Ο χειμώνας στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια είναι περίοδος μουσώνων, πράγμα που καθιστά κάποια σαββατοκύριακα, όπως το επίμαχο, κάπως δύσκολα από άποψη μετακίνησης. Αν σ’ αυτό προσθέσεις και ένα λουκούλλειο σαββατιάτικο γεύμα που έχει κάτσει σαν αμόνι στο στομάχι σου, γιατί μια τελευταία μπουκιά ποτέ δεν είναι αρκετή, εύχεσαι να υπήρχαν ανάκλιντρα σε μέρη όπως το Gagarin.
Στην αρχή πάντως φάνηκε ότι η προσέλευση θα ήταν χαμηλή, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται οι New Model Army έχουν πολύ ισχυρή βάση στην Ψωροκώσταινα. Στο κατάμεστο πλέον Gagarin ανεβαίνουν περί τις 10 παρά βάσει προγράμματος οι εδώ και 3 χρόνια αναβιώσαντες False Alarm.
Το κουιντέτο, που περιλαμβάνει και τον γνωστό από τους ανενεργούς πλέον Earthbound, drummer Σπύρο Δ., έχει μία πολύ καλή αίσθηση του πως πρέπει να παίζεται το punk. Συγκεκριμένα οι FA έχουν καταφέρει να ρίξουν με πολύ επιτυχημένο τρόπο στο ίδιο καζάνι την αλητεία των Stooges και των MC5, το garage και το Post-punk/punk της δεκαετίας του ’80.
Ο frontman Νίκος έχει αρκετά χαρακτηριστική παρουσία και το συγκρότημα είναι σφιχτοδεμένο, με μειονέκτημα ωστόσο τη μικρή του δισκογραφία (κάποια singles αν δεν απατώμαι). Από τη δισκογραφία αυτή, λοιπόν, οι FA επιλέγουν τραγούδια όπως το “Sell Me Something” στο οποίο έχει συνδράμει και ο Scott Walker των Girls vs Boys, αλλά και κάποιες διασκευές. Οι FA αποχωρούν θριαμβευτές κατά τις 11 παρά, και η σκηνή προετοιμάζεται για τους headliners.
Οι New Model Army ανεβαίνουν στη σκηνή λίγα λεπτά μετά τις 11 με το εναρκτήριο “I Need More Time” από το πρόσφατο πόνημά τους, “Between Dog and Wolf”.
Ο mainman του συγκροτήματος, Justin Sullivan, με ένα χαμόγελο που θα έκανε ορθοδοντικό να σκίσει τα πτυχία του, χαιρετίζει λέγοντας ότι η μπάντα του επέστρεψε στο δεύτερο (ή και τρίτο) σπίτι της. Δεν είναι ψέμα, καθώς ο μέσος όρος ηλικίας είναι ανεβασμένος αρκετά, ώστε να βλέπεις ακόμη και μητέρες με παιδάκια και σίγουρα πολλούς γκριζαρισμένους γερόλυκους που ενδεχομένως έχουν παρακολουθήσει τις 4-5 προηγούμενες εμφανίσεις του γκρουπ στη χώρα μας. Βέβαια, δεν έλειπαν και οι μικρότερης ηλικίας παραστάτες, όπως οι σουρωμένοι Βρετανοί πιτσιρικάδες που ξεσάλωναν στην πρώτη γραμμή.
Ο Sullivan με την επιβλητική φωνή και σκηνική παρουσία καθοδηγεί το γκρουπ από πιο τα ατμοσφαιρικά (“Did You Make It Safe” με το εκπληκτικό διπλό tribal drumming του βετεράνου Michael Dean και του “νιούφη” Ceri Monger) στα πιο φασαριόζικα τραγούδια, όπως το “The Hunt”.
O Sullivan προλογίζει το “Knievel” λέγοντας ότι το γράψανε σε περιοδεία τους, που περνούσε από την Montana των ΗΠΑ, για τον μυθικό stuntsman και καλλιτέχνη Evil Knievel, που ίσως να μην ήταν και τόσο καλός άνθρωπος όπως δηλώνει ο frontman.
Η μπάντα είναι πολύ δεμένη και πέραν του Sullivan έχει όλη εκπληκτική σκηνική παρουσία, από τον Animal-wannabe Dean μέχρι την επιτομή του μετά-Sepultura metalhead μπασίστα/κρουστού Monger, που δε σταματάει να κουνάει την χρωματιστή κώμη του, και τον Kojak με μούσια κιθαρίστα Marshall Gill. Ο Sullivan κάνει ένα σχόλιο για το ψυχρό κλίμα της συμπρωτεύουσας και συνεχίζει λέγοντας ένα χειμωνιάτικο ερωτικό τραγούδι και προχωράει στο ομώνυμο του τελευταίου δίσκου.
Το συγκρότημα ανεβαίνει για encore, κατόπιν επίμονων εκκλήσεων του κοινού, και εκτελεί το χαρακτηριστικό και καυστικό “51st State” με τον πληκτρά Dean White στην τρίτη κιθάρα. Οι NMA ολοκληρώνουν το set τους με το “Green and Grey” υποκλίνονται και αποχωρούν περί τη μία παρά.
Ήταν η πρώτη μου επαφή με ένα συγκρότημα που υπάρχει εδώ και 33 χρόνια και η αλήθεια είναι ότι άξιζε κάθε δευτερόλεπτο σαν εμπειρία. Ελπίζω να έχω ξανά την ευκαιρία γιατί πραγματικά ήταν μια μαγική βραδιά.
New Model Army setlist
I Need More
Today is a Good Day
March in September
Did You Make It Safe|?
Pull the Sun
The Hunt
Archway Towers
Here Comes the War
Knievel
Between Dog and Wolf
Stormclouds
No Rest
High
Vagabonds
Lust for Power
Wonderful Way to Go
51st State
Christian Militia
Get Me Out
Green And Grey
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
625 
