ΠΟΙΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΥΠΟΙ;
Μέχρι και στην encyclopaedia metallum έριξα τα μούτρα μου να βρω πληροφορίες, παραβλέποντας το γεγονός ότι ούτε η εταιρεία διανομής τους έχει κάποια αξιόλογη πληροφορία, εκτός του ότι το συγκρότημα απολογείται για την καθυστέρηση κυκλοφορίας του παρόντος.
Το σίγουρο είναι ότι οι Ιρλανδοί ZOM μάλλον δεν βίωσαν την εποχή που μεσουρανούσαν οι Helllhammer, οι Possessed και οι Venom, όποτε θεώρησαν σκόπιμο μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό αναβιώσεων μουσικών κινημάτων να επαναφέρουν το death/ black metal των early 80’s. Προφανώς με τα σημερινά πλέον μέσα ηχογράφησης και παραγωγής μουσικής, αν όντως οι αγαπητοί Ιρλανδοί τα χρησιμοποιούν, το προϊόν είναι μία σκιά των προαναφερθέντων τραβηγμένη από τα αυτιά.
Εκ του αποτελέσματος, βέβαια, πετυχαίνουν να ακούγονται όντως αρκετά ακατέργαστοι και brutal, αλλά και εξίσου “θολοί” ηχητικά, σαν κακογυρισμένο, β’ διαλογής, φιλμ τρόμου, πράγμα που μάλλον ήταν και ο απώτερος σκοπός τους. Όλα είναι ηχογραφημένα έτσι (εσκεμμένα ή άθελα, ουδείς γνωρίζει εκτός των ιδίων) ώστε να αφήνουν αντήχηση και να θυμίζουν τις ηχογραφήσεις των πάλαι ποτέ ηρωικών τετρακάναλων. Κυρίως οι φωνές και τα κρουστά μέρη θα έλεγε κανείς ότι είναι τόσο μπερδεμένα που δεν τα ξεχωρίζεις εύκολα από τον υπόλοιπο βόρβορο, παρόλο που το σύνολο groove-άρει αρκετά.
Α, και η θεματολογία…Τι άλλο θα μπορούσε να πραγματεύεται; Τον τρόμο, τον αποκρυφισμό, την υπερβατικότητα, το μακάβριο, το αλλόκοτο, την οικογένεια Addams, τον Μητσοτάκη, την πεθερά σας γυμνή μέσα στη νύχτα και άλλα τετριμμένα θέματα σχετικά με τη μαυρίλα που διέπει τέτοιου είδους συγκροτήματα.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα demo πιο ρουστίκ και από κεφάλι ταράνδου πάνω από το τζάκι, η ακρόαση του οποίου μάλλον μόνο σε φανατικούς του είδους θα προτεινόταν. Άντε βγαίνει και σε βινύλιο βρε hippstero-ατιμούτσικα!
827 
