SPACE MIRRORS: “The Other Gods”

Space στο όνομα του σχήματος και μια ηλεκτρονική εισαγωγή στο εναρκτήριο “The Stranger in the mirror”, αμέσως με προκαταβάλει για κάτι με Kraut επιρροές και έντονα στοιχεία αγάπης προς τους Hawkwind.

Αλλά καλό θα ήταν να μην προτρέχουμε και να μην αποπροσανατολιστούμε από την κάποια στιγμή ομοιότητα των φωνητικών του Martyr Lucifer (ναι, έτσι μας παρουσιάζεται) με κάποιους Γερμανούς gothsters, γιατί σε γενικές γραμμές περισσότερο φέρνει σε αυτά του Ken Baluke, των θεόρατων Sons of Otis.

Οι κύριοι Space Mirrors διακτινίζονται στα ηχεία μας μέσω Μόσχας και αυτό είναι το πέμπτο τους διαγαλαξιακό ταξίδι. Το “The Other Gods” είναι η δεύτερη δισκογραφική απόπειρα μέσω του διαστημικού σταθμού της Transubstans Records και δεν είναι διόλου κακό.

Πάει και έρχεται μεταξύ των ηλεκτρονικών ήχων του mellotron και του moog του Dr. James Hodkinson, τα οποία μπλέκουν με το synth του Martyr και διασταυρώνεται με τις progressive κιθάρες των Amon 418 και Sparky Simmons σε ένα σύνολο που δεν συναντάται συχνά.

Η ύπαρξη μουσικών που βοηθούν στο να το πάνε ένα βήμα πέρα από τις μαύρες τρύπες είναι καθοριστική. Θα ακούσεις φλάουτο και σαξόφωνο από τον Nick Turner (ex-Hawkwind), με το δεύτερο να σολάρει περίφημα στο “Frozen city of cubes and cones”. Βιολί Cindee Lee Rule υπάρχει επίσης, στο μουσικό σύνολο και ένας drummer, o Claudio Tirincanti, με θητεία κοντά στους Blaze Bayley και Tim “Ripper” Owens.

H Κυβερνήτης των Διαστημοκαθρεπτών, Alysa Coral έχει ξεκινήσει μια τριλογία βασισμένη σε έργα του H.P. Lovecraft, που ξεκίνησε πέρυσι με το “In Darkness They Whisper” και το δεύτερο κομμάτι της είναι το “The Other Gods”.

Ο τρόπος ο οποίος μπλέκονται, το space rock με την progressive ματιά του metal και ακόμα και gothic στοιχεία είναι μοναδικός και δεν νομίζω να υπάρχουν αρκετά τέτοια μουσικά σχήματα στην Στρατόσφαιρα.

Αυτό είναι ένα album που κάθε αστροναύτης θα έπρεπε να ακούσει!  Βγάλε τη στολή σου και αφέσου στο έλεος της αντιβαρύτητας….

418

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2112 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.