Αριθμός γαρ ανθρώπου εστί
Και ο αριθμός αυτού Χ Ξ Σ
Το να πρέπει να γράψεις live report την επόμενη μέρα μιας συναυλίας σαν τη χθεσινή είναι σαν να ζητάς απο συνδεσμίτη οπαδό να σου μιλήσει αντικειμενικά για το derby ενώ η ομάδα του έχει κερδίσει 3-0. Δεν γίνονται αυτά. Το μόνο που θα σου πεί είναι πουτάνα όλα και το ίδιο ακριβώς θα σας πώ και εγώ αφού μόνο έτσι μπορεί κάποιος να περιγράψει τα όσα έγιναν στο Gagarin 666 το βράδυ του Σαββάτου.
Το τι σημαίνουν οι Rotting Christ για την Ελληνική Metal σκήνη και όχι μόνο δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε αφού πλεόν η μπάντα έχει δώσει τα διαπιστευτήρια της ανά την υφήλιο με την παγκόσμια αποδοχή τους να αποτελεί το επιστέγασμα της 25χρονης πορείας τους. Για να μπορέσει όμως να φτάσει σε αυτό το επίππεδο το συγκρότημα επέδειξε απίστευτη καλλιτεχνική και όχι μόνο ωριμότητα. Αξίζουν όλη τη δόξα και μακάρι να συνεχίσουν για πολλά χρόνια ακόμη. Για τη πάρτη τους αλλά και για όλους εμάς που τους ακολουθούμε από την αρχή αλλά και για όλα τα νέα μεταλόνια που τώρα γνωρίζουν το μεγαλείο τους.
Sold out και οι δύο εμφανίσεις με την ομάδα κρούσης να αναχώρεί για το Gagarin με στόχο γύρω στις 8 να είναι στο χώρο της συναυλίας. Έτσι και έγινε. Αρκετός κόσμος είχε καταφθάσει από νωρίς μαζί με εμάς μιας και δεν υπήρχαν support συγκροτήματα τα οποία ΚΑΚΩΣ σνομπάρονται από τον κόσμο σε άλλα live, αλλά αυτό είναι ένα θέμα το οποίο δεν θα συζητήσουμε τώρα.
Οι πόρτες άνοιξαν στην ώρα τους και η πρώτη κίνηση ήταν η επίσκεψη στο merchandise. Αρκετά μεγάλη ποικιλία σε μπλούζες, δίσκους και CD με τις τιμές κάτι παραπάνω απο προσιτές. Υπολογίζοντας και την τιμή του εισιτηρίου μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι η μπάντα έκανε ότι μπορούσε για να κρατήσει το κόστος χαμηλά και να δώσει την ευκαιρία στο κόσμο να τους παρακολουθήσει και να τους αποθεώσει χωρίς να ματώσει οικονομικά. Εύγε για τη προσοχή που επέδειξε το συγκρότημα και σε αυτό το τομέα. Από την άλλη μεριά τα 5 ευρώ για τη μπύρα τα οποία χρεώνει το Gagarin θα τα αφήσω ασχολίαστα.
21:30 και ο χώρος έχει γεμίσει ασφυκτικά. Το μεγαλείο της μπάντας φαίνεται και απο το ότι στο χώρο υπηρχαν άτομα ηλικίας από 14 μέχρι 40 και βάλε. Γυναικόπαιδα και βάρβαροι μαζί. Η προσμονή που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων έλαβε τέλος με τους ήχους του ΧΞΣ να στοιχειώνουν το GAGARIN και τη μπάντα να πατάει σανίδι. ΠΟΥΤΑΝΑ ΟΛΑ ΟΜΩΣ, όπως αρκετές φορές ξεστόμισε ο Σάκης κατά τη δίαρκεια των περίπου 3 ωρών του set.
Ο ήχος ήταν εξαρχής πάρα πολύ καλός και αυτο βοήθησε το οπτικοακουστικό θέαμα να εξελιχθεί σε συναυλιακή εμπειρία που δύσκολα θα ξεχαστεί. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες δεν υπάρχει το setlist μπροστά μου για να το πάμε κομμάτι κομμάτι αλλά τι να το κάνεις και αυτό όταν για 3 ώρες βλέπεις μια μπάντα που καταθέτει τη ψυχή της μπροστά σου.
Dub-sag-ta-ke και πόλεμος. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Τα ουρλιαχτά ακούγονταν μέχρι έξω στο δρόμο. Αθάνατοι ουρλιάζει κάποια στιγμή ο Σάκης στο μικρόφωνο και όλοι οι παρευρισκόμενοι στον αέρα για το hit Athanatoi Este. Πραγματικά πέρα απο τους φωτογράφους δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος που να μην χοροπηδάει σαν το αγριοκάτσικο στη πλαγιά. Μαλακίες λέω. Και οι φωτογράφοι τα ίδια έκαναν.
Το συγκρότημα κάλυψε όλη τη δισκογραφία του φτάνοντας μέχρι τα demo Satanas Tedeum και Passage to Arcturo με τα Gloria de Domino Inferni, Feast of the Grand Whore, The Nereid of Esgalduin και The Forest of N’ Gai να προκαλούν φρενίτιδα στους κλινήρεις ασθενείς από κάτω. Πρίν από τα συγκεκριμένα κομμάτια το Video Wall στη πλάτη της μπάντας έδειξε φωτογραφίες κάνοντας ένα mini αφιέρωμα στα 2 παλαιότερα μέλη της μπάντας τον Magus Wampyr Daoloth και τον Jim Mutilator. Τα σέβη αποδόθηκαν από όλους, παλιούς και νέους. Η προσφορά τους ήταν τεράστια και μάλιστα στα δύσκολα χρόνια και αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ σε όποιο επίππεδο και αν έχουν φτάσει οι Rotting Christ πλέον. Και δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο.
Exiled Archangels, The Sign of Evil Existence και Fgmenth, Thy Gift από το Thy Mighty Contract μετέτρεψαν το Gagarin σε αρένα όπου η διαφυγή από αυτή φάνταζε αδύνατη. Το κοινό συμμετείχε πραγματικά όσο μπορούσε αλλά τι περιθώρια να υπάρχουν όταν ακούς καπάκι Sorrowfull Farewell και Among Two Storms και κάπου εκεί κοντά και το Societas Satanas των Thou Art Lord. Πολύ απλά ελέγχεις τη σωματική σου ακεραιότητα και συνεχίζεις να ζεις το όνειρο.
Το group είναι σε εκπληκτική φόρμα με τη φωνή του Σάκη καλύτερη από ποτέ. Δίπλα του ο Γιώργος στη κιθάρα και ο Βαγγέλης στο μπάσο δείχνουν να έχουν προσαρμοστεί απόλυτα στις ανάγκες του συγκροτήματος δείχνοντας σαν να είναι στη μπάντα πολλά χρόνια. Μην ξεχάσω να αναφερθώ και στον Θέμη ο οποίος μπορώ να πώ ασέλγησε στα drums παίζοντας για ακόμα μια φορά λυσσαλέα από την αρχή ως το τέλος της εμφάνισης.
After Dark I Feel και γίνεται και το πέρασμα απο το κάπως παρεξηγήμενο στην Ελλάδα Sleep of the angels. Lucifer over London με τη συμμετοχή του κοινού στο refrain να απογειώνει το κομμάτι. Nemecic, Enuma Elish, Phobos Synagogue και The Sign of Prime Creation από το Theogonia του 2007 ταρακούνησαν τα θεμέλια του χώρου. Η μπάντα δεν μπορούσε να σταματήσει να ευχαριστεί το κοινό αλλά μέχρι εκεί. Το ένα κομμάτι διαδεχόταν το άλλο χωρίς φανφάρες.
Ένα δεκάλεπτο διάλλειμα στα μισά του set ήταν άκρως απαραίτητο και για τη μπάντα αλλά και για εμάς. Ανεφοδιασμός σε μπύρες και νερά για κάποιους, απεγνωσμένες προσπάθειες για τουαλέτα για κάποιους άλλους και απλά ξεκούραση για τους περισσότερους.
Πάνω στο πάνικο που επικρατούσε καθόλη τη διάρκεια μπόρεσα να συγκρατήσω και τα Orders from the Dead, Eon Aenaos, The Call Of Aethyrs και Quintessence τα οποία επίσης ακούστηκαν και αντιμετωπίστηκαν αναλόγως απο το κοινό.
Το τελευταίο αριστούργημα υπό το τίτλο Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού κατά την ταπεινή μου άποψη συγκαταλέγεται στα 3 καλύτερα album της χρονιάς που διανύουμε και η μπάντα το τίμησε δεόντος. In Yumen-Xibalba, Grandis Spiritus Diavolos, Κατά τον Δαίμονα Εαυτού, Welcome to Hel, 666 και δεν νομίζω να ξέχασα κάποιο. Τα κομμάτια live ακούγονται ακόμα καλύτερα και πιο evil και είναι σίγουρο ότι θα συμπεριλαμβάνονται στα set-list των συναυλιών τους για πολλά χρόνια ακόμη.
Έχοντας χάσει τη μπάλα για δυόμιση περίπου ώρες η μπάντα μας χαιρετάει με το Noctis Era. Δεν περνάνε 2-3 λεπτά και τα Non Serviam, Demonon Vrosis και Archon ισωπεδώνουν στη κυριολεξία το χώρο δημιουργώντας συναισθήματα και αντιδράσεις που μόνο αυτοί που το έζησαν μπορούν να το καταλάβουν και να το εξηγήσουν.
Κάπου εκεί η βραδιά έφτασε στο τέλος της με όλους μας να χαμογελάμε ξέροντας πόσο τυχεροί ήμασταν που ζήσαμε από κοντά όλα αυτά που εξελιχθηκαν μπροστά μας. Πιθανώς να μην ανέφερα όλα τα κομμάτια και σίγουρα όχι με τη σωστή σειρά αλλά ειλικρινά δεν μπορούσα να περιμένω για το set-list.Το μυαλό ήταν ακόμα θολό μετά από το χθεσινό βράδυ και οι εικόνες τόσο πρόσφατα καρφωμένες στη συνείδησή μου που σε αυτή ακριβώς τη κατάσταση ηθελα να γράψω αυτά που έγραψα. 32 κομμάτια σε μια βραδιά που δεν θέλαμε να τελιώσει ποτέ.
Δεν θα πώ το τετρημένο ότι στο live ακούστηκαν όλα τα μεγάλα κομμάτια της μπάντας γιατί δεν ακούστηκαν όλα. Είναι τοσά πολλά τα αριστουργήματα που έχουν γράψει που όχι 3 ώρες δεν φτάνουν αλλά ούτε 13 για να ακουστούν όλα.
Κάποια στιγμή γυρνάει ένας φίλος σε κάποιο κομμάτι, όντας εκστασιασμένος αλλά και με ένα υφος απόλυτης ψυχικής νηφαλιότητας και μου λέει ότι τελικα οι Rotting Christ πρέπει να είναι η αγαπημένη του μπάντα. ΝΑΙ, τόσο καλό ήταν το live που το ίδιο αναρωτήθηκα και εγώ. Μήπως είναι;
ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ ΜΑΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΤΕ
Rotting Christ setlist
ΧΞΣ
DUB-SAG-TA-KE
ATHANATOI ESTE
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ
NEMECIC
AFTER DARK I FEEL
SORROWFULL FAREWELL
AMONG TWO STORMS
GLORIA DE DOMINO INFERNI
FEAST OF THE GRAND WHORE
THE NEREID OF ESGALDUIN
FOREST OF N’ GAI
THE SIGN OF EVIL EXISTENCE
TRANSFORM ALL SUFFERING INTO PLAGUE
FGMENTH THY GIFT
EXILED ARCHANGELS
SOCIETAS SATANAS
ORDERS FROM THE DEAD
ENUMA ELISH
THE CALL OF AETHYR
EON AENAOS
QUINTESSENCE
LUCIFER OVER LONDON
IN YUMEN XIBALBA
GRANDIS SPIRITUS DIAVOLOS
WELCOME TO HELL
THE SIGN OF PRIME CREATION
PHOBOS SYNAGOGUE
NOCTIS ERA
DEMONON VROSIS
NON SERVIAM
ARCHON
photos: Αναστασία Βερτεούρη
637 
