Τι είναι αυτό που τελικά χαρακτηρίζει ένα album σαν μνημείο;
Η Unesco στο προσδιορισμό της περί μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς αναφέρει 10 κριτήρια από τα οποία για να κερδίσει κάποιο τον τίτλο αυτόν πρέπει να πληρεί τουλάχιστον ένα.
Το συγκεκριμένο album πληρεί σίγουρα περισσότερα από ένα, ειδικά στο κομμάτι που έχει να κάνει με το αποτέλεσμα της ανθρώπινης δημιουργικότητας, πολιτισμικής παράδοσης και αυθεντικότητας. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έφτανε το εξώφυλλο και μόνο, το λογότυπο και ο Eddie, και η σημασία τους, στο να γαλουχηθούν γενιές από metalheads.
Ήταν 14 Απριλίου του 1980 όταν στα Βρετανικά δισκοπωλεία εμφανίζεται μια σκελετωμένη φιγούρα με μακριά μαλλιά και απο πάνω με κόκκινα γράμματα IRON MAIDEN. Το νερό για τη δημιουργία της μεγαλύτερης και πιο αναγνωρίσιμης μπάντας του Heavy Metal είχε μπεί στο αυλάκι και τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο.
Η σύνθεση της μπάντας ήταν τότε Steve Harris, Dave Murray, Clive Burr, Dennis Stratton και Paul Di’ Anno. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε μέσα σε μόνο 13 μέρες με παραγωγό τον Will Malone, ο οποίος, όπως λέει και η ίδια η μπάντα, έχασε το ενδιαφέρον του για το όλο project και απλά δεν ξανασχολήθηκε. Η παραγωγή επικρίθηκε από το ίδιο το group αν και κατά τη ταπεινή μου άποψη ο δίσκος είχε τη παραγωγή που έπρεπε να έχει. Ακατέργαστη, χύμα και αλήτικη.
Σίγουρα πιο New Wave και με τις Punk πινελιές να βρίσκονται διάσπαρτες σε όλο το album η πρώτη δουλειά των Iron Maiden ήταν γεγονός. Αν και η μπάντα είχε ήδη φτιάξει ένα όνομα στη πιάτσα κανείς δεν περίμενε ότι ο δίσκος θα έφτανε στο Νο 4 των Αγγλικών charts. Λίγους μήνες αργότερα το album κυκλοφορεί και στις ΗΠΑ με το κομμάτι “Sanctuary” να περιλαμβάνεται κανονικά σε αντίθεση με την Αγγλία που είχε κυκλοφορήσει σαν single.
Περιοδεία με τους Kiss και υποδοχή ηρώων στην Ευρώπη. Μετά τη περιοδεία με τους Kiss ο Dennis Stratton απομακρύνεται από το group εξαιτίας μουσικών διαφορών. Ο Harris έχει δηλώσει για το θέμα πως ο Dennis ήθελε η μπάντα να γράφει πιο μελωδικά κομμάτια στα χνάρια του “Strange World” και πως δεν είχε το ίδιο πάθος στα solos των πιο Heavy κομματιών όπως του “Prowler” και “Iron Maiden”.
Ο δίσκος ξεκινάει με το “Prowler” που τυχαίνει να είναι και ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του γράφοντα. Εκπληκτικά solos και μελωδίες που δεν αφήνουν περιθώρια για διαπραγμάτευση. Ακολουθεί το “Sanctuary” που συμπεριλαμβάνεται σε ουκ ολίγα live set list του συγκροτήματος ακόμα και σήμερα. “Remember Tomorrow” και οι ταχύτητες πέφτουν για λίγο μέχρι που στα μισά του κομματιού ο Murray αρχίζει να ξεσαλώνει. Επόμενος ύμνος το “Running Free” το οποίο είχε κυκλοφορήσει στην Αγγλία σαν single (No. 34 UK charts) δύο μήνες πρίν τη κυκλοφορία του δίσκου. Το συγκεκριμένο κομμάτι η μπάντα το έπαιξε live, και όχι playback όπως συνηθιζόταν, στην εκπομπή Top of the Pops και ήταν το πρώτο συγκρότημα μετά τους The Who το 1972 που έπραξε κάτι τέτοιο στην συγκεκριμένη πολύ επιτυχημένη εκπομπή. Το κομμάτι είναι όπως έχει δηλώσει ο Di’ Anno αυτοβιογραφικό και περιγράφει τα νιάτα του σαν skinhead. Συναυλιακό και αγαπημένο, τέλος.
“Phantom of the Opera” και όπως έχει πεί και ο ίδιος ο Bruce, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι οι Iron Maiden. Το είχε ακούσει όταν οι Maiden άνοιξαν συναυλία των Samson και πραγματικά ο ήχος του ήταν κάτι που παρόμοιο δεν είχε ξανασυντήσει στη ζωή του. Σίγουρα το πρώτο κομμάτι των Maiden που έδειξε τι θα ακολουθήσει μιάς και περιλαμβάνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μπάντας. “Transylvania” για τη συνέχεια και το πρώτο instrumental κομμάτι της μπάντας. Φρενήρης ρυθμός με τη συνθετική σφραγίδα του Harris. Ακολουθεί το “Strange World” με τις ταχύτητες να πέφτουν και τον Di’ Anno να ζωγραφίζει. Σύνθεση του Harris παρότι κακιές γλώσσες λένε ότι στο κομμάτι είχε συμμετοχή και ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας, ο Paul Day (1975-1976).
“Charlotte the Harlot” και μία απο τις 4 συνθέσεις των Maiden αφιερωμένο στη μυθιστοριματική ιερόδουλη Charlotte. Ο Murray πάντως υποστηρίζει ότι όλα είναι βασισμένα σε αληθινή ιστορία. Να τονίσουμε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι και η πρώτη εξολοκλήρου σύνθεση του Dave. Ο δίσκος κλείνει με το all time classic “Iron Maiden” που δεν λείπει απο κανένα live της μπάντας αφου αποτελεί το έναυσμα για την είσοδο του Eddie επί σκηνής. Iron Maiden’s gonna get you no matter how far, για να μην ξεχνιόμαστε.
Σίγουρα το συγκεκριμένο album υπάρχει στο σπίτι του καθένα μας και θα υπάρχει και στα σπίτια πολλών ακόμα που ακόμα δεν έχουν καν γεννηθεί. Είναι τέτοια η κληρονομιά του που θα αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλά χρόνια ακόμα. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος δίσκος των Maiden αλλά είναι ο ΠΡΩΤΟΣ δίσκος της μεγαλύτερης μπάντας του HEAVY METAL.
Πολλά άλλαξαν στη πορεία με την έλευση του Bruce Dickinson και καλώς έγινε έτσι, όσο και να έχω στη καρδιά μου τον Paul Di’ Anno. Παρά ταύτα το συγκεκριμένο album αλλά και το “Killers” που ακολούθησε είχαν τον σωστό άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο.
ΥΓ. Να μην λείψει κανείς από το Κύτταρο στις 30 Σεπτέμβρη. Paul Di’ Anno και τα μυαλά στα κάγκελα.
UP THE IRONS
Tracklist:
1. Prowler
2. Sanctuary
3. Remember Tomorrow
4. Running Free
5. Phantom Of The Opera
6. Transylvania
7. Strange World
8. Charlotte The Harlot
9. Iron Maiden
Line Up:
Paul Di’Anno – lead vocals
Steve Harris – bass guitar, backing vocals
Dennis Stratton – guitar, backing vocals
Dave Murray – guitar
Clive Burr – drums
461 
