Πρώτη full-length κυκλοφορία για τους Ιταλούς Apostolum που μετράνε 10 χρόνια στη πιάτσα με ένα demo και ένα EP στο ενεργητικό τους.
Ατμοσφαιρικοί, σκοτεινοί με Black πινελιές εξαιτίας των φωνητικών και μια Gothic-Rock μουσική προσέγγιση σε αρκετά σημεία.
Μπερδεμένος, όχι για αυτό που μας προτείνουν στο “Winds of Disillusion”, αλλά για το τι τελικά είναι δίκαιο να γράψω. Από τη μία δεν προσφέρουν τίποτα το καινούργιο χωρίς καν μάλιστα με αυτό που άκουσα να τους κατατάσσω στην πρώτη κατηγορία της σκηνής τους. Από την άλλη όμως έπιασα τον εαυτό μου στο τέλος της ακρόασης να μην έχει βαρεθεί και αντιθέτως να ξαναβάζει να ακούσει και 2 κομμάτια που είχαν κάνει εντύπωση.
Ατού τους η μακάβρια και σκοτεινή ατμόσφαιρα που καταφέρνουν και δημιουργούν με την έξυπνη χρήση του πιάνου να βοηθάει τα μάλα σε αυτό αλλά και τις μελωδίες να είναι έξυπνα δομημένες ώστε να κρατάνε το ενδιαφέρον. Τα υπόλοιπα όλα απλά καλύπτουν το minimum των απαιτήσεων που μπορεί να έχει ένας φίλος του είδους. Από την παραγωγή μέχρι και τις συνθέσεις αυτές καθαυτές.
Σαφώς επηρεασμένοι από μπάντες της πρώιμης σχολής όπως My Dying Bride, Anathema και Paradise Lost εποχής Lost Paradise και Gothic. Καλύτερα κομμάτια το Unworthiness and Decay και Higher Planes of Existence που στα 11 λεπτά της διάρκειας προσφέρει αρκετές συγκινήσεις. Πωρωτικό αλλά και μάκαβριο. Θύμιζει αρκετά Ελληνική σκηνή της πρώμης ’90s περιόδου με τον χαρακτηριστικό της ήχο.
Φίλοι του ήχου ρίξτε ένα άκουσμα γιατί μπορεί να βρείτε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι υπόλοιποι δεν νομίζω να χρειάζεται να ασχοληθούν.
544 
