Οι Άγγλοι The Wounded Kings, με τον τέταρτο full length δίσκο τους “Consolamentum”, συνεχίζουν να σπέρνουν τον πόνο και την απόγνωση με τον παραδοσιακό, μονολιθικό, doom metal τρόπο.
Με ήχο και συνθέσεις κοντά στο ύφος σχημάτων όπως οι Electric Wizard, οι Reverend Bizarre ή οι Windhand, δεν ξεφεύγουν ούτε λίγο απ’ τα στερεότυπα του χώρου, καταφέρνουν παρόλα αυτά να ακούγονται τίμιοι κι αληθινοί σε αυτό που πρεσβεύουν.
Το “Consolamentum” αποτελείται από τέσσερα μακροσκελή κομμάτια με καλύτερα τo ομώνυμο του δίσκου και το “The Silence”. Ενδιάμεσα σε αυτά υπάρχουν δύο μάλλον αχρείαστα instrumental ιντερλούδια του ενός riff, ενώ ο δίσκος κλείνει με ακόμη ένα instrumental ανάλογου ύφους που λειτουργεί σαν outro.
Ο ήχος του συγκροτήματος είναι πλέον λίγο διαφορετικός από εκείνον που είχαν στα δύο πρώτα albums τους όπου και τραγουδούσε ο George Birch, με αποτέλεσμα να χάνουν λίγο σε επική διάθεση και προσωπικότητα σε σχέση με το παρελθόν. Απ’ την άλλη, ο αποπνικτικός συνδυασμός κιθάρας-μπάσου και η στοιχειωμένη φωνή της Sharie Neyland, που ακούγεται σαν τη νόθα κόρη της Jex Thoth και του Mark Shelton, είναι στοιχεία αρκετά για να κρατήσουν το ενδιαφέρον ενός doomster κατά τη διάρκεια της ακρόασης αυτού του ψιλοβαρετού αλλά συμπαθούς album.
546 
