Αδιάφορο. Συγγνώμη κιόλας, αλλά το πιό εντυπωσιακό πράγμα που έχει αυτό το δισκάκι πάνω του είναι να αναρωτιέσαι, το πως στον diablo γίνεται να ζείς στην Ολλανδία και αντί να χαίρεσαι τις ελευθερίες που σου προσφέρει η χώρα, να αυνανίζεσαι εγκαύλως, παράγοντας μουσικές σαν αυτές που περιέχονται σ’ αυτό εδώ το album.
Μην παρεξηγηθώ. To “Strange Attractors” δεν είναι κακό. Είναι απλά, πολύ νερουλό. Αν και προδιατέθηκα θετικώς, διαβάζοντας κάποια σχόλια στο δελτίο τύπου που αναφέρουν συγγένειες με το αγαπημένο είδος “progressive rock”, εντούτοις η συνάφεια ακόμη αγνοείται. Αν θέλεις ντε και καλά μια ταμπέλα, θα σου έλεγα brit pop. Και μάλιστα της πιο gay- friendly (σχωράτε με, δεν τίθεται καν θέμα περί του “αμαρτωλού” του πράγματος) του είδους. Μόλις και μετά βίας ακούγεται λίγο πιο έντονη μια έρμη κιθαρίτσα που και που, ενώ αν εννοούν ως “prog” τις πιο άνευρες στιγμές των Porcupine Tree, Marillion, Pendragon, μάλλον πλανώνται πλάνην οικτρά.
Ατμόσφαιρες που πολύ θα ήθελαν να μοιάσουν αυτές των Portishead, φωνητικά κάτι ανάμεσα σε Suede και της πιο κλαψομούνικης χροιάς που θα μπορούσε να βγάλει ποτέ ο Layne Staley αν αντί για πρέζες σουτάριζε ενέσεις με παστουρμά και εντελώς νωχελικοί ρυθμοί που ευτυχώς ο καλός Κυριούλης με φώτισε και τους άκουσα μετά τον πρώτο καφέ, πιανάκια εδώ κι εκεί και πλήξη… ανία… βαρεμάρα…
Τα “Insects” και “Various Methods Of Hunting” θα τα άκουγα και στις προσωπικές μου στιγμές που λέει ο λόγος, με την υποψία post- rock που τα διακατέχει και ίσως το πιο “άγριο” “Raise The Stakes” να με ωθούσε να καπνίσω ένα τσιγαράκι παρέα του. Αλλά μέχρι εκεί. Η παραγωγή είναι καθαρή και τα όργανα ακούγονται ολοκάθαρα, αλλά και πάλι, δεν υπάρχουν οι συνθέσεις που θα αναδείξουν τον όποιο ήχο θέλουν να προβάλλουν.
Τελικώς αυτό που έχω να σου πω, είναι ότι αν ανήκεις σε πολύ φιλελεύθερα ακροατήρια και θέλεις να ακούσεις κάτι ανάλαφρο, χωρίς νοητικές διεργασίες, ρίξε του μια αυτιά. Το “Strange Attractors” είναι εντελώς έξω από τα νερά μου και ίσως να το αδικώ. Σχώρα με, αλλά ούτε μια θρίξ εκ αχαμνών δεν κουνήθηκε. Για Liverpool and suburbs fans only. Βάλε Trivium μανάρι μου, να έρθω στα ίσα μου, είναι και μεσημέρι, έκατσε και το μοσχαράκι κομματάκι βαρύ…
505 
