Παπούτσι από τον τόπο σου, και ας είναι metalcorεσμένο!
Κακά τα ψέματα, το metalcore δεν περνάει και τις καλύτερες φάσεις του. Λίγες μπάντες παγκοσμίως βγάζουν ασπροπρόσωπο (εμπορικά και συνθετικά) το ιδίωμα, με ίσως πιο τρανό παράδειγμα αυτό τον Killswitch Engage.
Οι Bewized λοιπόν, κόντρα στο ρεύμα που θέλει να δηλώνεις είτε stoner, είτε occult, είτε “λίγο απ’ όλα”, κυκλοφορούν το δεύτερο full length τους και δηλώνουν περήφανα τις metalcore καταβολές τους, έτσι όπως έκαναν και με το ντεμπούτο τους δύο χρόνια πριν.
Το “Undead Legacy” καταπιάνεται με τον Όμηρο, καθώς οι στίχοι των κομματιών είναι επηρεασμένοι από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, κάτι που ναι μεν δεν κάνει το album “concept”, αλλά έχει μια εκ πρώτης όψεως ενδιαφέρουσα θεματική, η οποία δε συναντάται εύκολα στο εν λόγω είδος.
Επίσης οι συμμετοχές των Jon Howard (Threat Signal) και Bjorn Strid (Soilwork) στα “Medusa’s Head” και “Heart Bled Dry”, δίνουν έναν άλλο “αέρα” στην κυκλοφορία, η οποία σε επίπεδο παραγωγής και παρουσίασης γενικότερα, δείχνει το “εκτός συνόρων” πρόσωπο της μπάντας. Τι εννοείς “είναι καλό αυτό;”… Φυσικά και είναι! Όχι, θα κάτσουν να απευθυνθούν στο λειψό εγχώριο κοινό… Καλώς ή κακώς, “έξω” είναι η αγορά, όχι εδώ!
Σε ότι αφορά τις συνθέσεις, παρότι metalcore εν γένει, το έντονο φλερτ με την ευρωπαϊκή μελωδική death σκηνή, λειτουργεί σωστά, δίνοντας στον ακροατή ένα πολύ καλό αποτέλεσμα το οποίο ναι μεν δε θα συναρπάσει τα πλήθη, αλλά θα αποτελέσει μια καθόλα τίμια ηχητική συντροφιά στους fan του είδους.
Ακούστε τα “Medusas’ Head”, “Pray Last Sin”, “Crus[he]ader”, “Judas Kiss” και “Break of Dawn”, έτσι, για να δείτε το μουσικό καπνό που φουμάρουν οι θεσσαλονικείς Bewized και για να μάθετε το πώς ακούγεται μια δεμένη μπάντα με (εύλογες) αξιώσεις για το μέλλον, που ξεπερνούν τα παρωπιδικά σύνορα της Ελλάδας.
538