Το περσινό “Pop War” των Imperial State Electric, αποτέλεσε για το γράφοντα τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς και δεν υπάρχει ίχνος μετάνοιας για την επιλογή του.
Μικρέ και άμυαλε αναγνώστη, είμαι σίγουρος πως ακόμα δε γνωρίζεις το εν λόγω σχήμα. Ε, θα στους συστήσω ξανά μπας και πάρεις μπρος: Nicke Andersson (ex- The Hellacopters, ex- Entombed- κιθάρα, φωνητικά), Dolf de Borst (The Datsuns- μπάσο), Thomas Eriksson (ex- Captain Murphy- drums) και Tobias Egge (The Objects- κιθάρα).
Μετά τις απαραίτητες συστάσεις, θεωρώ πως όσοι αναγνωρίζετε τα παραπάνω ονόματα, καταλαβαίνετε πως οι Imperial State Electric είναι μια μπάντα απαρτιζόμενη από μουσικάρες, και είτε τους βαφτίσετε garage, είτε power pop, είτε rock n’ roll, είτε οτιδήποτε, εμένα το ίδιο μου κάνει.
Το ντεμπούτο του group ήθελε να απαγκιστρώσει τον Nicke από την ηχητική μανιέρα των The Hellacopters, ενώ το δεύτερο (και μέχρι στιγμής καλύτερο) πάτησε περισσότερο στο σουηδικό μοντέλο, ισορροπώντας την κατάσταση.
Παρότι οι Imperial State Electric ξεκίνησαν στο μυαλό του Nicke ως ένα solo project, η εξέλιξή τους σε full time μπάντα, και τα αποτελέσματα αυτής, χαροποίησε ιδιαίτερα τον Andersson, ο οποίος προκειμένου να δείξει πως πρόκειται για ένα δεμένο σύνολο, αφήνει το μικρόφωνο στο κομμάτι “Reptile Brain”, με τον Dolf de Borst να αναλαμβάνει χρέη frontman, έστω και πρόσκαιρα.
Το τρίτο πόνημα των Imperial State Electric όντως τους παρουσιάζει περισσότερο ως “συγκρότημα”, παρά ως “το project που ηγείται ο Andersson”. Οι συνθέσεις είναι πολυσυλλεκτικές, κάτι που προδίδει τις επιρροές των μελών. Ηχητικά, το “Reptile Brain Music” είναι ίσως η πιο “αλήτικη” δουλειά τους, δίχως να ξεφεύγουν όμως από τις μελωδικές γραμμές που τους συντροφεύουν από την ίδρυσή τους.
Εννοείται πως πρόκειται για δισκάρα, αλλά κρατώ τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο είναι ανώτερο του “Pop War”. Στο top 20 μου πάντως σίγουρα θα μπει!
Α, και σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι Imperial State Electric περιοδεύουν αυτήν την περίοδο με τη μπάντα του Dregen (Dregen και Andersson= ιδρυτικά μέλη των The Hellacopters). Αν υπάρχει θεός (πέραν του Lemmy), ας βάλει το χεράκι του να περάσουν και από Ελλάδα…
Highlights: “Emptiness into the Void”, “Underwhelmed”, “More than Enough of Your Love”, “Apologize”, “Eyes”, “Nothing Like You Said It Would Be”.
647 
