Όλοι πιστεύω γνωρίζουμε τον τραγου- διστή Alan Tecchio και την λαμπρή του καριέρα στους Watchtower, Hades, Non-Fiction, Seven Witches. Αν όχι τότε θα πρέπει επειγόντως να ακούσετε όλα αυτά τα συγκροτήματα.
Εδώ λοιπόν, μαζί με τους Justin Jurman (Non–Fiction) κιθάρα και φωνητικά, Clint Arent (Seven Witches) μπάσο και Dave Lascinsky (Hades) τύμπανα και φωνητικά ένωσαν τις δυνάμεις τους την άνοιξη του 2008. Ο Alan άρχισε να δουλεύει τα κομμάτια του «Dethroned» απ το 2003 τα οποία έμειναν στο ράφι περίπου πέντε ολόκληρα χρόνια σε ακουστικές φόρμες. Τελικά όμως οι συνθέσεις αυτές πήραν σάρκα και οστά με την προσθήκη των Arent και Lascinsky στο project. Τα τραγούδια στην πλειοψηφία τους έχουν βαθιές ρίζες στην metal μουσική. Το concept του άλμπουμ είναι επηρεασμένο απ το βιβλίο του Ray Kurwell “The Singularity Is Near” που αναφέρεται σε έννοιες όπως η ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη , η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη και η νάνοτεχνολογία. Έτσι οι A.H. έφτιαξαν την δική τους εκδοχή και με τα τραγούδια τους αναφέρονται σε μια ιστορία πιθανής μελλοντικής καταστροφής που θα είναι φυσικό επακόλουθο της τεχνολογίας η οποία προσπαθεί να σώσει την ανθρωπότητα απ την ολοκληρωτική εξαφάνιση της. (και ίσως είμαστε πολύ κοντά δεν νομίζετε?)
Το «Dethroned» χωρίζεται σε τρία μέρη. “Singularity In The Making” – “Endgame” – “The Machine Kind” και περιέχει συνολικά έντεκα τραγούδια. Η παραγωγή σκοτεινή έχει δέσει τέλεια με το concept του δίσκου. Το «Dethroned» ξεκινά με μια σύντομη εισαγωγή το «Oblivion» και μετά ξεχύνεται καυτό ατσάλι απ τα ηχεία! Στιβαρό και ανόθευτο metal βαριά riffs ασήκωτο rhythm section σκέτη μηχανή κοπής μετάλλων. Η φωνή του Tecchio μεστή και ζεστή όπως σε κάθε project του άλλωστε, είναι σήμα κατατεθέν με τις ανατριχιαστικές του ερμηνείες πάει το άλμπουμ ένα επίπεδο πιο ψηλά. Η μουσική άλλοτε με μελωδικά περάσματα και άλλοτε νιώθεις το σφυρί του θεού Ήφαιστου να κοπανά με λύσσα το αμόνι του. Κάποια νέα στοιχεία με έξυπνα leads και solos. Μας λείπουν τέτοια άλμπουμ στην εποχή μας! Ακόμα και η διασκευή στο Here Comes The Rain Again των EURYTHMICS (???) προσωπικά δεν με χάλασε καθόλου. Οι Α.Η. του έδωσαν την δική τους σφραγίδα, όντως πολύ καλή διασκευή. Το 2010 δείχνει να ξεκινά υπέροχα. Απλά άκουσε αυτό το άλμπουμ πριν η ‘φθινοπωρινή ώρα’ μετατραπεί σε χειμωνιάτικη! Θα περάσεις πολύ καλά μαζί του… έτσι θέλουμε το metal μας!
Θανάσης Τζελάς
556 
