Το “τσίρκο του αμφιβληστροειδούς”. Θα μπορούσαν ήδη να μου έχουν πέσει ένα κάρο τρίχες και μόνο από τον τίτλο, αλλά στην περίπτωση του δεν υπάρχει ουδεμία έκπληξη. Μιλάμε για τον Devin Townsend, ένα από τα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά μυαλά του 21ου αιώνα, που η αντισυμβατικότητα της αντίληψης του για τον κόσμο, παραπέμπει σε θεωρίες πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό από εμπειρογνώμονες της ψυχιατρικής επιστήμης.
Ο τύπος λοιπόν, με μια σπουδαία 20χρονη καριέρα πίσω του, κάποια στιγμή πριν περίπου ένα χρόνο, πραγματοποίησε ένα μεγαλεπήβολο event το οποίο εκτός του μουσικού μέρους, περιελάμβανε μια χορωδία εγχόρδων, performers τσίρκου, γιγάντιες κούκλες, ένα τεράστιο αιδοίο (!) καθώς και πολλούς σπουδαίους guests σε φιλικές συμμετοχές, με αποτέλεσμα να αποτελέσει μια από τις σπουδαιότερες live στιγμές του. Αποφασίζοντας ότι δεν πρόκειται για μια ιδέα η οποία θα γίνει θεσμός αλλά για μια μεμονωμένη performance, ο Devin δίνει σε κυκλοφορία το ηχητικό μέρος αυτής της βραδιάς, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν μια σύνοψη κορυφαίων στιγμών, των πεπραγμένων του όλα αυτά τα χρόνια.
Οποιοσδήποτε έχει έρθει σε επαφή με τη μουσική του Townsend, είτε στα διάφορα project του είτε με τους Strapping Young Lad και γνωρίζει την απόδοση της μπάντας στις ζωντανές εμφανίσεις της, δεν θα εκπλαγεί. Όλα τα στοιχεία της τρελαμένης τέχνης του, βρίσκονται κι εδώ. Ακόμη και οι πιο τολμηρές στιγμές που επιχειρούνται (όπως για παράδειγμα στις εκτελέσεις των “Truth”, “Vampiria”) αλλά ακόμη και σε σημεία της πιο πρόσφατης studio δουλειάς του, του “Epicloud” (“Lucky Animals”, “Grace”), θα σε κάνουν να χαμογελάσεις με την δυναμική που παίρνουν στο σανίδι. Ειδικά το υλικό από το “Ziltoid The Omniscient” με τα “Color Your World”, “The Greys” καθώς και η ακουστική εκτέλεση του “Hyperdrive”, σε αφήνουν αμήχανο και μόνο με την έμπνευση να συμπεριληφθούν στο setlist.
Εξέχων καλεσμένος, η Αυτού Μεγαλειότης, Κύριος Steve Vai. Τρομερός ο ρόλος του ως αφηγητής της ιστορίας που πραγματεύεται το show, με ακραιφνές χιούμορ, σίγουρα οι παρεμβολές του είναι ουσιαστικότερες έναντι της χρησιμοποίησης για άλλη μια φορά λυρικών εισαγωγικών θεμάτων. Σίγουρα προσθέτει πλουραλισμό και φαντασία στη ροή του live. Αναφερόμενος στους guests καλλιτέχνες, το “The Retinal Circus” φανερώνει μια ίση κατανομή. Φυσικά λάμπει το άστρο της Θεάς Anneke Van Giersbergen (ex-The Gathering, Aqua Di Anneke) η οποία εκτυφλώνει με την απόδοση της και στα τραγούδια του Project (επί παραδείγματι στα “Addicted”, “Ih-Ah!”, “True North”), εξυψώνει το κατά κύριο λόγο instrumental “Truth” και ακόμη εκπλήσσει αναλαμβάνοντας τα lead vocals σε κομμάτια εκτός του Project, σε τραγούδια όπως τα “Babysong” (απλά καταπληκτικό), “Planet Smasher”. Η μόνη μου ένσταση είναι για τον μηχανικό ήχου γιατί στην τελική μίξη, η φωνή της ακούγεται εμφανώς “πίσω” για κάποιον αδιόρατο λόγο (φήμες ότι του έριξε χυλόπιτα πρίν το live, ερευνώνται με κάθε σοβαρότητα…).
Ξεχωριστή αναφορά θέλω να κάνω στην αξιομνημόνευτη συμμετοχή του Jed Simon, ενός δημοσιογράφου και προσωπικού φίλου του Devin, ο οποίος συμμετέχει σε δύο μόνο τραγούδια, τερατώδεις συνθέσεις από μόνες τους. Τα “Detox” και “Love?” είναι τα μόνα τραγούδια που προέρχονται από τους Strapping Young Lad και κυριολεκτικά κλέβουν την παράσταση. Ακούγοντας τα με καλύτερο ήχο και με τον αέρα της ζωντανής εμφάνισης, το συναίσθημα είναι το ίδιο με την πρώτη ακρόαση και τα death φωνητικά του Jed, ανεβάζουν κι άλλο αυτήν την εκτίμηση.
Συνολικά, ο οποιοσδήποτε φίλος του καλλιτέχνη δεν μπορεί παρά να καταευχαριστηθεί αυτό το live album. Δεν αποτελεί best of, γιατί υπάρχουν δίσκοι που δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά (π.χ από το “Ghost”) αλλά δεν νομίζω να σου λείψουν (εντάξει, εμένα μου λείπει λίγο ο αγαπημένος μου ύμνος “Hold On” από το Epicloud), μιας και το υλικό που καταθέτει ο Devin και η παρέα του είναι το λιγότερο εντυπωσιακό. Και είμαι σίγουρος ότι για μια και μόνο φορά, ο ίδιος ο Devin Townsend θα νιώσει περήφανος επιτέλους για το ίδιο του το “Εγώ”, που το έχει σνομπάρει πάμπολλες φορές. Αφού γλύτωσε από τα drugs, δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο να τον ανησυχεί πλέον. Η θέση του στην ιστορία, είναι αν μη τι άλλο, εξασφαλισμένη. Και σε πολύ υψηλά ιστάμενες θέσεις τολμώ να πω. Όρμησε άφοβα. Πρώτο πράμα που λένε…
673 
