Η κοινωνία χάνει την ακοή της. Είναι αλήθεια άραγε ότι η extreme σκηνή χάνει την πρωτοτυπία της; Ρητορικές ερωτήσεις με πολύ μικρή την πιθανότητα μια πλήρους και αντικειμενικής απάντησης. Για καλή μας τύχη, οι The Generals βρίσκονται εδώ για να υπενθυμίσουν στο metal Σύμπαν, πως πρέπει να παίζεται η ακραία μουσική, με το εντυπωσιακό album τους “Blood For Blood”. Η μοίρα, μου έστειλε τον ιθύνων νου της μπάντας Hednar (μπάσο, φωνητικά) για να μου δώσει ηλεκτρονικά τις δικές του απαντήσεις, ενώ η ικανοποίησή του όταν του εξέφρασα τα ειλικρινή συγχαρητήρια μου, έθεσε μεμιάς το περιβάλλον που θα εκινείτο η συζήτηση μας. Και γαμώ…
Καλημέρα Hednar. “Ένα Death Metal τσιγάρο με Rock ‘n’ Roll φίλτρο.” (moto στην επίσημη ιστοσελίδα τους). Ακούγεται σαν “…Γεια σας, ελάτε και καπνίστε μας…”, μια κουβέντα για την οποία, ακούγοντας το δίσκο σας, δεν θα μπορούσα να μην συμφωνήσω…. Δώσε μου κάποια βιογραφικά στοιχεία ως πρώτη γνωριμία.
(γέλια) Η αλήθεια είναι ότι όλα ξεκίνησαν με ένα σχόλιο του Tomas Skogsberg, παραγωγού στα ακμαία τότε Sunlight Studios, ο οποίος, ενθουσιασμένος με τα demo μας, δήλωσε “ Γαμώτο!, αυτό είναι το καλύτερο υλικό που έχω ακούσει από την εποχή του “Wolverine Blues”. Με την βοήθεια του ηχογραφήσαμε το ντεμπούτο album μας “Stand Up Straight” το 2009.. Το συγκεκριμένο σχόλιο, ανήκει στον Markus Grahn, ο οποίος αρθρογραφεί για λογαριασμό του Sweden Rock Magazine. Μετά το πέρας της προώθησης του album αυτού, μπήκαμε στα Leon Studios με τον Rickard Lφvgren ο οποίος έχει δουλέψει με μπάντες όπως Vomitory και Deathstars και ηχογραφήσαμε το “Blood For Blood”. Αυτήν τη στιγμή περιοδεύουμε με τους Annihilator στα πλαίσια της “The Fest On Europe Tour 2013”.
Μετά την κυκλοφορία του πρώτου σας LP, λάβατε εξαιρετικά θετικά σχόλια από το σύνολο σχεδόν του ηλεκτρονικού τύπου. Πιστεύετε ότι αποτελείτε το φρέσκο αεράκι για ένα μουσικό ύφος, τόσο κορεσμένο πλέον από τον υπερπληθυσμό;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση αλλά νομίζω, ή τουλάχιστον ελπίζω, ότι προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε το old school ύφος με μια μοντέρνα υφή, άλλωστε στο “Staind Up Straight” η μερίδα του λέοντος άνηκε περισσότερο στο “roll” παρά στο “death” feeling, πράγμα που εν δυνάμει, μας έφερε πιο κοντά στον μέσο hard rocker.
Το “Blood For Blood”, από την πρώτη αυτιά που του έριξα, με εντυπωσίασε και η πεποίθηση αυτή, ισχυροποιείται στο χρόνο. Πώς σου φαίνεται εσένα με τα μάτια του φίλου αυτής της μουσικής;
Νιώθουμε πραγματικά περήφανοι με το “Blood For Blood”. Είναι σκληρότερο από το ντεμπούτο μας κι αυτό δεν είναι κάτι προσχεδιασμένο. Απλά συνέβη να βγει έτσι.
Είστε ικανοποιημένοι από την παραγωγή; Θα αλλάζατε κάτι σ’ αυτό;
Το album είναι ηχογραφημένο live, αυτό ήταν ιδέα του παραγωγού μας και ταίριαξε πολύ καλά. Μας πήρε γύρω στις 25 ημέρες η ολοκλήρωση του, συμπεριλαμβανομένων της μίξης και του mastering. Πιστεύω πως είναι μια αξιοπρεπής δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα, αλλά σίγουρα στο επόμενό μας album θα υπάρχουν λίγο πιο έντονες, rock δονήσεις. Θα δούμε!
Πώς θα ονομάζατε το μουσικό σας ύφος σε κάποιον που έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με το υλικό σας;
Να σου πω την αλήθεια, πριν την κυκλοφορία του “Stad Up Straight”, πάντα είχαμε την γνώμη ότι είμαστε μια hard rock μπάντα, αλλά από τότε, πολλοί αποφάσισαν να μας κολλήσουν την ταμπέλα “Death ‘n’ Roll”, κάτι που δεν με ενοχλεί, είναι πολύ κοντά σ’ αυτό που κάνουμε.
Πόσο δύσκολη ήταν η μετάβασή σας από ένα μικρό label όπως την Metal Central στην Lightning Records; Πόσο δύσκολο ήταν να κερδίσετε μια αξιοπρεπή προωθητική διαδικασία; Πώς είναι η συνεργασία σας;
Η μεταπήδησή μας ήταν πανεύκολη και όλα λειτούργησαν ομαλά με την Lightning. Αυτή τη φορά, αναλάβαμε εμείς οι ίδιοι να προμοτάρουμε το υλικό μας με την συνεργασία της εταιρίας και του management μας (Slave to Metal). Η συνεργασία μας είναι άριστη και δέχονται την άποψη μας για πράγματα που αφορούν την μπάντα. Είναι μια μικρή σχετικά εταιρία και τα παιδιά εκεί δουλεύουν επειδή το απολαμβάνουν και όχι γιατί περιμένουν να γίνουν εκατομμυριούχοι. Αν είχαν αυτό στο μυαλό τους, μάλλον πόνταραν σε λάθος μπάντα… (γέλια)
Ακούγοντας το “Blood For Blood”, διέκρινα έναν μεγάλο έρωτα για το ρυθμικό, στα βήματα των At The Gates, heavy/ death metal αλλά με το ένα πόδι σταθερά στο συναίσθημα που εκπηγάζει από τους Dismember και τους Entombed. Συμφωνείς με αυτήν την άποψη;
Λοιπόν, ως μπάντα έχουμε πολλές επιρροές με τις οποίες η σύνθεση έρχεται σε τριβή με αυτές. Στο λεωφορείο της περιοδείας, για παράδειγμα, ακούμε πολλά πράγματα από παλιό blues, από hardcore, 70’s rock ή ακόμη και punk. Αλλά φυσικά, η παλιά σουηδική death metal σκηνή είναι μια μεγάλη πηγή έμπνευσης και όταν μας έκατσε η ευκαιρία να ανοίξουμε σαν supporting acts κάποια live των Entombed, το συναίσθημα ήταν πραγματικά έξοχο.
Πόσο ρίσκο πιστεύετε ότι θέτετε ακολουθώντας αυτό το ύφος; Σας φοβίζει καθόλου;
Ίσως να εμπεριέχει ρίσκο και να έχει τις δυσκολίες του αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε το ύφος μας! Πρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς. Γουστάρουμε αυτήν τη μουσική και θα συνεχίσουμε να την γουστάρουμε όσο μπορούμε και αναπνέουμε.
Σε ποιά ταινία θα μπορούσε το υλικό σας να αποτελεί soundtrack;
(γέλια) Μάλλον στο “Commando” ή στο “Under Siege” !
Η σύνθεση των τραγουδιών είναι υπόθεση ενός ή πρόκειται για συνδυασμένη δουλειά;
Συνήθως δουλεύουμε όλοι μαζί αλλά για το τελευταίο album χωριστήκαμε ανα δύο και γράψαμε το υλικό. Κατόπιν, βρεθήκαμε όλοι μαζί, το προβάραμε και το ολοκληρώσαμε. Συνήθως έρχεται κάποιος, φέρνοντας μια νέα ιδέα, ένα φρέσκο riff ή οτιδήποτε, τα εξελίσσουμε και έπειτα αναλαμβάνω τους στίχους.
Πες μου γι’ αυτούς. Σε τί αναφέρονται;
Έγραψα όλους τους στίχους, εκτός του “Evil Transcends” το οποίο είναι γραμμένο από τον Martin, τον drummer μας, που το έγραψε ενώ τραγουδούσα κάποιο άλλο τραγούδι στο studio. Γράφω για πολλά πράγματα, περισσότερο για προσωπικές μου καταστάσεις αλλά όχι τόσο εμφανώς και ούτε πολύ σαφώς. Ήμουν σχετικά ζωηρός όταν ήμουν παιδί, έτσι υπάρχει πληθώρα θεμάτων που μπορώ να αναφερθώ… (γέλια)
Πώς αντιδράτε στις κριτικές γύρω από το όνομά σας; Σας επηρεάζει η άποψη του κόσμου;
Θα ήθελα να σου πω ότι δεν μου καίγεται καρφί αλλά η αλήθεια είναι ότι οι καλές κριτικές είναι πάντα καλοδεχούμενες…(γέλια). Αλλά ακόμη κι αν η κρίση ενός ακροατή είναι αρνητική, δεν το πολυσκέφτομαι. Στην τελική, είναι απλά η άποψη κάποιου. Οι κριτικές που λάβαμε για το “Blood For Blood” ήταν φοβερά θετικές αλλά όχι τόσες σε ποσότητα όσο για το “Stand Up Straight”, πράγμα που ίσως οφείλεται και στο ότι είναι ακόμη νωπή η κυκλοφορία του. Χθες είδαμε ότι ένα γερμανικό ‘zine μας βαθμολόγησε με 5.5 / 6, κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα.
Έχετε ήδη ένα video clip για το “One Eye Red”, το οποίο βρίσκεται στον πρώτο σας δίσκο και τώρα φτιάξατε άλλο ένα για το ομώνυμο “Blood For Blood”. Ποιός το σκηνοθέτησε και που είναι γυρισμένο;
Το video του “Blood For Blood” το σκηνοθέτησε ο Tobias Henriksson και είναι γυρισμένο βαθιά μέσα στα σουηδικά δάση. Μας πήρε περίπου μια εβδομάδα για να το ολοκληρώσουμε και σίγουρα ήταν μεγαλύτερη παραγωγή σε σχέση με το “One Eye Red”.
Όπως βλέπω στο χρονοδιάγραμμά σας, πρόκειται να συνοδεύσετε τους Annihilator, ένα μεγάλο όνομα, στην περιοδεία τους. Πως νιώθετε για την εμπειρία του να μοιράζεσαι το σανίδι με προσωπικότητες όπως ο Jeff Waters;
Ναι, βρισκόμαστε ήδη στα πλαίσια αυτής της περιοδείας, αυτήν τη στιγμή την έχουμε αράξει κάπου στην Ολλανδία. Είναι καταπληκτική αυτή η πρόσκληση και όλα τα “ευχαριστούμε” ανήκουν στον manager μας και στην δουλειά που κάνει για εμάς. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες αυτής της συμφωνίας, αλλά είμαστε εδώ! Είναι φανταστική εμπειρία το να μοιράζεσαι αυτές τις στιγμές και ειδικά όταν αυτό γίνεται με θρύλους, όπως οι Annihilator.
Τι συμβαίνει στα show σας; Τι θα μπορούσε να περιμένει ένας οπαδός σας;
Οι The Generals, ήταν και πάντα θα είναι μια live μπάντα. Η σκηνή είναι το φυσικό μας περιβάλλον, προσαρμοζόμαστε άνετα σε οποιεσδήποτε συνθήκες και αποδίδουμε το καλύτερο που μπορούμε. Δίνουμε πάντα το 110% του εαυτού μας, ασχέτως εαν το ακροατήριο μας αποτελείται από 1000 ή από 10 άτομα.
Ποια είναι η γνώμη σου για την extreme/ metal μουσική, στo σήμερα;
Πιστεύω ότι είναι ολοζώντανη και ακμαιότατη αλλά μετά λύπης βλέπω ότι τα νέα παιδιά δεν αναγνωρίζουν πλέον το πιο cool και brutal συναίσθημα, όταν ο Chris Reifert (Autopsy) παίζει τα drums του, τραγουδώντας για αίμα και σπλάχνα… (γέλια). Η μέση metal νέα γενιά πιστεύει ότι μπάντες όπως οι Bring Me The Horizon είναι ότι πιο ωμό και βάρβαρο κυκλοφορεί. Δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε κάτι εναντίον αυτών των συγκροτημάτων, αλλά η γνώμη μου είναι ότι δεν πλησιάζουν ούτε κατά διάνοια το θέμα “death/ extreme metal”.
Που θα οριοθετούσες την κορυφή των φιλοδοξιών σας, ως μπάντα και σχετικά νέο σχήμα;
Όλοι έχουμε μεγάλες βλέψεις και σκοπεύουμε να το τραβήξουμε όσο μακρύτερα είναι δυνατόν. Αλλά δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Δεν είναι όπως όταν ήμασταν 20 χρονών, που σκεφτόμασταν ότι θα έπρεπε να κατακτήσουμε τον κόσμο. Είμαστε όλοι πλέον στα τριάντα και είμαστε πιο ρεαλιστές στην αντίληψη του κόσμου, αλλά όπως προείπα, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχουμε ικανοποιηθεί πλήρως ακόμη.
Δουλεύετε σε καινούριο υλικό; Θα έχουμε σύντομα νέα τραγούδια από εσάς;
Πολύ δύσκολο επί του παρόντος. Θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό, αμέσως μετά την περιοδεία με τους Annihilator, ίσως από την επόμενη χρονιά να μπούμε στο studio εκτός και αν προκύψει μια headline κατάσταση. Θα δούμε.
Ποιά είναι η άποψη σου για την σκηνή της πατρίδας σου; Ποιά είναι η σχέση σας με άλλες μπάντες;
Κατά την προσωπική μου άποψη, θεωρώ ότι δείχνει κάποια σημάδια κόπωσης. Υπάρχουν πάρα πολλά καλά συγκροτήματα, παλιά ονόματα και νέα, αλλά πιστεύω ότι οι χώροι προβολής και τα εκάστοτε ακροατήρια πλέον, υστερούν κατά πολύ της ίδιας της ποιότητας της μουσικής. Δεν είναι όπως πριν από 10 χρόνια. Και είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, εκεί ο κόσμος υποστηρίζει ένθερμα τα group. Υποθέτω πως υπάρχουν πολλές παρόμοιες μπάντες, σαν εμάς. Όπως οι μπάντες που “μεγάλωσαν” με τον Tomas Skogsberg κι έχουν αυτόν τον Dismember/ Entombed ήχο όπως εμείς, ειδικά των πρώτων τους δίσκων. Γνωρίσαμε τόσες μπάντες και με μερικές γίναμε πολύ καλοί φίλοι, με άλλες δε, όχι.
Hednar, σ’ ευχαριστώ για τον χρόνο σου, δεν έχω κάτι άλλο να σε ρωτήσω. Θα ήθελες να πεις δυο λόγια, χάριν επιλόγου, στους Έλληνες φίλους σας;
Ελπίζω τα παιδιά εκεί να πάρουν τον δίσκο μας και να τον χρησιμοποιούν για να τρελαίνουν τα party τους… (γέλια). Δυστυχώς δεν ήταν προγραμματισμένο να σας επισκεφτούμε αυτήν τη φορά, αλλά σίγουρα θα σας έχουμε υπ’ όψη την επόμενη φορά που θα το σχεδιάσουμε. Ευχαριστούμε, προκαταβολικά.
198 
