Παραλίγο να αρχίσω με “μια φορά και έναν καιρό”, αλλά έπεσε το ρεύμα και το πήρα σαν οιωνό. Όπως και να’ χει έκλεισε ένας κύκλος μιας που στη διάθεσή μας πλέον έχουμε το Vertikal II των πολυαγαπημένων Cult of Luna, κάποιους μήνες μετά από την κυκλοφορία του Vertikal (I;), ένα από τα πιο αξιόλογα comeback (γενικά) μετά από μια πενταετή αποχή.
Ωστόσο, αυτή η αναμονή για το follow-up EP του ομότιτλου Vertikal δικαιώνεται από το αποτέλεσμα. All in all, μας παρέδωσαν δημιουργίες από μια πιο εμπλουτισμένη όψη τους με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία και ακόμα εντονότερη dark ατμόσφαιρα χωρίς ταυτόχρονα να χάνουν την ταυτότητα και την αυθεντικότητα του. Θησαυρός με άλλα λόγια.
Τώρα, περνώντας στα κομμάτια, τα οποία όλα και όλα είναι τέσσερα (αρκετά χορταστικά though- νιώθω σαν να γράφω menu).Τα ήπια φωνητικά και το μινιμαλιστικό στοιχείο κυριαρχούν από το πρώτο κομμάτι, “ORO” αφήνοντας κάτι σαν μυστήριο να υπάρχει στον αέρα με μια ηχώ να φέρνει βόλτες στο δωμάτιο λες και περιμένεις με κομμένη την ανάσα να ξημερώσει. Μέχρι που αντί για τον ήλιο, σκάνε οι χορδές και σε αιφνιδιάζουν ευχάριστα.
Και όσον αφορά το δεύτερο κομμάτι “Light Chaser”, στο οποίο μας εισάγουν με πιο σύνθετα μοτίβα συνθέσεων που από μόνες τους σε προετοιμάζουν για κάποιου είδους “μάχη”. Αρχίζουν ρυθμικά τα κρουστά και έρχεται να τα συμπληρώσει εκείνο το πιο “ηλεκτρονικό στοιχείο” που έδεσε υπέροχα με τους Cult of Luna. Τα φωνητικά αυτή τη φορά είναι πιο σκληρά και δυνατά ενώ το κομμάτι σκέτο βγάζει έναν ιδιαίτερο δυναμισμό χωρίς να είναι φορτωμένο.
Το τρίτο κομμάτι στον δίσκο με όνομα “Shun the Mask” είναι το μεγαλύτερο σε χρονική διάρκεια του ΕP. Εδώ συναντάμε περισσότερο το Dark στοιχείο από τα δυο προηγούμενα με πιο χαμηλά και σκληρά φωνητικά ενώ γίνεται φανερή και η πιο doom/sludge διάθεσή της μπάντας. Προσωπικά, το αγαπημένο μου.
Για το τέλος, το Vertikal II κλείνει με το remix “Vicarious Redemption” του Justin K. κοντά 10 λεπτών αφήνοντας έναν πιο χαρούμενο τόνο με μια πιο ανάλαφρη σύνθεση. Πως θα μπορούσε να κλείσει άλλωστε ένας τέτοιος δίσκος αν όχι με γιορτή; Και ζήσανε αυτοί καλά και μεις (με ένα τέτοιο album στα χέρια) καλύτερα.
Να κάνω Bookmark; Άσε τα bookmark και πήγαινε άκου.
Να αγοράσω το Cd; Αξίζει αν και από artwork δεν έχει κάτι συγκλονιστικό. Εγώ πάντως ήδη το παρήγγειλα.