album το “Rocks”. Με την κυκλοφορία του ο δίσκος μπαίνει αμέσως στα charts και έτσι η μπάντα ξεκινάει μια μεγάλη περιοδεία επί αμερικανικού εδάφους όπου έπαιξαν σε 56 πόλεις. Όμως συνεχόμενες κραιπάλες των Tyler–Perry -οι οποίοι ονομάστηκαν toxic twins– έφτασαν σε οριακό σημείο με αποτέλεσμα την εξάντληση. Με αυτά τα δεδομένα η μπάντα κάνει ένα διάλειμμα το οποίο κρινόταν απαραίτητο και κατά την διάρκεια του οποίου η μπάντα συνέθεσε το “Draw The Line”. Πολλοί θα χαρακτηρίσουν τον τίτλο του δίσκου σαν λογοπαίγνιο της μπάντας όπου έπρεπε να χαράξουν ένα όριο αν ήθελαν να συνεχίσουν να υπάρχουν. Η ποιότητα του δίσκου δεν φτάνει τα προηγούμενα albums της μπάντας μιας και τα σημάδια κόπωσης είναι εμφανή, περιέχει όμως καλά κομμάτια όπως το “Critical Mass” και το “Kings and Queens”. Παρόλο που ο δίσκος δεν έφτανε το συνθετικό επίπεδο των προκατόχων του κατάφερε να φτάσει μέχρι το No.3 των charts και να γίνει πλατινένιο πιο γρήγορα από κάθε άλλο δίσκο τους. Η περιοδεία που ακολούθησε το καλοκαίρι του 1978 τους βρίσκει να παίζουν co-headline με τν Ted Nugent στο California Jam II. Στη συνέχεια τον Οκτώβριο του ίδιου έτους εμφανίζονται ως Future Villain Band στην κινηματογραφική μεταφορά του SGT. Pepper’s Lonely Hearts Club Band album των Beatles, διασκευάζοντας με επιτυχία το “Come Together”. Στα τέλη της ίδιας χρονιάς η μπάντα κυκλοφορεί το εξαιρετικό live δίσκο “Live! Bootleg”. Mε αυτόν τον τρόπο η Draw The Line Tour ολοκληρώνεται και το 1979 θα είναι χρονιά ξεκούρασης για το συγκρότημα ύστερα από τόσα χρόνια ηχογραφήσεων περιοδειών και φυσικά, καταχρήσεων. Στα τέλη του 1979 κυκλοφορεί το πολύ καλό “Night in the Ruts”. Παρόλο που η μπάντα δεν διένυε και την καλύτερη της περίοδο δίσκος ήταν εξαιρετικός με τραγούδια όπως τα “Bone to Bone”, “No Surprize” και την απίστευτη διασκευή του “Think About It” των Yardbirds. Δυστυχώς όμως όπως και σε κάθε μεγάλη μπάντα έτσι και εδώ και οι καταχρήσεις η δόξα και το χρήμα είχαν μπει για τα καλά στις ζωές τους και οι ισορροπίες είχαν διαταραχθεί. Έτσι μετά την κυκλοφορία του δίσκου ο Joe Perry αποχωρεί και δημιουργεί τους The Joe Perry Project. Η μπάντα τον αντικατέστησε με τον Jimmy Crespo. Να τονίσουμε ότι από auditions είχε περάσει και ο Michael Schenker. Στις αρχές του 1980 την φυγή του Perry ακολουθεί και ο Brad Whitford ο οποίος φτιάχνει μαζί με τον κιθαρίστα του Ted Nugent, Derek St. Holmes, τους Whitford–St.Holmes. Οι παλιοί του φίλοι δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια και τη θέση του παίρνει ο Rick Dufay. Με νέα σύνθεση η μπάντα κυκλοφορεί το 1982 το “Rock in a Hard Place”. Δυστυχώς ο δίσκος ήταν αρκετά αδύναμος και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τις προηγούμενες δουλειές τους. Το 1984 όμως τα πράγματα θα ξαναμπούν στην θέση τους. Οι Perry– Whitford επιστρέφουν στη μπάντα και πραγματοποιούν την Back in the Saddle Tour. Δισκογραφικά θα επανέλθουν με το αρκετά καλό “Done With Mirrors”. Στη συνέχεια ο Rick Rubin κατάφερε να κλείσει μια μεγάλη συνεργασία. Οι rappers Run DMC με την συμμετοχή των Tyler–Perry διασκεύασαν το “Walk This Way”. To συγκρότημα έχοντας επανακτήσει την φήμη και την δόξα που χε στα 70s’ κυκλοφορεί μια τριάδα από εξαιρετικούς δίσκους που άφησαν άφωνο όλο τον κόσμο. Φυσικά μιλάμε για τα “Permanent Vacation”(1987), ”Pump”(1989), ”Get a Grip”(1993). Μπορεί βέβαια στα συγκεκριμένα albums να χρειάστηκαν και την συνθετική συμβολή τρίτων κατάφεραν όμως να φτάσουν και να ξεπεράσουν την επιτυχία που είχαν γνωρίσει στα 70s’.To νεοσύστατο τότε MTV έπαιζε κάθε μέρα τα video-klips τους και ίδιοι όπου ήταν υποψήφιοι σάρωναν τα μουσικά βραβεία. Όσο πέρναγαν τα χρόνια ο ήχος του συγκροτήματος γινόταν όλο και πιο εμπορικός αλλά ποτέ τους δεν έδωσαν στον κόσμο κάτι κακό και προσπαθούσαν να συνδυάζουν εμπορικότητα με ποιότητα. Έτσι ακολούθησαν δίσκοι όπως το πολύ καλό “Nine Lives” το 1997, το καλό “Just Push Play” το 2001 και ένας δίσκος διασκευών με τίτλο “Honkin On Bobo” το 2004. Στις μέρες μας δυστυχώς κάποια προβλήματα δημιουργήθηκαν στην μπάντα. Συγκεκριμένα, φήμες ήθελαν τον Steven Tyler να εγκαταλείπει την μπάντα. Ο κιθαρίστας της μπάντας Joe Perry δήλωσε πως ο Tyler ήθελε η μπάντα να κάνει ένα διάλειμμα 2 ετών σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη τα οποία ήθελαν η μπάντα να συνεχίσει να ροκάρει. Με αυτά και με αυτά και με ένα μπαράζ δηλώσεων, φήμες ήθελαν την μπάντα να χει κάνει πρόταση στον Lenny Kravitz καθώς και στον Paul Rodgers να αναλάβουν την θέση του frontman στην μπάντα. Τελικά τίποτα από αυτά δεν επιβεβαιώθηκε και οι AEROSMITH ανακοίνωσαν καλοκαιρινή περιοδεία η οποία θα περάσει και από τη χώρα μας. Ποιος θα είναι στο μικρόφωνο της μπάντας? Μα ποιος άλλος? Ο Steven Tyler.

Πάνος Κωτσοβίλης

1300