HAMMERCULT: “Steelcrusher”

Τελικά στο Ισραήλ δεν υπάρχουν μόνο οι Orphaned Land. Δεν είμαι γνώστης της σκηνής της χώρας, πέρα από τα βασικά, αλλά σίγουρα δεν είναι και ο πιο προβεβλημένος τόπος σε ότι αφορά τη μουσική μας. Θέμα media ή απλά δεν υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες μπάντες για να σηκώσουν κεφάλι. Αυτές πάντως που καταταφέρνουν και ξεχωρίζουν σίγουρα δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Δε θα έπρεπε τουλάχιστον.

Δεύτερη κυκλοφορία για τους Hammercult μετά το Anthems of the Damned του 2012 το οποίο είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις και αποτέλεσε ουσιαστικά το εισιτήριο που τους οδήγησε στην αγκαλιά της SPV. Περιοδείες και εμφανίσεις με σημαντικά ονόματα όπως Sepultura, Hatebreed και Malevolent Creation αύξησαν τη δημοτικότητα τους αλλά τους προσέφεραν και χρήσιμες εμπειρίες μιας και δεν έχουν πολλοί τη δυνατότητα στα πρώτα τους βήματα να έχουν πλάι τους στο σανίδι τέτοια ονόματα.

Σαν βάση της μουσικής τους πρότασης θα χαρακτήριζα το Thrash και δη το πρώιμο. Πιο κοντά στη γερμανική σχολή παρά στην αμερικάνικη στο γενικό πλαίσιο αλλά με τη πρόταση τους να εμπεριέχει και αρκετά ακόμα στοιχεία. Punk πινελιές, διάσπαρτα blast beats και Death-Black σημεία κουμπώνουν μαζί χωρίς να ακούγονται ξένα στο γενικό σύνολο. Αντιθέτως θα έλεγα.

Ακούστε το πάνκικο Burning The Road, τα blast beats του Into Hell,  τα αλλά Impaled Nazarene Satanic Lust και Unholy Art. True καταστάσεις στα Steelcrusher και στον ύμνο Metal Rules Tonight με την πώρωση να μην σταματάει πουθενά. Ευτυχώς το συγκρότημα δεν την πατάει και η ομοιογένεια διατηρείτε σε όλο το album χωρίς να μπερδεύει η να κουράζει τον ακροατή.

Ατού της μπάντας η κιθαριστική δουλειά με τα riff να τσακίζουν συνειδήσεις και στα 40 λεπτά που διαρκεί το Steelcrusher. Rhythm section που δεν καταλαβαίνει τίποτα και φωνητικά που ξερνάνε οργή σε κάθε στίχο. Πολύ καλή παραγωγή που δεν αφήνει τίποτα στη τύχη και artwork που έχει επημεληθεί ο Andreas Marschall, γνωστός για τη δουλειά του στους Blind Guardian, Running Wild, In Flames και άλλους. Θέλετε και άλλα; Ακούστε το We are the People στο οποίο ο Andreas Kisser των Sepultura συμμετέχει με ένα άκρως ενδιαφέρον solo.

Δώστε τους μια ευκαιρία γιατί φαίνεται ότι τα παλικάρια το έχουν πάρει αρκετά σοβαρά. Τις δυνατότητες πάντως τις έχουν και με το παραπάνω.

646