Το μπάσιμο του δίσκου είναι σαφές: ξύλο, δικασίλα και brutal φωνητικά που θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε grind μπάντα.
Οι Eternal Torture στο “Lacerate the Global Hate” παρουσιάζουν ένα death πρόσωπο που φλερτάρει έντονα με μοντέρνα στοιχεία, τα οποία όμως διατηρούν ρόλο κομπάρσου, προκειμένου να μην ξενίσουν τον ακροατή. Εκεί δηλαδή που ακούς blastbeatίδια, σκάνε groovάτα riff με ανεπαίσθητους dubstep ρυθμούς. Ναι, φαντάζει περίεργο, αλλά επειδή όλα αυτά δίδονται σε μικρές δόσεις, το αποτέλεσμα δεν παρεκκλίνει ιδιαίτερα από το brutal death που όλοι αγαπήσαμε.
Απλά οι Eternal Torture έχουν πάρει από το χεράκι το είδος και το πάνε ένα- δύο βήματα παραπέρα, δίχως να έχουν σκοπό να το μπασταρδέψουν σε μεγάλο βαθμό.
Και από τη στιγμή που ένας φίλος που μιλούσαμε τηλεφωνικά την ώρα της δεύτερης ακρόασης του album, γύρισε και μου είπε “πω, ρε συ, τι βόθρος είναι αυτός; Άντε να κλείσουμε να ξεβουλώσουν τα αυτιά μου”, το σκοπό της η μπάντα, τον έχει πετύχει. Και δεν είναι μόνο τα σωστά επίπεδα βοθρίλας που παράγει ο δίσκος, αλλά και η μοντέρνα οπτική που παρουσιάζεται μέσα από διάφορα τραγούδια του.
Το “Lacerate the Global Hate” είναι μόλις η δεύτερη κυκλοφορία του σχήματος και θέτει βάσεις για ένα αρκετά ενδιαφέρον μέλλον. Ντου και ξύλο…
625 
