Φίλαλθοι μην απαντάτε στις προκλήσεις. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τιμωρίας της ομάδας μας. Και νά σου τα καπνογόνα, σπασμένα καθίσματα να εκτοξεύονται από και πρός τις 2 πλευρές, φωτοβολίδες και μολότοφ προς τις αστυνομικές μονάδες… πεδίο μάχης οι κερκίδες και οριστική διακοπή του μάτς στο 33 λεπτό. Τόσο κρατάει το album και καλώς, γιατί οτιδήποτε παραπάνω θα οδηγούσε σε γενοκτονία.
Όχι δεν φταίει κανένα πέτσινο πέναλτι, όχι δεν φταίει η γενικά απογοητευτική πορεία της ομάδας ούτε τα καβούρια του προέδρου αλλά η προς λαϊκή διαβούλευση του πρώτου full length album των Ιταλών thrashers Nuclear Aggressor υπό τον τίτλο “Condemned to Rot”.
Η μπάντα μετράει 3 χρόνια ζωής με ένα EP και ένα split 6 κομματιών στη φαρέτρα της. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με ουκ ολίγες μπάντες όπως τους Volcano, Minotaur και Violator με αποτέλεσμα να φτιάξουν ένα όνομα στους underground κύκλους το οποίο θα προσπαθήσουν να ισχυροποιήσουν και να γνωστοποιήσουν σε ακόμα περισσότερους με τούτη εδώ τη δισκάρα.
Η τριάδα από το Gorz προσφέρει σχεδόν στείρα ταχύτητα και επιθετικότητα στήνοντας ένα όργιο από riffάρες, άρρωστα solos και leads καθώς και έναν Fabio στα φωνητικά να ξερνάει μίσος και τσαμπουκά. Για τη παραγωγή ούτε λόγος, άψογη και ακριβώς αυτή που χρειάζεται το album για να αναδειχθεί κάθε πτυχή του.
Βασικές επιρροές θα χαρακτήριζα τους Sepultura εποχής Beneath the Remains καθώς και τους Sodom εποχής Persecution Mania. Βραζιλιάνικος τσαμπουκάς και γερμανική καταστροφική μανία. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Το “Condemned to Rot” είναι ένα album που σε καθηλώνει, σε κολλάει στο τοίχο με την επιθετικότητά του, την οργή, την ακατέργαστη βία και μανία του. Σίγουρα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς μιάς και το συναίσθημα που ένιωσα ακούγοντας το album με πήγε πολλά χρόνια πίσω τότε που η καύλα για τη μουσική θόλωνε επί 24ωρης βάσης τα μυαλά μας.
Ακου τα Inexorable Fate, Ultra-Violent Nightmare και The Grave Awaits και ΑΣΕ ΚΑΤΩ ΤΗ ΜΟΛΟΤΩΦ.
775 
