Fall of man, Bad Bid, Chasing Suns, Stars and Trucks (25/10/2013) ΚΥΤΤΑΡΟ

Είναι ένα ακόμη βράδυ στον ιστορικό χώρο του Κυττάρου (τώρα που επανατυπώνεται  και το νεοκυματικό  live “Ζωντανοί στο Κύτταρο – Η Ποπ στην Αθήνα” τρέμετε…!!! ), με το φίλο, συνοδοιπόρο και φωτορεπόρτερ Απόστολο.

Μετά από κάμποσους γύρους για parking, κάποια αναμονή στην είσοδο κατά τις 9:00 εισερχόμαστε στο Κύτταρο και αναμένουμε την έναρξη του live. Κωμικοτραγική η διαπίστωση ότι μέχρι την ώρα εκείνη, πέραν του ότι υπήρχε μικρή  προσέλευση, ο μέσος όρος ηλικίας ήταν περί τα 16-17, γεγονός που με έκανε να νιώσω σαν γερομπάμπλιακας. Σίγουρα εντόπισα και πολλούς αγχωμένους (ή υπερήφανους) γονείς στο κοινό.

Εν πάση περιπτώσει, περί τις 9:30 ανεβαίνει στη σκηνή η attraction όλης αυτής της πιτσιρικαρίας, οι επίσης πιτσιρικάδες pop punkers Stars and Trucks. Έχοντας πλέον στις τάξεις τους τον Λεωνίδα των punk’n’rollers the Overjoyed, παίζουν κομμάτια κυρίως από το επερχόμενο EP τους “547” και συμπληρώνουν το σχετικά σύντομο set τους με διασκευές στους Deaf Havana και τους Arctic Monkeys.

Οι S & T δείχνουν ότι καταβάλλουν αξιόλογη προσπάθεια και σίγουρα υπόσχονται αρκετά καθώς έχουν και τις μουσικές ικανότητες και την όρεξη να προχωρήσουν. Ο frontman Φίλιππος Λέφας πάντως δείχνει αρκετά “αεράτος” και άνετος πάνω στη σκηνή πράγμα που μετράει αρκετά. Το μόνο που ίσως τους λείπει είναι η ηχητική κατεύθυνση πράγμα που βέβαια συμβαίνει συχνά σε νέες μπάντες.

Κατόπιν μιας μικρής ασυνεννοησίας με τον drummer των S&T κατέληξα με το setlist  των επόμενων στη σειρά του live, Chasing Suns, και ένιωσα λίγο σα να είχα το πρόγραμμα θεάτρου. Οι CS είναι η φυσική συνέχεια των Plan B, αν και περισσότερο κλίνουν πλέον προς τις post hardcore  ρίζες τους και όχι τόσο στις pop-punk των προκατόχων τους.

Έχοντας το περσινό ομώνυμο LP στο δυναμικό τους οι CS παίζουν κομμάτια κυρίως από αυτό με διάφορα εμβόλιμα σημεία αλλά και κάποιες διασκευές. Παρόλο το δέσιμο και την αρκετά δυνατή παρουσία του frontman Γιάννη Λέφα (αυτό το live ήταν οικογενειακή υπόθεση τελικά), ήταν μια σχετικά αδύναμη εμφάνιση του γκρουπ κρίνοντας κυρίως από την παράτολμη  διασκευή  στο “Young Cardinals” των Καναδών θεών Alexisonfire, όπου φάνηκε ότι τους έλειπαν κάποιες πρόβες ακόμη. Τελικά κλείνουν το set τους με ένα κομμάτι από την Plan B περίοδό τους και δίνουν τη σκυτάλη στους φίλους τους…

Bad Bid… την επταμελή (τουλάχιστον για το παρόν live) ska/punk μπάντα που παίζει τα πάντα…  Οι BB με επικεφαλής τον αεικίνητο frontman Χρήστο Κρητικό στηρίζουν το set τους κυρίως στο φετινό ομότιτλο ντεμπούτο τους. Το γκρουπ είναι πολύ  δεμένο και σε πολύ καλή διάθεση και σίγουρα αποδίδει τα κομμάτια με αρκετή ακρίβεια.

Ο ήχος τους φέρνει στο νου  πολύ συχνά τους ανενεργούς 63 High και τους Αθηναίους Smoking Barrels στα μέτρα και τα σταθμά των ΒΒ, αλλά υπήρξαν και στιγμές που οι ενορχηστρώσεις σε συνδυασμό  με  τη  (Sinatra-meets-Patton) χροιά του Κρητικού θυμίζουν ακόμη και τους καλιφορνέζους Incubus.

Ο δε υπερδραστήριος frontman θαρρείς πως ορισμένες φορές θα σκάσει κεφάλι του από την ενέργεια, αλλά έχει και μία αρκετά σωστή μπάντα από πίσω του να τον καλύπτει. Πράγμα που του δίνει τη δυνατότητα να εκτελέσει ντουέτο με την βιολίστρια Στέλλα μια εκπληκτική διασκευή στο “Borne on the FM Waves of the Heart” των Against Me! Μετά από ένα σύντομο χαιρετισμό της αποχωρήσασας πλέον Στέλλας και μία διασκευή στους Streetlight Manifesto οι BB αφήνουν τη σκηνή με το δικό τους “Chemical Sunsets”.

Εν τέλει, γύρω στις 11 και κάτι ψιλά, έρχεται η σειρά των headliners και φαβορί της διοργανώτριας Playfalse, Fall of Man, με το μεταλλοειδή μελωδικό hardcore ήχο τους. Οι εναλλασσόμενες φωνητικές μελωδίες του frontman Ηλία Μπόγδανου με τον εκπληκτικό drummer Σπύρο Ζενεμπίση είναι ίσως το πρώτο στοιχείο που κάνει εντύπωση σε κάποιον που τους βλέπει για πρώτη φορά (όπως εγώ).

O Μπόγδανος, που θυμίζει μία mini me και λιγότερο αυτοκαταστροφική έκδοση του Greg Pucciato, είναι το πιο δραστήριο μέλος της μπάντας επί σκηνής. Αξιοσημείωτες βεβαία  και οι τεχνικές ικανότητες των υπολοίπων τεσσάρων μελών που πέραν αυτού έχουν και επαγγελματικό δέσιμο (πρώτη φορά ακούω tapping σε punk/hardcore live). Το σίγουρο είναι ότι η μουσική τους είναι πρόσφορη τόσο για stagediving, που σίγουρα δεν έλειψε από το εν λόγω live,όσο και για πιο stadium rock καταστάσεις.

Οι FOM οδεύουν όπως και να έχει προς κάτι μεγαλύτερο αν και το στυλ της μουσικής τους είναι πλέον αρκετά τετριμμένο, αρκεί να μην αναλωθούν σε επιφανειακές αηδίες όπως τα σπονσοραρίσματα από energy drinks κ.τ.λ. Οι FOM αποχαιρετούν με το νέο τους clip “Of Incantations and Elixirs” και αποχωρούν χωρίς να επανέλθουν για κάποιο encore προς κακή τύχη του αναμένοντος κοινού.

photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης

584