Η αλήθεια είναι ότι πηγαίνοντας το Σάββατο στο Gagarin, ήμουν λίγο επιφυλακτική όσον αφορά στο τι θα έβλεπα.
Το “πακέτο” αρκετά καλό, με highlight τους Children of Bodom, αλλά… θυμόμουν και την εμφάνισή τους το 2011 όπου κακά τα ψέματα οι Ensiferum τους είχαν βάλει τα γυαλιά.
Η προσέλευση του κόσμου λίγο απογοητευτική θα έλεγα – γύρω στα 700 άτομα. Λόγω γενικότερων συνθηκών όμως, τα soldout και οι σχεδόν γεμάτοι χώροι αποτελούν ούτως ή άλλως παρελθόν. Αυτό που έκανε μια σχετική εντύπωση, ήταν ο μέσος όρος ηλικίας – λες και βρισκόμασταν σε πάρτι πρώτων τάξεων λυκείου. Anyway…
Πρώτοι στη σκηνή οι Φιλανδοί Medeia, ευτυχώς με καλό ήχο εξ αρχής. Από τα αξιοπρεπέστερα supports που έχει τύχει να δω. Με αρκετά καλή διάθεση και καλά κομμάτια, έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε όσους είχαν βρεθεί από νωρίς στο Gagarin. Νομίζω ότι είναι από τις μπάντες που αξίζει να προσέξει κανείς – η καλή σκηνική τους παρουσία και η μουσική τους συνηγορούν σε αυτό.
Συνέχεια με τους Πολωνούς Decapitated. Πολύ απλά respect. Μια μπάντα, η οποία είχε ένα γερό μερίδιο γκαντεμιάς, αλλά παρόλα αυτά ανασυντάχθηκε και συνεχίζει να βαράει. Η μπάντα μάλλον είχε κέφια απ’ ότι έδειξε η άψογη σκηνική παρουσία της.
Άρτια εκτέλεση όλων των κομματιών με τον ήχο να συνεχίζει να είναι καλός, τεχνικοί όσο έπρεπε… Death metal σε πολύ καλές στιγμές. Εννοείται ότι και ο κόσμος δεν έμεινε αμέτοχος, με αρκετό κοπάνημα και ξεκινώντας τα πρώτα mosh pits. Μοναδική ένσταση η μικρή διάρκεια της εμφάνισής τους. Τα 45 λεπτά που εμφανίστηκαν, θεωρώ ότι άφησαν την αίσθηση “καλό αλλά λίγο – γιατί;”
Λίγο μετά τις 22.00 βγαίνουν στη σκηνή οι Children of Bodom και απ’ ότι φαίνεται είναι στις καλές τους. Ο Laiho έδειξε ότι όταν θέλει, και παρά τα poserιλίκια στα οποία κατά κόρον επιδίδεται, είναι όντως ένας από τους καλύτερους frontmen στο χώρο.
Ξεκίνησαν αρκετά δυνατά με τον κόσμο να τους ακολουθεί, ή μάλλον παρασύροντας τον κόσμο να κάνει αυτό που ήθελαν. Το setlist περιλάμβανε κομμάτια απ’ όλη τη δισκογραφία τους (αυτό ήταν καλό), αλλά έχω την εντύπωση πως υπήρξε μια κάποια “κοιλιά” κατά τη διάρκεια του set τους – μπορεί να είναι η ιδέα μου αλλά για λίγο ήταν σα να άκουγα διαφορετικές εκδοχές της ίδιας μελωδίας. Κατάφεραν όμως να το σώσουν εγκαίρως.
Ο κόσμος δε σταμάτησε το κοπάνημα και η μπάντα το διασκέδαζε. Ανάλογα με το κομμάτι που έπαιζε, μπορεί να ήταν μελωδικοί ή τεχνικοί, πάνω απ’ όλα όμως ήταν άψογοι επαγγελματίες. Στα συν του show το video wall που έπαιζε και φυσικά η εκτέλεση από πλήκτρα και drums του κλασικού συρτακίου από το Ζορμπά.
Οι οποιεσδήποτε επιφυλάξεις μπορεί να είχα στην αρχή, εννοείται και καταρρίφθηκαν μιας και η φετινή εμφάνιση των Φιλανδών δεν είχε σχέση με αυτή του 2011. Κάποιοι πιθανόν να θεωρήσουν ότι και πάλι ήταν μέτριοι, κλπ κλπ, αυτά όμως παραμένουν προσωπικές εκτιμήσεις. Σε γενικές γραμμές ήταν ένα καλό live, η μπάντα και όσοι βρέθηκαν εκεί έδειχναν να περνάνε καλά και στο κάτω κάτω αυτό είναι που έχει σημασία.
Ελπίζουμε μόνο, την επόμενη φορά που θα τύχει να ξαναπεράσουν από τα μέρη μας, να βρίσκονται σε καλή μέρα και να είναι εξίσου καλοί – αν όχι καλύτεροι.
Children of Bodom setlist
Silent Night Bodom Night
Needled 24/7
Sixpounder
Halo Of Blood
Scream For Silence
Kissing The Shadows
Lake Bodom
Hate Crew Deathroll
Dead Man’s Hand On You
Are You Dead Yet?
Blooddrunk
Angels Don’t Kill
Towards Dead End
Hate Me
Downfall
In Your Face
Photos: Πάνος Ματθαιογιάννης
499 
