EMPYRIUM: “Into the Pantheon”

Από την στιγμή που επανασυνδέθηκαν, οι απανταχού οπαδοί τους (τουλάχιστον όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να τους παρακολούθησουν στην πρώτη τους εμφάνιση  στο Wave Gottik Treffen το 2011), ανυπομονούσαν για  την συγκεκριμένη κυκλοφορία  της  Prophecy ώστε να πάρουν μια γεύση του τι εστί Empyrium σε live performance.

Οι Ulf Theodor Schwadorf και Thomas Helm, o πυρήνας των Empyrium, πλαισιωμένοι από τους Konstanz (The Vision Bleak), Neige (Alcest), Eviga (Dornenreich), Fersy Teyssier (Les Discrets), Aline Deinert (Neun Welten) και Christoph Kutzer (Remember Twilight), μας προσφέρουν μια υψηλής αισθητικής κυκλοφορία, η οποία εκτός απο το live album, πωλείται και σε μορφή  Βluray/ Dvd το οποίο εκτός από την οπτικοακουστική κάλυψη του event, περιλαμβάνει επιπλέον ένα documentary 100 και βάλε λεπτών με συνεντεύξεις των μελών και των live μουσικών, παρουσιάζοντας την ιστορία αυτού του τεράστιου συγκροτήματος (ναι, είμαι φανγκερλ, υπάρχει problem;).

Το εν λόγω live album, εκτός του ότι θα αφήσει άπαντες  τους υπάρχοντες  οπαδούς  ικανοποιημένους αποτελεί  και την κατάλληλη εισαγωγή για όσους δεν είναι  εξοικειωμένοι  με την μουσική τους, καθώς το  70λεπτο setlist περιλαμβάνει τραγούδια τόσο  απο το πρώτο τους “ρομαντικό” black/ doom με folk αποχρώσεις , “A Wintersunset”, μέχρι το πιο προσφατό τους, dark folk νοοτροπίας, “Weiland”, όπως  επίσης το ακυκλοφόρητο “Dead Winter Ways”, καθώς και το “The Days Before The Fall” το οποίο μεταξύ άλλων μπορεί κανείς να το ακούσει στην συλλογή της Prophecy “Whom The Moon A Nightsong Sings”.

Απο εκεί και περά δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν. Ο συνδυασμός του Schwadorf και του Helm, ήταν, είναι και  θα παραμείνει μαγευτικός, αποδεικνύοντας  πως όσα χρονια κι αν περάσουν η  χημεία και η δημιουργικότητα  τους  είναι ανεξίτηλη. Ο ήχος  είναι άψογος σε σημείο που αν δεν υπήρχαν τα χειροκροτήματα  θα πίστευε κανείς ότι πρόκειται για studio album.

Συναίσθημα και ατμόσφαιρα, τα κύρια χαρακτηριστικά δηλαδή της μουσικής των Empyrium, αποδομένα στο μέγιστο και  με τον λυρισμό που τους αρμόζει, απο 2 καλλιτέχνες με ήθος και προσωπικότητα… και κάπου εδώ ο φανμποϊσμός τελειώνει, αναμένοντας την μέρα που το  πολυπόθητο “κουτί” θα φτάσει στα χέρια μου. 

Προτείνεται σε όλους , οπαδούς και μη, κυριότερα σε όλους εκείνους τους αθεράπευτα ρομαντικούς και ονειροπόλους .

“Lost is the hope of those , who walk the moors with pain in heart…”

1150