Σουηδία. Μια χώρα του Ευρωπαϊκού Βορρά που αρέσκεται στο να μας κάνει τα μυαλά σούπα βελουτέ, έχοντας μια τεράστια μουσική ποικιλία υψηλής συνήθως ποιότητας.
Ένα τέτοιο δείγμα είναι και οι The New Alchemy που όπως προσδίδει και το όνομα τους, είναι ο νέος τρόπος του γκαραζοθρεμμένου Ebbot Lundberg, γνωστού από το εξαιρετικό σχήμα του The Soundtrack of our Lives, του οποίου η καριέρα τερματίστηκε με το “Throw it to the universe” και μια τελευταία ζωντανή εμφάνιση στην Στοκχόλμη το Δεκέμβριο του 2012.
Μήνες αργότερα έρχεται αυτό το άκρως γαργαλιστικά ενδιαφέρον project του The New Alchemy και το τρίτο τους, “On the other side of light”.
Έχοντας για παρέα τον συνιδρυτή sound artist Per Svensson, τον εκπληκτικό σαξοφωνίστα Mats Gustafsson (ο οποίος έχει συνεργαστεί και με τους Sonic Youth) και τον κιθαρίστα Patrik Caganis, συνεργάτη του Lundberg στους Union Carbide Production.
Η ομάδα αυτή των μουσικών αποφάσισε πως θέλει να αναβιώσει την ψυχεδέλεια των δεκαετιών του 60 και 70 και κάνει αυτό ακριβώς με εξαιρετικό τρόπο. Μνημονεύοντας μουσικά τις μαστουροπεριόδους των Doors, τους Velvet Underground και τον Frank Zappa, μας ταξιδεύουν στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.
Στο “Creatures” αιωρείται το φάντασμα του Jim Morrison, αφού έχει προηγηθεί ένα διαστημικό jazz rock ορχηστρικό κομμάτι, σε ρόλο εισαγωγής (“Solar Eclipse”) και ακολουθεί το ομώνυμο τραγούδι, στο οποίο είμαι σίγουρος θα κολλούσε ο Frank Zappa. “On the other side of light, darkness is too bright” μας τραγουδάνε ψυχεδελίζοντας μας με το ανώμαλο σαξόφωνο στο βάθος και ακολουθεί το “Silver Chain”, που πείτε με τρελό, αλλά με κάνει να νομίζω πως ακούω το “The End” των Doors και να θέλω να δω το “Apocalypse Now!” αμέσως.
Το album κλείνει με το 24-λεπτο έπος “ETB”, το οποίο παρά τη μεγάλη του διάρκεια, λόγω του ότι αλλάζει συνεχώς πρόσωπα δεν κουράζει διόλου, με μια παραγωγή που αναδεικνύει όσο δεν πάει το εγχείρημα και τον προσανατολισμό που διάλεξαν οι ίδιοι οι μουσικοί.
Το “On the other side of light” είναι ένα album που θα μπορούσε να σταθεί εξίσου καλά και εκείνη την περίοδο την οποία κατ’ ουσίαν πραγματεύεται και να θέσει τους μουσικούς σε τροχιά συμμετοχής μεγάλων αντιπολεμικών festivals.
Όποιος και αν είσαι, ότι και αν κάνεις, μην αφήσεις την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μόνο η μουσική μας έχει μείνει λέμε…
575 
