Με περίπου 20 χρόνια πορείας (1984-2013), 13 studio albums (συμπεριλαμβανομένου του “Battle Maximus), 2 Grammy nominations και πολλές πολλές περιοδείες σε ολόκληρο τον κόσμο τι μπορώ να γράψω γι αυτούς τους κυρίους που ονομάζονται GWAR
Οι εν λόγω κύριοι μας έχουν συνηθίσει σε μια μουσική κατεύθυνση η οποία περιλαμβάνει αρκετά πράγματα αλλά κυρίως περιπλέκεται με ένα comedy rock feeling καθόλη την πορεία τους μιας και τα science fiction – horror film inspired κοστούμια τους τους συντροφεύουν μέχρι και σήμερα. Είναι πολύ περίεργο να κρίνεις μια μπάντα που παίζει κάτι τέτοιο γιατί αφενός το συγκεκριμένο στυλ δεν αρέσει σε όλους και αφετέρου υπάρχουν αρκετές μπάντες πλέον εκεί έξω που κάνουν πάνω κάτω το ίδιο πράγμα. Δεν θα αναφέρω βέβαια ονόματα μπαντών αλλά οι οπαδοί του είδους ήδη θα έχουν σκεφτεί 5-6 ονόματα ακόμα. Ας πάμε όμως στα του δίσκου. Θα αρχίσω από την αγαπημένη μου παραγωγή η οποία είναι όσο σφιχτή χρειάζεται. Χωρίς πολλά πολλά, χωρίς “πολυτέλειες”, όπως θα έπρεπε να είναι δηλαδή μια παραγωγή σε ένα τέτοιο είδος. Πάμε στο δεύτερο αγαπημένο μου σημείο μιας κυκλοφορίας που για εμένα είναι το εικαστικό. Εκεί λοιπόν δεν έμεινα ευχαριστημένος. Περίμενα κάτι πιο super ρε παιδί μου πώς να το κάνουμε; Περίμενα μια υπερπαραγωγή. Όχι ότι θα χαλάσει κάποιον το εξώφυλλο του δίσκου ή κάτι τέτοιο (εξάλλου στη σημερινή εποχή ελάχιστοι άνθρωποι κοιτάνε το εικαστικό μέρος μιας κυκλοφορίας, όμως υπάρχουμε κι εμείς οι παλιοί ρομαντικοί). Στα μουσικά τώρα που ενδιαφέρουν και τους περισσότερους. 13 κομμάτια συνολικής διάρκειας 52 λεπτών είναι ότι πρέπει για να βάλουν στο κλίμα τους νέους του είδους και απλά να πωρώσουν τους παλαιότερους. Σίγουρα οι πιο παλιοί οπαδοί της μπάντας θα μείνουν αρκετά ικανοποιημένοι από την συνολική εικόνα του δίσκου και αυτό σας το προσυπογράφω. Τώρα αν οι νέοι κολλήσουν με την μπάντα και πάνε να αγοράσουν ολόκληρη τη δισκογραφία τους δεν το γνωρίζω. Όμως θα πρότεινα να το κάνουν ξεκινώντας από το “Carnival of Chaos” του 1997 το οποίο είναι και από τα αγαπημένα μου GWAR albums! Εν κατακλείδι η κυκλοφορία μπορεί να μην είναι ο δίσκος της χρονιάς, αλλά σίγουρα είναι ένας καλός δίσκος για να μπορέσει να κάνει τους απανταχού metal heads να επιδοθούν σε ένα ακατάσχετο head banging μέχρι να τους φύγει ο σβέρκος. Προτείνεται λοιπόν άφοβα η τοποθέτηση χρημάτων στην απόκτηση της συγκεκριμένης δουλειάς μιας και είναι αυτό που λέμε κάτι παραπάνω από καλή! Εγώ θα συνεχίσω να τρώω τα cornflakes που είχα αρχίσει πριν την ακρόαση του δίσκου και θα κάνω head banging μαζί με τον φίλο μου κύριο καβούρι από τον τραγανό κάβουρα. Τα λέμε και πάλι λίαν συντόμως στην επόμενη κυκλοφορία.
602
