Μετρώντας έξι χρόνια ύπαρξης, ο Λαρισαίοι Hidden In the Basement, είπαν να βγουν επιτέλους από την υπόγα και να δώσουν στο κοινό μια ολοκληρωμένη δουλειά που θα εσώκλειε την ενέργεια που βγάζει το σχήμα στα live του.
Το group βρίσκοντας δισκογραφική στέγη στη Grey Ham Records, κυκλοφορεί ευρύτερα το μέχρι πρότινος αυτοχρηματοδοτούμενο “Ego” (το οποίο σε πρώτη φάση είχε κυκλοφορήσει αρχές του 2013) και ντεμπουτάρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μιας και στο σύνολό του το album δίνει το σαφές ποιοτικό στίγμα που είχαν αναδείξει οι Hidden In the Basement από το προ τριετίας EP τους κιόλας.
Όλα τα κομμάτια έχουν κάτι να δώσουν (μέχρι και τα “Intro” – “Outro” που ανοίγουν και κλείνουν το δίσκο παρουσιάζουν ενδιαφέρον), ενώ η ίδια η μπάντα καταφέρνει να απεγκλωβιστεί από τυχόν ταμπέλες, δίνοντας βάρος στη μουσική καθεαυτή. Ηχητικό φλερτάκι παίζει κυρίως με Pantera, ενώ επιρροές υπάρχουν από όλο το φάσμα της μοντέρνας heavy σχολής, με έφεση στο stoner/ southern rock.
Οι “τσαμπουκαλίδικες” στιγμές του album (“Feed the Ignorant”, “Empty Places”, “Four Walls Syndrome” etc) είναι εξαιρετικές, ενώ το μεγάλο ατού των Hidden In the Basement βρίσκεται στη mid tempo σύνθεση “Trails”, διότι εκεί φαίνεται η παγκόσμιου βεληνεκούς στόφα τους. Πολύ δυνατό επίσης το “Pjr”, το οποίο, αν και μικρό σε διάρκεια, αποδεικνύει πως το μέγεθος δε μετράει.
Ίσως να χρειαζόταν σε κάποια σημεία περισσότερη “βρωμιά” στα φωνητικά, σε ότι αφορά την παραγωγή (πχ “Reckless”), όπως επίσης περισσότερες συνθέσεις σαν το “Trails”, που θα ανέβαζαν πολλά σκαλιά το ήδη πολύ καλό εγχείρημα.
Εν ολίγοις, άλλοι βιάζονται και έχουν ως αυτοσκοπό τη “δόξα”, ενώ άλλοι δουλεύουν σκληρά και δε συμβιβάζονται με ετοιματζίδικες τακτικές. Οι μεν θα παραμείνουν στο “υπόγειο” παίζοντας για συγγενείς και φίλους, ενώ οι δε, θα μπορούν να δηλώνουν περήφανοι καλλιτέχνες και εμπνευστές δίσκων όπως του “Ego”.
640 
