Θα μπορούσα εύκολα να τελειώσω αυτή την κριτική – παρουσίαση δίσκου σε μία και μόλις γραμμή. Όμως δεν πρόκειται να το κάνω. Μόνο και μόνο for the record απλά θα αναφέρω τι θα έλεγε αυτή η γραμμή. “Blashyrkh mighty be your name victorious a kingdom we made”, οπότε καταλάβατε αμέσως τι ακολουθεί.
Όντας μεγάλος fan των Immortal σε όλη τους την πορεία (μόνο στα βιντεοκλιπάκια τους με χαλάνε), δεν θα μπορούσε να λείπει από τη συλλογή μου τίποτα που να έχει επιρροές και αναφορές στην μουσική τους. Οι Inquisition στον καινούργιο τους δίσκο καταφέρνουν να μου φέρουν στο μυαλό ημέρες και έργα από το “At the Heart of Winter” και από το “Battles in the North” και πιστέψτε με πως αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακό.
Κλασικές Immortal φόρμες έχοντας βέβαια και τον δικό τους ήχο για να μην παρεξηγούμαστε και σαφώς δικό τους προσανατολισμό (απλά οι Immortal φαίνονται καθόλη τη διάρκεια του δίσκου) οι Αμερικάνοι μας χαρίζουν ένα διαμάντι θα έλεγα διάρκειας περίπου 50 λεπτών.
Ας τα πάρω όμως ένα ένα τα πράγματα. Παραγωγή η οποία φέρνει στο μυαλό όλα τα προαναφερθέντα album οπότε καταλαβαίνετε πως πρόκειται για την κατάλληλη παραγωγή στο είδος. Σε ελάχιστα σημεία μόνο με χάλασε ο ήχος από τα τύμπανα αλλά αν είναι δυνατόν. Έχουμε να κάνουμε με Black Metal και όχι με δίσκο της Britney Spears. Κατά δεύτερον, το θαυμάσιο, εξαίσιο, φανταστικό, καταπληκτικό και ότι άλλο επίθετο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή του εξωφύλλου και γενικά του εικαστικού. Μου έφερε στο μυαλό όμορφα πράγματα και εποχές. Ομορφιά λέμε στο μεγαλείο της.
Τώρα μάλλον θα θέλετε να σας αναλύσω και μουσικά – παιχτικά το όλο album. Αφού δεν θα ήθελα να ξεκινήσω να γράφω έκθεση και να αναφερθώ με τεράστιες και βαρύγδουπες λεπτομέρειες απλά θα προσπαθήσω να σας δώσω το κλίμα χρησιμοποιώντας τίτλους από δίσκους και μπάντες. Πρώτα από όλα και φυσικά στην κορυφή βάζουμε το “At the Heart of the Winter” Immortal. Συνεχίζοντας πάμε στο “The Principle of Evil Made Flesh” των Cradle of Filth. Κάνουμε ένα μικρό διάλλειμα με το “Slowly we Rot” των ΘΕΩΝ Obituary και τέλος πάμε και λίγο προς “Once Upon the Cross” των άλλων ΘΕΩΝ, Deicide. Ε, λοιπόν αν κάνετε μια μίξη όλων αυτών αλλά φέρεται τα πάντα προς την πιο Black Metal μορφή τους και φυσικά σε μια πιο Immortal προσέγγιση έχετε τον νέο δίσκο των Inquisition.
Εν κατακλείδι σίγουρα πρόκειται αν όχι για την καλύτερη κυκλοφορία του μήνα, για μία από τις πέντε καλύτερες και σίγουρα για την καλύτερη black metal του μήνα. Για εμένα έχει ήδη πάρει θέση στα Must Have albums και φυσικά δεν θα λείπει από κανένα Black Metal οδοιπορικό μου. Αυτή η μπάντα να μου το θυμηθείτε πως θα κάνει τεράστια πράγματα από εδώ και πέρα μιας και επιτέλους υπέγραψε σε μεγάλη εταιρία και δεν θα χαθεί στους underground κύκλους της μουσικής.
Όσοι πιστοί τρέξτε αμέσως γιατί όπως απλά καταλάβατε πρόκειται για υπέρτατη δισκάρα. Επίσης μιας και είμαι σίγουρος πως θα σας αρέσει πολύ ο δίσκος θα πρότεινα να πάρετε μαζί και την υπόλοιπη δισκογραφία τους για να αποφύγετε την διαδικασία ταλαιπωρίας του τύπου “όχι ρε πούστη μου πρέπει να ακούσω τα άπαντα και ποιος βγαίνει να πάει στο δισκοπωλείο πάλι” και πιστέψτε με πως για κάνα μήνα θα χαθείτε από προσώπου γης μιας και ο χειμώνας θα έρθει για τα καλά να σκεπάσει ότι μουντό άφησε το ζεστό καλοκαίρι της Ελλάδας πίσω του.
Horns Up and Stay Blackened!
632 
