Η heavy rock μουσική έχει κατακτήσει όλες τις γωνιές της χώρας μας. Έχει φτάσει μέχρι και την ακριτική Κομοτηνή, όπου ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια το διαστημικό τους ταξίδι, οι Lunarmare. Με αφορμή την support εμφάνιση τους στη Θεσσαλονίκη με τους Αμερικανούς Naam και τους συμπατριώτες μας, Lazy Aftershow, το Rockway.gr και ο Δημήτρης Μαρσέλος συνομιλεί με τους Ηλία (κιθάρα), Στέλιο (μπάσο) και Ανέστη (φωνή/ πλήκτρα).
Καλησπέρα, παιδιά! Για τους περισσότερους είστε ένα μυστήριο. Έχουν ακουστεί πολλά καλά λόγια για τις ζωντανές σας εμφανίσεις και θέλουμε να μάθουμε πως γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας των Lunarmare και γιατί διαλέξατε αυτόν τον ήχο;
Ηλίας: Είμαστε όλοι διαφορετικοί άνθρωποι, σε θέμα ακουσμάτων και αυτό μας οδήγησε με απλό τρόπο να μπορέσουμε να συνδυάσουμε τα περισσότερα από αυτά σε κάτι δικό μας. Οι Lunarmare είναι τετραμελής μπάντα, αποτελούμενη από εμένα στην κιθάρα, το Στέλιο στο μπάσο, τον Ανέστη στα φωνητικά και τα πλήκτρα και τον Ορέστη στα τύμπανα. Ο Ορέστης βέβαια, μας έχει ανακοινώσει πως λόγω υποχρεώσεων δεν θα μπορέσει να συνεχίσει και είμαστε στην αναζήτηση νέου drummer. Θα μας βοηθήσει στο live με τους Naam το Δεκέμβρη, αλλά μετά θα αποχωρήσει. Οι Lunarmare δημιουργήθηκαν πριν 3 χρόνια, από εμένα και τον Στέλιο, που τότε είχε μόλις αρχίσει να ασχολείται με τη μουσική. Εκείνος ήθελε να κερδίσει εμπειρίες και εγώ να παίξω κάτι μακρυά από τα τότε ακούσματα μου που ήταν jazz-funk βρήκαμε και έναν ντόπιο drummer, τον Σαχίν και ξεκινήσαμε. Με εκείνον γράψαμε και το δίσκο, αλλά αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό. Δεν ήταν μόνο το απωθημένο μας να παίξουμε, μιας που όλοι λίγο πολύ κάπου αλλού παίζαμε, αλλά και η ανάγκη να εκφραστούμε μουσικά σε μια περίοδο δύσκολη. Και για αυτό το λόγω ο ήχος βγήκε έτσι από μόνος του, αβίαστα χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια.
Οπότε να υποθέσω πως το όνομα Lunarmare βγήκε επί τούτου, λόγω ήχου;
Ηλίας: Όχι, αποκλειστικά! Το όνομα το φιλοσοφήσαμε αρκετά για να το βγάλουμε. Θέλαμε να δείχνει, μαζί και με τη διαστημική θεματολογία, μια διάθεση διαφυγής από τα επίγεια προς τα πιο πνευματικά.
Στέλιος: Είναι ο τρόπος μας να ξεφεύγουμε και πρακτικά και στιχουργικά και μουσικά. Να βγει κάτι απόκοσμο που θα μας ταξιδεύει μακριά από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε.
Ανέστης: Εγώ αυτό το πράγμα πρώτη φορά το ακούω (γέλια). Γιατί με αφήνετε στην απέξω;
Ηλίας: Ο Ανέστης είναι μόνο 2 μήνες μαζί μας και σιγά σιγά τα μαθαίνει όλα!
Αν και είχα ακούσει αρκετές φορές για εσάς, δεν είχα αξιωθεί να ακούσω το κομμάτι “Rings Of Saturn” (http://lunarmare.bandcamp.com/). Μου άρεσε πολύ και ο ήχος αυτός δεν είναι κάτι πολύ συχνό στην Ελλάδα. Γιατί ουσιαστικά δεν είστε αυτό που λέμε heavy rock!
Στέλιος: Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια! Ναι, επειδή έχουμε σχετικά χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες μας έχουν κατατάξει σε μια συγκεκριμένη σκηνή.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού έχουμε έτσι κάποιους για να μοιραστούμε τη σκηνή. Προσωπικά, επειδή ακούω αυτό τον ήχο χαίρομαι να παίζω με τις μπάντες που γουστάρω, αλλά ίσως να μην είναι το ίδιο καλό για τον Ηλία που δεν άκουγε πχ. Stoner, και το έμαθε από μένα. Οπότε, καλώς ή κακώς, μας έχουν κατατάξει σε μια σκηνή στην οποία δεν ανήκουμε 100 %.
Ηλίας: Και δεν είναι επιδίωξη μας να ανήκουμε κάπου.
Ακούγοντάς το μου ήρθαν πιο πολύ στο μυαλό οι Ozric Tentacles, παρά οι Hawkwind.
Στέλιος: Κακώς! (γέλια) Είναι η αγαπημένη μου μπάντα.
Ηλίας: Εμένα είναι οι Ozric Tentacles και συνεχώς σκέφτομαι πως θα ήταν οι Lunarmare αν είχαν έναν τέτοιο drummer, έτσι ώστε να μπορέσουμε όλοι να γίνουμε πιο progressive. Όλοι όσοι πέρασαν από τα τύμπανα μας, ήταν πολύ καλοί παίχτες, όμως δεν ενδιαφερόντουσαν να παίξουν κάτι τέτοιο και αυτό τα δυσκόλευε όλα.
Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για τους rockers να παίξουν όπως θέλουν τη μουσική τους στη Θράκη;
Στέλιος: Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί γιατί υπάρχει ένα χώρος αυτή τη στιγμή στην Κομοτηνή, Πολιτιστική Κίνηση (http://www.politistikikinisi.gr/) λέγεται. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, δε θα κάναμε ποτέ τίποτα. Έχουμε τα κλειδιά, πάμε όποτε θέλουμε προβάρουμε, όποιες ώρες θέλουμε, πάρα πολύ καλά ηχομονωμένος, με όλα τα αρνητικά ή τα θετικά που μπορεί να έχει, αλλά υπάρχει και προβάρουμε συνεχώς εκεί τα τελευταία 3 χρόνια. Μας βοηθούν και εμείς όσο μπορούμε και έχουμε ένα συν που δεν έχει σχεδόν κανείς άλλος στην Ελλάδα. Παίζουμε δωρεάν σε ένα χώρο δικό μας!
Ηλίας: Για μας στο Βορρά, το καλό είναι πως οι αποστάσει είναι πιο μικρές. Δεν χρειαζόμαστε πολύ χρόνο για να πάμε να παίξουμε σε μια άλλη πόλη. Είμαστε όλοι λίγο πολύ γείτονες. Και οι χώροι είναι ίσως λίγο πιο διαθέσιμοι για τέτοια πράγματα. Μπορείς να βρεις χώρο για ένα Live χωρίς να πληρώσεις, ας πούμε!
Κόσμος όμως, υπάρχει να ακολουθήσει;
Ηλίας: Όχι! Αυτό είναι το μειονέκτημα.
Στέλιος: Εγώ από την άλλη πιστεύω πως είναι πιο δύσκολο, αφού τα τοπικά μαγαζιά δεν στηρίζουν τη φάση. Τρία χρόνια τώρα, δεν έχουμε κάνει σχεδόν κανένα live σε μαγαζί!
Ανέστης: Η αλήθεια είναι πως και τα μαγαζιά κοιτούν το κέρδος. Μια μπάντα σαν τους Lunarmare δεν θα τους φέρει τον κόσμο, όσο μια μπάντα που παίζει διασκευές.
Ποιο είναι οι μουσικοί που σας εμπνέουν ώστε να θέλετε να συνεχίζετε να παίζετε;
Ηλίας: Όσο και τετριμμένο να ακούγεται, οι Pink Floyd, ο Frank Zappa, o Philip Glass…
Ανέστης: Ξεκίνησα να ακούω hardcore στην εφηβεία μου και μετέπειτα έκανα ένα άλμα προς την ηλεκτρονική μουσική, ακούγοντας για πρώτη φορά Aphex Twin και κατόπιν, σε πιο σκληρά πράγματα τύπου Johnny Truant και Dillinger Escape Plan. Αλλά ακούω και πιο post ήχους, όπως οι Swans ή οι Bodychoke, που έμαθα τελευταία από τον Στέλιο. Δεν μπορώ να πω όμως, πως υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος καλλιτέχνης , ο οποίος με ωθεί στο να παίζω μουσική.
Στέλιος: Black Sabbath και Rush. Δεν νομίζω πως θα ήθελα να τα παίζω όλα αυτά, θα ήθελα κάτι πιο απλό!
Τι αισθάνεστε όταν ανεβαίνετε πάνω στην σκηνή;
Ανέστης: Τρέμουλο, έκσταση, φόβο, αγάπη, έρωτα.
Στέλιος: Εγώ ανυπομονώ να νιώσω δέος. Απλά το απολαμβάνω προς παρόν και θα ήθελα να νιώσω όλα αυτά που λέει ο Ανέστης.
Ανέστης: Εγώ τα νιώθω. Είτε έχει δέκα άτομα, είτε έχει δεκαπέντε (γέλια).
Θα έχετε την ευκαιρία να μοιραστείτε τη σκηνή με τους Naam. Πιστεύω πως θα είναι μια καλή ευκαιρία για εσάς γιατί σαν ψυχεδέλεια ταιριάζετε.
Ανέστης: Προσωπικά, τους Naam τους γνώρισα τώρα.
Στέλιος: Αυτά τα πράγματα τα ακούω εγώ. Είναι πάντα ωραίο να μοιράζεσαι τη σκηνή με κάποιον που παίζει κάτι παρόμοιο με εσένα. Για να μην πεις ο κόσμος κάτι για σένα επειδή παίζεις κάτι το διαφορετικό. Δεν είναι καλό να προκαλείς απλά. Να ξεχωρίσεις επειδή το αξίζεις! Αυτή είναι η πρόκληση για εμάς.
Ανέστης: Συνήθως παίζουμε με αμιγώς stoner μπάντες και γίνεται αυτό. Να συμπληρώσω κιόλας πως παίζουμε με προτζέκτορα από πίσω μας. Όπου προβάλλεται μια θεματολογία διαστημική και είναι ένα κομμάτι των Lunarmare.
Θα ήσασταν ωραίο δίδυμο με τους Circassian.
Ανέστης: Εγώ λατρεύω τους Tuber.
Στέλιος: Έχουμε παίξει με τους Circassian. Οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή είναι οι Psychedelic Trips to Death. Να τους ακούσεις έχουν βγάλει και CD!
Ποια είναι τα όνειρα σας και τα σχέδια σας για τους Lunarmare;
Ανέστης: Θα ήθελα να βγει το album επιτέλους και να αρχίσουμε να δουλεύουμε καινούργιες ιδέες και στο μέλλον, μια περιοδεία στο εξωτερικό.
Ηλίας: Θα θέλαμε να βάλουμε μια φωνή εδώ και να ακουστούμε στην άλλη άκρη του κόσμου και ας μην πάμε ως εκεί.
Σε τι στάδιο βρίσκεται η παραγωγή του album;
Στέλιος: Είναι σχεδόν έτοιμο εδώ και ένα χρόνο. Όλα γραμμένα, εκτός από τις φωνές. Έχει γίνει μέχρι και mastering από το Μάνο (Universe217) σε εκείνο το studio γράψαμε και τα τύμπανα. Κάποιες λεπτομέρειες έμειναν δηλαδή και θα είναι έτοιμο.
Ηλίας: Μας πήρε καιρό γιατί θέλαμε να είναι κάτι προσεγμένο. Το ακούσαμε ξανά και ξανά, μήπως θέλουμε να προσθέσουμε και άλλα πράγματα και επειδή δεν έχουμε εμπειρία σε αυτό το πράγμα μας πήρε λίγο περισσότερο. Ο τίτλος του θα είναι Lunarmare και το εξώφυλλο βρίσκεται ήδη στο bandcamp.
Στέλιος: Πιστεύω θα καταλάβεις και εσύ πως ακούγοντας το cd είναι το ίδιο συναίσθημα που θέλουμε να βγάζουμε και στα live.
Θα βάζατε σαξοφωνίστα στο σχήμα;
Ηλίας: Το έχουμε σκεφτεί και υπάρχει άνθρωπος που θα μπορούσαμε να του το ζητήσουμε. Και είναι ο θείος μου, είναι 40 χρόνια μουσικός και αν του το προτείνουμε πιστεύω πως θα δεχόταν και θα έπιανε αμέσως το κλίμα.
Στέλιος: Αλλά δε θέλουμε να επεκταθούμε πολύ στο Jazz. Να το κάνουμε σε rock στυλ όμως.
Αν σας ναύλωνα ένα αστρόπλοιο και να φορτώσω εσας και όσους άλλους διαλέξετε για να στήσουμε ένα live σε κάποιον άλλον πλανήτη, ποιούς θα παίρναμε μαζί και που θα πηγαίναμε;
Ανέστης: Russian Circles
Ηλίας: Ozric Tentacles
Στέλιος: Μια αρχική σύνθεση Οzric Tentacles, μια σύνθεση ’74 Hawkwind και μια σύνθεση ’72 Pink Floyd και εμείς δε θα παίζαμε. Θα παίρναμε ένα κουτί LSD και θα απολαμβάναμε. Σαν τα 70s δε θα ξαναβγεί!
Ανέστης: Πάντως, όχι στη Σελήνη, πολύ mainstream (γέλια).
Στέλιος: Στον Πλούτωνα ας πούμε, όσο πιο μακριά γίνεται.
Ας υποθέσουμε πως σας απήγαγαν εξωγήινοι και σας βασανίζουν μέχρι να πείτε με μια λέξη της σημαίνει το rock. Τι θα απαντούσατε;
Ηλίας: Επανάσταση.
Ανέστης: Μάρθα Βούρτση.
Στέλιος: Underground
Ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση, μάγκες!
Εμείς σε ευχαριστούμε!
254 
