Με τους Above Us the Waves δεν είχα ασχοληθεί στο παρελθόν. Η μόνη μου επαφή ήταν το video για το “This I Never Get”, έως ότου τους είδα live στο φετινό Defcon Festival (ένα festival τίμιο οικονομικά, με πολύ καλές εγχώριες μπάντες, το οποίο δεν έλαχε της ανταπόκρισης που του άρμοζε, λογικά επειδή δεν απευθυνόταν σε hipsterάδες).
Ύστερα από την εν λόγω εμφάνιση των παιδιών, κατευθύνθηκα στον πάγκο με το merchandise, αγόρασα ένα μπλουζάκι τους και ρώτησα πότε με το καλό κυκλοφορεί το album. Διότι κύριοι, οι Above Us the Waves, δίχως να αποτελούν κάτι καινοτόμο μουσικά, είναι μια από αυτές τις μπάντες που σε κερδίζουν και σε κάνουν να αναλογίζεσαι για πολλοστή φορά την ποιότητα της εγχώριας σκηνής μας.
Η αγάπη τους για τους In Flames δεν κρύβεται και με κατευθυντήρια γραμμή τις σουηδικές φόρμες, το κουιντέτο από την Καβάλα παρουσιάζει ένα ντεμπούτο που αφήνει πολλές αξιώσεις για το μέλλον. Καταρχάς, το ότι το σχήμα καταπιάνεται με ένα είδος το οποίο δε συναντάται συχνά στην Ελλάδα, κάνει το εγχείρημα ακόμη πιο δύσκολο. Το συγκρότημα ξεπερνάει όμως τα όποια εμπόδια και στέκεται περήφανα δίπλα σε ανάλογες μπάντες του εξωτερικού, έχοντας φυσικά αρκετό δρόμο μπροστά του προκειμένου να φτάσει στα επιθυμητά πλαίσια μουσικής αναγνωρισιμότητας.
Σε ότι αφορά την (άρτια ομολογουμένως) παραγωγή, οφείλω να πω πως μου έλειψε λίγο παραπάνω όγκος, ο οποίος θεωρητικά θα ανέβαζε τις συνθέσεις ένα- δυο σκαλιά παραπάνω. Επίσης, είναι κρίμα η κυκλοφορία να απαρτίζεται από μονάχα οκτώ τραγούδια. Γνωρίζω πως μια ηχογράφηση παίρνει χρόνο και χρήμα, αλλά χρειάζονταν μερικά λεπτά ακόμη μουσικής.
Παρά τις όποιες ελλείψεις, οι βάσεις των Above Us the Waves είναι σωστές και οι συνθέσεις τους (όπως και η σκηνική τους παρουσία) έχουν όλα τα φόντα για να τους δοθεί η ανάλογη προσοχή. Δηλώνω γοητευμένος από το “Anchors Aweigh” και αναμένω τις επόμενες κινήσεις της μπάντας. Τσεκάρετέ τους και θα βρείτε αρκετούς λόγους για να αποκτήσετε το cd, το μπλουζάκι, ή και τα δύο.
583 
