Είναι κάποιες φορές που οι λέξεις αποτυγχάνουν να περιγράψουν την έκταση του εγκεφαλικού ερεθισμού όλων των ανθρώπινων αισθήσεων.
Όσο και να αφήσω την φαντασία μου να οργιάσει, δεν είμαι σίγουρος πως μπορώ να γράψω επακριβώς αυτό που ένιωσα το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013 στο 30ετές πάρτι των τεράστιων The Last Drive.
Έχοντας χάσει την ευκαιρία για ολοκληρωμένη έκσταση, αφού λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να είμαι στο Gagarin και την προηγούμενη, έφτασα εκεί λίγο πριν την έναρξη και κατάφερα να πείσω το φίλο Σαλάμη, να με ακολουθήσει πιο μπροστά μακριά από το μπαρ, όπου θα μπορούσαμε να απολαύσουμε το υπερθέαμα που θα ακολουθούσε.
Οι Drive βγαίνουν στη σκηνή και μας βομβαρδίζουν επί τόπου με τα “Overloaded”, “Glass of Broken Dreams” και το πολυαγαπημένο μου “Devil May Care”.
Η φάση γίνεται Earthbound, με τους Μαριολόπουλο και Τομαρά να παίρνουν τύμπανα και μπάσο αντίστοιχα και το Gagarin τους βοηθάει τραγουδώντας τα “Butterfly” και “Black Limo”.
“Outlaw” με τη βοήθεια των 700 Machines και τον Wackee να κεντάει τραπεζομάντηλα με το μπάσο, στον Χάρη των Ducky Boyz και το “Chain Train”.
Σειρά είχαν οι Make Believe και τα “Flesh Diver” και “Have Mercy”, με τη Φλώρα να καπελώνεται αρχικά από τον Αλέξη, αλλά γρήγορα όλα ήρθαν εκεί πού όφειλαν να είναι.
Τσουλούφης χοροπηδώντας βγαίνει στη σκηνή και τραγουδάει 2 κομμάτια και οι Last Drive μας αποχαιρετούν προσωρινά για να απολαύσουν μαζί μας το μισάωρο ακουστικό set του διδύμου των Dead Moon, Fred και Toody Cole.
Παίζοντας Dead Moon και Pierced Arrows, με αποκορύφωμα το “Clouds of Doom”, το οποίο με έκανε να ανατριχιάσω, κάλεσαν τους Las Drive και πάλι στη σκηνή για να παίξουν όλοι μαζί “It’s OK” και “54-40 or fight”, βάζοντας φωτιά στα υγιή ως τότε εγκεφαλικά μας κύτταρα.
Τα φώτα χαμήλωσαν και το road crew εμφανίστηκε για να επαναφέρει τη σκηνή στην προ-Dead Moon κατάσταση. Άξαφνου οι τύποι αυτοί που δεν είναι άλλοι από τους Rockin’ Bones, ξάφνιασαν τους πάντες παίζοντας το We Are The Road Crew των τεράστιων Motorhead και στη συνέχεια συνοδεύοντας τους φίλους τους για λίγο ακόμη.
Ήμουν ήσυχος και χαλαρός, μέχρι που ακούστηκαν τα πρώτα μέτρα του “Execute” και στη σκηνή ανέβηκαν οι Deus Ex Machina. Έφυγα τρέχοντας στα μπροστά της σκηνής για να πανηγυρίσω δεόντως την μνημειώδη αυτή εκτέλεση του Punk ύμνου.
Ο Σταύρος για μια ακόμη φορά βούτηξε στη λαοθάλασσα και κολύμπησε αρκετά μέτρα, παρασέρνοντας στην κολύμβηση και τον Αλέξη Καλοφωλιά, ο οποίο κυριολεκτικά μου ήρθε στο δόξα πατρί.
Συνέχισαν όλοι μαζί με “Valley of Death” και το “Human Fly” των Cramps και αφού αγκαλιάστηκαν με τους φίλους τους, οι Drive έμειναν εκεί για το Blue Moon.
Αυτό που ακολούθησε καθιστά αυτή τη συναυλία μια από τις σημαντικότερες που έχουν γίνει τα τελευταία 15 χρόνια, που πάω σε τέτοια πράγματα. Στη σκηνή εμφανίζεται ο Δημήτρης Πουλικάκος, που παρά τα χρόνια του μπορεί ακόμα και ροκάρει σκληρά, οι Σπυριδουλα -Νίκος και Βασίλης Σπυρόπουλος-, με τον Θείο Νώντα να λέει “Χάσανε και τον Lou Reed” προλογίζοντας έτσι, το υπέροχο “Sweet Nothing”.
Στη σκηνή ανεβαίνει και η Εύη των Echo Tattoo για το “Knockin’ On Heaven’s Door” και μια εκτέλεση του “Gimme Shelter” που με έκανε να θέλω να ξεριζώσω τα αυτιά μου και να τα βάλω στο ψυγείο.
5 κιθάρες πάνω στη σκηνή να τζαμάρουν ανελέητα θυμίζοντας μου κάτι videos από Live των Allman Brothers, δίνοντας επικές διαστάσεις στο event, το οποίο θα περιγράφουμε μια μέρα στα εγγόνια μας.
Οι Drive ρωτούν αν θέλουμε κι’ άλλο και αφού παίρνουν θετική απάντηση παίζουν “Killhead Therapy”, “Gone Gone Gone” και ίσως ένα ακόμα για το οποίο δεν είμαι σίγουρος ότι παίχτηκε. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία, γιατί εκεί που όλα τελείωναν ο Πούλικας κάθεται στα τύμπανα παίζοντας ένα ρυθμό και παρασέρνει τους πάντες να ανέβουν στη σκηνή.
Η Εύη πάει στο δεύτερο drumset, ο Αλέξης φυσαρμόνικα, ο Σωτήρης Θεοχάρης (ANFO), όπως μάθαμε έπειτα με το ζόρι πιάνει το μικρόφωνο, όποιος έβρισκε μουσικό όργανο μπροστά του. Χέσε με εμένα, φίλε και δες τα ντοκουμέντα!
Αυτό το Live ήταν ένα όνειρο και δε θέλαμε κανείς να μας ξυπνήσει!!!! KEEP ON DRIVING TILL THE ENDE OF TIME!
The Last Drive Part I setlist
Overloaded
Glass of Broken Dreams
Devil May Care
Butterfly με Π. Μαριολόπουλο, Π. Τομαρά (The Earthbound)
Black Limo με Π. Τομαρά (The Earthbound)
Outlaw με George D, Wackee (700 Machines)
Chain Train με Χάρη (The Ducky Boyz)
Flesh Diver με Φλώρα, Τάσο (Make Believe)
Have Mercy με Φλώρα, Τάσο (Make Believe)
Blood From A Stone με Τσουλούφη (Αδιέξοδο, Deus Ex Machina)
Jailbird με Τσουλούφη (Αδιέξοδο, Ex-Deus X Machina)
FRED & TOODY COLE
Let It Rain
Johnny’s got a gun
Running out of time
I Want You
I Was Free
Clouds of Dawn
We Won’t Break
Wrath And Fury
Down The Road
Can’t Help Falling In Love With You
The Last Drive Part II setlist
It’s OK (Dead Moon) με FRED & TOODY COLE
54-40 (Dead Moon) με FRED & TOODY COLE
We Are The Road Crew (Motorhead cover)/ Rockin’ Bones
I Love Cindy
Russian Roulette
Execute με Deus Ex Machina
Valley of Death με Deus Ex Machina
Human Fly (The Cramps cover) με Deus Ex Machina
Blue Moon
Sweet Nothing (The Velvet Underground cover) με Δ. Πουλικάνο, Νίκο & Βασίλη Σπυρόπουλο
Knocking on Heaven’s Door (Bob Dylan cover) με Δ. Πουλικάνο, Νίκο & Βασίλη Σπυρόπουλο, Εύη Χασαπίδου-Watson
Gimme Shelter (The Rolling Stones cover) με Δ. Πουλικάνο, Νίκο & Βασίλη Σπυρόπουλο, Εύη Χασαπίδου-Watson
Gone Gone Gone
Killhead Therapy
και το χάος μας πήρε και μας σήκωσε… μπορεί και να τα φαντάστηκα!
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
1081 
