NIGHTSTALKER, LUNATIX (14/08/13) CASMIR LIVE STAGE, ΙΚΑΡΙΑ

Εκεί που λες, “γαμώ την κρίση μου μέσα, δεν βγαίνουν τα κουκιά για να πάω διακοπές, παλιοτόμαρα”, γίνεται ένα θαύμα και τελικά, έχεις καταφέρει να καβατζώσεις οικονομίες σε μια μαύρη ποδοσφαιρική κάλτσα.

Και έτσι, βρίσκεσαι με ακτοπλοϊκά εισιτήρια στο χέρι να περιμένεις, πίσω από αναψοκοκκινισμένους παραθεριστές, την είσοδο στην μπουκαπόρτα.

Δεν περνάνε πολλές ώρες (αρκετές είναι) και φτάνεις στην εξωτική Ικαρία και νιώθεις τόσο χαλαρός που ακόμα και τα εγκεφαλικά σου κύτταρα παθαίνουν σύγχυση. Και αφού έχεις ξεκινήσει τις μπίρες και τους χορούς, το μπανιστήρι και τις αμπελοφιλοσοφίες, βλέπεις μια αφίσα που σου θυμίζει το πόσο πιο γαμάτες έγιναν χωρίς να το θες οι διακοπές σου. Αφού έχεις φάει τη ρίγανη σου φρεσκοτριμμένη στη φέτα, διαβάζει και πάλι δυνατά….NIGHTSTALKER KAI LUNATIX ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ. ΝΑΙ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ!

Πλάκα κάνεις, σκέφτηκα! Και διακοπές στην Ικαρία και λαϊβάρες; Κόφτε, ρε την πλάκα, δεν μπορεί να είμαι τόσο τυχερός…. Αρρώστησα! Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα!

Τετάρτη, λοιπόν, παραμονή της μεγάλης θρησκευτικής γιορτής της Παρθένου Μαρίας, φτάνουμε στο Casmir Live Stage γύρω στα μεσάνυχτα για να πιούμε χαλαρά τα πρώτα ζυθοπαρασκευάσματα, γρασάρoντας την party μηχανή μας.

Συναντάμε τον Γιώργη των Lunatix και ακολουθεί στιχομυθία:
-“Ήρθαμε να σε καμαρώσουμε!”
-“Καλά να πάθετε!”

Ο προλαλήσαντας ανέβηκε με τους άλλους δύο που συμπληρώνουν το τρίο των Lunatix γύρω στη 1.30. Έπαθα ένα σοκ αρχικά, αφού βλέπω άλλον στα τύμπανα (είχα καιρό να τους δω Live και έχασα επεισόδια) και ακούω ένα ήχο stoner instrumental που μου θυμίζει έντονα Wo Fat και σκέφτομαι “Τι συνέβη;”.
Αφού συνεχίζει το πανηγύρι της μαστούρας με ένα δεύτερο κομμάτι με τίτλο “Space Cake” και γουστάρω πολύ αυτό που ακούω κάποιος ουρλιάζει “Παίξε Punk, ρε!”. “Κάτσε να τα βγάλουμε πρώτα”, η απάντηση και ο frontman Γιώργης  τη μπλούζα του και ξεκινάει η “επανάσταση”.
“Gimme gimme Gimme (Punk Rock)” και “Alcohol” (Gang Green) ανάμεσα σε δικές στους συνθέσεις που έβγαλαν τα πανκιά από τη λήθη τους και το άρχισε να παίρνει ζωή.
“Μισό λεπτό να πάρουμε την αγωγή” γενναία τζούρα ποτό και “I want it all”, “I’m bored”, και κάμποσα άλλα για να αφήσουν τη σκυτάλη στους στους γερόλυκους Nightstalker, με κομμάτι ονόματι “Psycho“.

Χωρίς καν να το καταλάβουμε ο Argy, ο Αντρέας και τα άλλα παιδιά ήταν στις θέσεις τους και μας έκαιγαν τα μυαλά με “Go Get Some” και “Dead Rock Commandos”.
“Κάποιο κοριτσάκι έχασε αυτό” και ένα bikini top ανεμίζει περήφανα στα χέρια του Argy. “Just a burn” και ο ιδρώτας που ρέει με αναγκάζει να μείνω ημίγυμνος, χορεύοντας σαν πρωτοκαβλωμένος νεανίας.
“Enough is not enough” και συμφωνώ απόλυτα μη θέλοντας να κλείσει αυτή η βραδιά.
“Το επόμενο είναι αφιερωμένο σε όλα τα πιθήκια που βρίσκονται εδώ μέσα!” και το “Superfreak” ταράζει τα θεμέλια του Casmir, με την αδρεναλίνη να έχει πιάσει όρια υπερφόρτωσης.
Το επόμενο, όντας το αγαπημένο μου κομμάτι τους, “Line” με εκσφενδονίζει μπροστά στη σκηνή όπου ιδρώνω ακόμα περισσότερο τραγουδώντας “You said you need me and then you’re pushing me far away”.
Ένα τσαφ ακούγεται και η εισπνοή δημιουργεί ένα μίνι κενό μνήμης μέχρι που θυμάμαι τον υποθάλαμο να επαναλειτουργεί με τα “All Around” και “Baby, God is Dead” και σιγά σιγά η βραδιά κλείνει. Λεπτομέρειες μη ρωτάς, ρε φίλε!
Ότι θυμάμαι στο έγραψα. Μην είσαι απαιτητικός. Σου είπα, διακοπές ήμουν στην Ικαρία! Τι δεν κατάλαβες;
 Υ.Γ. Αν προσπαθήσω πιο πολύ, θα θυμηθώ τα “Trigger Happy”, “Freakland”, “Soma”, “Children of the sun”….αλλά μη με χρεώσεις, γιατί θα χρεωθείς!

818
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.