Πως έχει το πράγμα για να μπείτε κατευθείαν στο νόημα. Speed-Thrash τραμπουκισμοί από τη φιλόξενη Χιλή. Δεύτερο album για το συγκρότημα που έχει ιστορία από το 2007 με αρκετά demo, split και EP καθώς και ουκ ολίγα live στη πλάτη. Τσαμπουκαλεμένα νεούδια με όρεξη και αστείρευτη αγάπη για το παραδοσιακό Heavy όπου οι νεωτερισμοί κρίνονται ανεπιθύμητοι.
Το περσινό Metal Through the Time ήταν αρκετά ελπιδοφόρο και οι κριτικές που έλαβε ήταν αρκετά έως πολύ καλές. Στο underground κύκλωμα έγινε ένας σχετικός ντόρος που τους έδώσε τη δυνατότητα για κάποια live παραπάνω. Χωρίς να καθυστερήσουν μπήκαν ξανά στο studio για να μας προσφέρουν το φετινό Speaking with the Devil.
Είναι τόση η τιμιότητα που κρύβει μέσα του ο δίσκος που και φίλος του ήχου να μην είσαι θα τον σεβαστείς. Αν πάλι γουστάρεις μπάντες όπως Agent Steel, Living Death, Sentinel Beast και Overkill τότε βρήκες έναν δίσκο που θα σε συντροφεύσει για αρκετό καιρό.
Ο ήχος βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε αυτές τις μπάντες με αρκετές δόσεις από Maiden-ικές κιθαριστικές δυσολίες που συνθλίβουν οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα τους. Φρενήρης ρυθμός επί το πλείστον αλλά όχι μόνο. Κάποια πιο αργά, τρόπος του λέγειν, περάσματα δίνουν τις απαραίτητες ανάσες. Τα riff καλπάζουν αφηνιασμένα (Bad boy, Stronger than the hardest stone, και βασικά σε όλα τα κομμάτια) ενώ τα drums μετά την ηχογράφηση πρέπει να βγήκαν στη σύνταξη.
Highlight όμως είναι η τραγουδίστρια Tanza η οποία σαν τρόφιμη φρενοκομείου που της έχουν στερήσει το Heavy Metal αποφασίζει να αποδράσει και να πάει να ηχογραφήσει το album. Σαλεμένα φωνητικά που βγάζουν απίστευτη ψυχή και τσαμπουκά. Κάποια φάλτσα απλά κάνουν πιο cult το όλο αποτέλεσμα.
Η παραγωγή σίγουρα δεν είναι Black Album αλλά και εσύ που έχεις διαβάσει μέχρι εδώ τη κριτική σίγουρα έχεις αγαπήσει και album που δεν είχαν και παραγωγή καμπάνα. Πόσες φορές έχεις ακούσει το Skeptics Apocalypse και η παραγωγή ήταν το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκες. Μέτρια γενικά, αλλά ιδανική για το είδος θα χαρακτήριζα τη δουλειά που έχει γίνει σε αυτό το τομέα.
Όλα τα κομμάτια βγάζουν τρελές γούστες με προσωπικά αγαπημένα το ομώνυμο Speaking with the Devil και Mercenario. Το νοήμα το πιάσατε πιστεύω. Απλά τα πράγματα.
Τα είπαμε.