Οι Γερμανοί hardrock-άδες, Ohrenfeindt, είναι μπάντα από τότε που γεννήθηκα. Φέρουν όλο το πακέτο του μηχανόβιου, σταρχιδιαμόλ και born to be wild τύπου (ένα Google θα σας πείσει).
Για εμένα είναι οι Γερμανοί AC/DC και όχι δεν είναι καθόλου ιεροσυλία αυτό που είπα και θα το διαπιστώσετε όσοι δεν είστε ενημερωμένοι για την ύπαρξή τους, στις 30 Αυγούστου που κυκλοφορεί το “Auf die Fresse ist umsonst” ή ανατρέχοντας σε ένα από τα προηγούμενα 5 studio albums, 3 singles ή τα 4 live albums τους.
Για άλλη μια φορά βρίσκομαι σε θέση που δεν μπορώ να “κρίνω” πολλά, γιατί έχω στο player μου έναν αψεγάδιαστο και κλασσικό hardrock ήχο και ατμόσφαιρα “bar μέτα τις 12”, που δεν χάνουν από πουθενά. Φαίνεται ότι γουστάρουν που το κάνουν οι άνθρωποι, καθώς δεν είναι τίποτα πιτσιρίκια και για να μένουν ενεργοί τόσα χρόνια προφανώς κάτι κάνουν “σωστά”.
Το “Auf die Fresse ist umsonst” είναι ένα album που, όπως και οι προηγούμενές τους δουλειές είναι δυναμικό, ξεσηκωτικό και κάνει κυριολεκτικά “ΒΑΜ” (και BOOM) και το παίρνεις με εγγύηση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κλάψεις τα λεφτά σου εάν επιλέξεις να το προσθέσεις στην προσεγμένη συλλογή σου (λέμε τώρα…).
Οι Ohrenfeindt πιάνουν όλες τις classic hardrock φόρμες και είναι δύσκολο να αφήσουν απογοητευμένο τον μέσο φαν του είδους. Δεν υπάρχει κάτι καινοτομικό, υπάρχει όμως η σταθερή αξία και η ιδιαιτερότητα στην ενέργεια και το γερμανικό στοίχο, πράγμα που αφήνει το μουσικό μου αυτί ευχάριστα ικανοποιημένο.
Και… αυτά τα ολίγα! Προτείνω ανεπιφύλακτα για απογευματινές μοτουκλεκτικές βόλτες και εξορμήσεις με ένα μπουκάλι Jägermeister…!
615 
