MISS LAVA

To stoner κατέλαβε και τους Ίβηρες. Οι Πορτογάλοι Miss Lava κυκλοφόρησαν μέσα στο 2013, το “Red Supergiant” μέσω της Small Stone Records και μπήκαν στο στόχαστρο του Δημήτρη Μαρσέλου, ο οποίος επικοινώνησε με τον κιθαρίστα K. Raffah για λογαριασμό του Rockway.gr!

Γεια σου, Rafael! Θα ήθελα πρώτα από όλα να παρουσιάσεις τους Miss Lava στους αναγνώστες μας…
Γεια σε όλους! Είμαστε ένα heavy stoner rock συγκρότημα από τη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας και παίζουμε από το 2000. Έχουμε κυκλοφορήσει το ομώνυμο ΕΡ σε βινύλιο, το ντεμπούτο μας full lentgth “Blues for the dangerous miles”  και φέτος το “Red Supergiant” σε παγκόσμια διανομή από την Small Stone Records! Παίζουμε live όσο πιο συχνά μπορούμε και μας αρέσει να το κάνουμε δυνατά! Είμαστε τυχεροί που έχουμε ανοίξει συναυλίες των Kyuss Lives!, Fu Manchu, Queens of The Stone Age, Slash, Truckfighters, Entombed και πολλών άλλων. Έχουμε κάνει 3 μίνι περιοδείες στη Μεγάλη Βρετανία, έχουμε παίξει σε Γερμανία και Ισπανία και στο φεστιβάλ Whisky a Go Go στο Los Angeles. Ελπίζουμε να φέρουμε το καταστροφικό rock n’roll live show στην Ελλάδα σύντομα!

Πως και επιλέξατε το Miss Lava για όνομα;
Ήταν μεταξύ κάποιων ποτηριών κρασιού. Μιλούσαμε για το stoner music και κάποιος ανέφερε ότι είχε μια καυτή πλευρά, καυτή σα λάβα. Ο Johnny (φωνή) απλά κόλλησε το Miss, λόγω μιας πολύ αστείας ιστορίας του. Είχε πάει να δει κάποια Πορτογαλική μπάντα που δεν ήξερε. Πριν τη συναυλία, μιλούσε με τον κιθαρίστα και τον ρώτησε ποιο ήταν το όνομα της μπάντας. Εκείνος απάντησε Peace Revolution, όμως ο Johnny κατάλαβε Miss Revolution και απάντησε ότι του άρεσε. Έπειτα κατάλαβε το λάθος του (γέλια)! Ήμασταν και λίγο μεθυσμένοι οπότε τα βάλαμε μαζί. Υποθέτω όμως, αντικατοπτρίζει τη βαρύτητα του stoner μαζί με την “θηλυκή” γκρούβα. Θέλουμε να πιστεύουμε πως η μουσική μας είναι έτσι. Βαριά και γκρουβάτη.

Χαίρετε κάποιας προβολής από το Πορτογαλικό MTV. Βοήθησε αυτό για να σας ακούσει περισσότερος κόσμος;
Αυτό συνέβη στο πρώτο μας album. Στοιχημάτιζαν περισσότερο στην Πορτογαλική σκηνή. Τώρα, έχουν άλλον στο πηδάλιο που δε γουστάρει σκληρά πράγματα. Βοήθησε πάντως αρκετά τότε, αν και το MTV δεν έχει την επιρροή που είχε παλιά.

Πως ήρθε η συμφωνία σας με την Small Stone;
Βασικά, κάθε φορά που γράφαμε κάτι τους το έστελνα. Μουσική και videos. Όταν είχαμε το “Red Supergiant”, το έστειλα και μας απάντησαν πως τους άρεσε. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μιξάρει εκ νέου το album. Εμείς βέβαια, συμφωνήσαμε!

Το album είναι “σκονισμένο” και τραχύ. Ήταν όπως το περιμένατε;
Καλή ερώτηση. Το πρώτο mix ήταν του Matt Hyde (Monster Magnet, Fu Manchu,Slayer).  Ήταν καλό, αλλά περισσότερο από όσο έπρεπε γυαλισμένο. Όταν η Small Stone το ξαναπείραξε με τον Eric Hoegemeyer, είπαμε “Δεν είναι όπως το έχουμε συνηθίσει. Ακούγεται αληθινό!”. Πολύ βαρύ και μυτερό. Αλλά το έθεσες καλύτερα: “σκονισμένο” και τραχύ!

Ποια είναι η έμπνευση πίσω από τους στίχους των Miss Lava;
Ο Johnny πάντα προσπαθούσε να γράφει στίχους που είναι περιγραφικοί και μπορεί ο καθένας να ταυτιστεί με αυτούς. Συνήθως, υπάρχει ένα σενάριο, σαν μια ταινία. Φαντάζεται μια ολόκληρη ταινία και μετά λέει μια μικρή ιστορία για αυτήν, με τους χαρακτήρες της πάντα να κουβαλούν κάποιο βαρύ συναίσθημα, όπως στεναχώρια, απόλαυση, ελευθερία, απόγνωση, μαστούρα, τρέλα κλπ. Αρκετοί από τους στίχους του είναι φόροι τιμής σε ταινίες, βιβλία ή ανθρώπους που γνωρίζει. Αλλά πρώτα από όλα, ενδιαφέρεται για τη μελωδία. Είναι όσο σημαντική είναι και ιστορία πίσω από το τραγούδι. Γράφει πρώτα τη μελωδία και την πλαισιώνει με την ιστορία.

Το τραγούδι με το οποίο ξεκινά το album (“Desert Mind”) είναι φόρος τιμής στην έρημο. Ίσως το καλύτερο από όλα! Αναρωτιέμαι σε τι συνθήκες γράφτηκε;
Ναι, Δημήτρη, ακριβώς αυτό είναι. Πιστεύω πως ο Johnny προσπάθησε να κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ κάποιου που πεθαίνει στην έρημο και κάποιου που έχει χάσει την όρεξη του για ζωή. Το τραγούδι είναι μια κραυγή βοηθείας ενώ τύπου που αισθάνεται χαμένος, αλλά την ίδια στιγμή ξέρεις πως το μόνο εμπόδιο είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Υποθέτω πως όλοι μας γνωρίζουμε κάποιον τέτοιον άνθρωπο.

Συνήθως το desert/stoner rock έχει να κάνει με αυτοκίνητα, γυναίκες και part. Γιατί πιστεύεις συμβαίνει αυτό;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό. Μάλλον, έχει να κάνει με τον δραπετεύεις. Με την ανάγκη του να ξεφύγεις από τη μονοτονία και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, κατά την οποία τίποτα δεν συμβαίνει. Όταν λέω έρημος, εννοώ την έρημο της ζωής. Ξέρεις, η Πορτογαλία μπορεί να μεταλλαχθεί σε μια απέραντη έρημο. Και η διαφυγή πιστεύω ότι είναι κάτι με το οποίο όλος ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί. Στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στην Ιαπωνία και στη Νέα Ζηλανδία. Εννοώ, όλοι ονειρευόμαστε ένα ταξίδι. Είτε είναι κάτι υπερβατικό, σαν ένα υπερηχητικό ταξίδι, είτε κάτι πιο γήινο, σαν το πιόμα και τις γυναίκες.

Υπάρχει κάποια μπάντα που επηρέασε τη μουσική σας σε αυτό το album, αλλά οι επιρροές της είναι πολύ καλά κρυμμένες;
Ναι, θα έλεγα οι Entombed. Εγώ και ο Samuel (μπάσο) είμαστε μεγάλοι fans των Entombed. Όχι μόνο της πρώτης εποχής των “Left Hand Path” και  “Clandestine”, αλλά και των “Wolverine Blues” και “To Ride, Shoot Straight and Speak the Truth”, που είχα μια πιο blues διάθεση. Έχουν αυτόν τον κιθαριστικό τόνο που είναι εκπληκτικός. Αγοράσαμε το ίδιο πετάλι που χρησιμοποιούν εκείνοι και ηχογραφήσαμε πολλά με αυτό. Έπρεπε να το αγοράσω από το ebay, επειδή η Boss δεν τα φτιάχνει πια. Άκουσε το κομμάτι μας “Murder of Crows”  και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Κάνετε ένα μάτσο video clips. Πιστεύεις πως είναι απαραίτητο κομμάτι της διαφήμισης;
Ασφαλώς! Στις μέρες μας, φαίνεται πως ο κόσμος δεν έχει το χρόνο που είχε παλιά για ένα ολόκληρο album. Πολλοί μαθαίνουν για κάποια μπάντα μέσω του Youtube ή σε κάποιο live. Αν τους αρέσει, το κατεβάζουν. Υπάρχει τόση μουσική εκεί έξω και το video μπορεί  να σε βοηθήσει εκείνη την πρώτη στιγμή με τον ακροατή. Και κυρίως, είναι τόσο διασκεδαστικό να κάνεις videos. Περνάμε πολύ καλά τόσο σχεδιάζοντας το, όσο δημιουργώντας το. Μπορεί να είναι μια τεράστια δημιουργική προσπάθεια για την μπάντα το πως θα μεταφράσει οπτικά τη μουσική.

Πως είναι το stoner κίνημα στην Πορτογαλία;
Γίνεται όλο και δυνατότερο. Πολλές μπάντες εμφανίζονται. Οι καλύτερες είναι οι Black Bombaim, The Quartet of Woah, Marbles, Low Torque και Yardangs. Κάποια festivals εμφανίζονται επίσης, και μαζεύουν κόσμο .

Σχεδιάζετε να βγείτε στο δρόμο; Ποια είναι τα πλάνα σας για το μέλλον;
Μόλις γυρίσαμε από περιοδεία σε Μ. Βρετανία και Γερμανία. Το καλοκαίρι παίξαμε σε κάποια festivals εδώ και στην Ισπανία. Θα κάνουμε δύο ακόμα Live στην Πορτογαλία και μετά θα ασχοληθούμε με νέο υλικό. Την προπαραγωγή κάποιων νέων τραγουδιών συγκεκριμένα. Θα κάνουμε και μια περιοδεία στην Ισπανία και θα κυνηγήσουμε και άλλα μέρη. Ελπίζουμε να έρθουμε και εκεί. Το 2014 θα είναι γεμάτο Live και studio. Θέλουμε να κυκλοφορήσουμε κάτι νέο το 2015.

Οι χώρες μας αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Πως είναι εκεί τα πράγματα;
Είναι κάπως δύσκολα, αλλά έχουν αρχίσει να κινούνται. Πριν 2 χρόνια, οι 5 στους δέκα ήταν άνεργοι, τώρα είναι οι 2. Αυτό είναι το καλό κομμάτι! Όλοι έχουν λιγότερα χρήματα από πριν και η κυβέρνηση συνεχώς μιλάει για περικοπές και μειώσεις. Δεν υπάρχει ίχνος υπερηφάνειας σε αυτούς πια! Ο πρωθυπουργός να φανταστείς πρότεινε στους νέους να πάνε σε άλλες χώρες να εργαστούν. Αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα. Αντί να αντιδράσουν μιλάνε για τα γκολ ενάντια στη Σουηδία!

Πιστεύεις ότι η μουσική μπορεί να υποκινήσει τον κόσμο να αντιδράσει σε αυτήν την αδικία ή τουλάχιστον να ξεχάσουν την κόλαση που υποφέρουν;
Ναι, σίγουρα. Νομίζω πως αυτή είναι η δύναμη της μουσικής. Καμιά φορά είναι η σκανδάλη, που σε κάνει να βγεις έξω και να πολεμήσει για τα δικαιώματα σου. Αν ακούσεις κάτι δυνατό. Ή ακούς Earthless και ταξιδεύεις, ξεχνώντας τα γύρω σου πράγματα!

Ας το ρίξουμε στην πλάκα τώρα! Luis Figo ή Cristiano Ronaldo;
Cristiano Ronaldo. Είμαι μεγάλος οπαδός της Sporting Lisbon και οι δύο βγήκαν από την ομάδα αυτή! Ο Ronaldo πάντα γυρνάει και κάνει καμπάνιες για την ομάδα. Ο Figo πιστεύει πως είναι καλύτερος επειδή δουλεύει στην Inter και μιλάει για την Sporting λες και είναι εχθροί!

Moonspell ή Madredeus;
Moonspell. Είμαι και φίλος με κάποιους από αυτούς!

Ποτό ή μπίρα;
Μπίρα!

Cd ή βινύλιο;
Έχω μόνο βινύλια. Προτιμώ τον ήχο τους.

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, Rafael! Rock On!
Εγώ σε ευχαριστώ! Εύχομαι να ροκάρουμε την Ελλάδα σύντομα!

291
About Δημήτρης Μαρσέλος 2194 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.