Οι διοργανώσεις σαν κι αυτή στο S.I.X Dogs με “headliners” τους Press Esc πραγματοποιούνται σαν σε φωλιά σε κάποια άκρη της Αθήνας, υποβαθμισμένες από την μάζα, μακριά από το πρόγραμμα κάποιου που παρακαλά για κάτι νέο αλλά παρακολουθεί τα standard ίδια ονόματα ξανά και ξανά τόσα χρόνια. Για το αντίθετο κοινό όμως υπήρξε η τέλεια ευκαιρία ουσιαστικής υποστήριξης της εγχώριας σκηνής. Με τον σωστό μάλιστα τρόπο.
Στο live αυτό των Press Esc παρόντες ήταν και οι Cellar Dogs, μια groovy μπάντα με ισχυρούς δεσμούς στο εσωτερικό της. Όταν αυτό εξωτερικεύεται, και εν συνέχεια επεκτείνονται οι δεσμοί με το όποιο κοινό επιλέξει να τους ακολουθήσει, το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο. Δεν θα έπρεπε να σταθούμε στην ούτως ή άλλως καλή σύνθεση των κομματιών που παρουσιάστηκαν, αλλά στην ατμόσφαιρα που δημιούργησε ένα εξαίρετο background στο όλο show.
Στην συνέχεια οι Moongoose, όχι το Βρετανικό αλλά το Λαρισαϊκό συγκρότημα, το οποίο ξεκίνησε αναπαράγοντας διασκευές πριν καταλήξει στην δική του μοναδική ταυτότητα. Μπάντα που σέβεται τις επιρροές της, είναι έξυπνη αρκετά ώστε να αποστασιοποιείται από αυτές όταν πρέπει, και πάνω από όλα άψογη στην ζωντανή της εμφάνιση. Η πλειοψηφία των ακροατών τους ζητά απαραίτητα περισσότερο υλικό μετά από αυτό.
Η τετράδα Press Esc, με τον πιο αισιόδοξο ήχο του όλου show, με τους pop και rock ήχους της, ανέδειξε την εμπειρία της στην μουσική επί σκηνής του S.I.X Dogs αμέσως μετά. Η μουσική τους ενίοτε πιο “βαριά” κι άλλες στιγμές πιο προσιτή στον πιο απλοϊκού τύπου ακροατή, άφησε τις πιο εντυπωσιακές πινελιές στον καμβά. Άλλωστε, φέρουν κουλτούρα στην μουσική τους και μια ιδιοφυή πρωτοτυπία που δεν μπορεί κανείς να αντισταθεί, όχι αφού δεχτεί έστω και ένα ερέθισμα. Το οποίο φυσικά και είναι αναμενόμενο.
Με τις εμφανίσεις αυτές των τριών παραπάνω συγκροτημάτων, το S.I.X Dogs μετατράπηκε στο καταφύγιο της καλύτερης μουσικής βραδιάς στην Αθήνα εκείνο το βράδυ, η οποία από την φύση της προορίζονταν για περιορισμένα αυτιά. Όσο υπάρχουν οι καλλιτέχνες που επιθυμούν να παίζουν για όσους κι αν τους ακούνε, μόνο και μόνο για να ακουστεί η μουσική τους, ή να μοιραστούν την αγάπη τους γι’ αυτή, αντί να κοιτάζουν τα χρήματα που ίσως κερδίσουν, ο ακροατής θα επιβραβεύεται.
503 
