Ο Tuomas Saukkonen έκανε πάλι το θαύμα του, δημιουργώντας ένα almost- solo project με το όνομα Wolfheart.
Βέβαια, στην εποχή μας δεν υπάρχουν πια θαυματοποιοί, πόσο μάλλον αν πρόκειται περί ενός μουσικού που ήδη έχει δημιουργήσει το θαυμάσιο μουσικό του Σύμπαν μέσα από τους Before the Dawn, Black Sun Aenaon, The Final Harvest, Dawn of Solace και Ruta Sielu.
Ο Φιλανδός μουσικός λοιπόν άφησε σύξυλους τους funs του, όταν ξαφνικά ανακοίνωσε ότι έχει αποφασίσει να τα αφήσει όλα πίσω του για να ανατέλλει ο ήλιος της αυγής των Λύκων, ή αυτών που έχουν… καρδιά λύκου.
Και βέβαια ο ίδιος έχει αρκετά κότσια, ώστε να αποφασίσει να χαράξει μια νέα πορεία, χωρίς να ενδιαφέρεται αν θα στιγματιστεί από αναμενόμενη από πολλούς επανάληψη του εαυτού του, ή αντίθετα προδοσία πάλι του ιδίου.
Προτείνει λοιπόν το νέο του album παρουσιάζοντας το προφίλ των Wolfheart, μέσα από το “Winterborn” και μάλιστα σε μια ανεξάρτητη παραγωγή, unlabeled.
Η αυγή του “Winterborn” είναι παγωμένη, και αφιερωμένη θα έλεγε κανείς στη λατρεία του χειμώνα (εξού και ο τίτλος), καθώς, όχι μόνο περιέχονται κομμάτια όπως τα “Gale of Winter”, “Whiteout” και “The Hunt”, αλλά ολόκληρος ο ήχος είναι παγωμένος και λυρικός, ακριβώς όπως ένα χιονισμένο τοπίο.
Mελαγχολικό αλλά και δυναμικό, doom, death αλλά με λυρική brutality στα φωνητικά και έμφαση στα μελωδικά riffs, με κλασσικά metal αλλά και folk στοιχεία, συνθέτει ένα μουσικό τοπίο με ενδιαφέρουσες αντιθέσεις.
Φυσικά ο απόηχος των περασμένων μπαντών του είναι έντονος, αλλά εμένα προσωπικά αυτό δεν με χαλάει καθόλου. Με κάνει αντίθετα να δώσω πολλά credits στον καλλιτέχνη, ο οποίος επιμένει να πολεμά με τους δικούς του όρους και να παραμένει πιστός στον εαυτό του αναθεωρώντας και αναπροσδιορίζοντας όμως τη μέχρι τώρα πορεία του.
Ιδανικό για να ακούγεται και εδώ στην Ελλάδα με βροχή, ή με μοναξιά που συναντά μέσω της μουσικής του μια αξιοσέβαστη παρέα.
Αναμένουμε να το ακούσουμε και live τον Οκτώβριο στα μέρη μας.
637 
