Το “Dance of the Wicked” είναι ακόμα μια κυκλοφορία από το Σουηδικό old-school rock συγκρότημα με την… επιβλητική τραγουδίστρια Liv Jagrell πίσω από το μικρόφωνο του κάποτε υποσχόμενου band.
Τώρα στο όχι και τόσο θετικό περιβάλλον της μπάντας, μιας και το νέο τους πόνημα δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των προηγούμενων, όλα δείχνουν ζόρικα. Από την μια μεριά έχουμε φωνητικά που χωλαίνουν, σε βαθμό μάλιστα ανησυχητικό ακόμα και για τους αδιάφορους, ενώ από την άλλη έχουμε την πιο συγκαταβατική “relaxed” rock μουσική στο σκουριασμένο background να κρατά μονάχα νοσταλγία και… κατάθλιψη σαν βεβιασμένη ατμόσφαιρα.
Η εμπειρία που είχε η μπάντα, όχι μόνο σαν ονόματα σε λίστα αλλά και σαν αποδείξεις στην πράξη – με καλή μουσική και έξυπνες συνθέσεις – εδώ φαίνεται να διαγράφεται πανηγυρικά, κάτω δυστυχώς από την ηχογράφηση των πιο κουρασμένων riffs, των πιο ψεύτικων και χωρίς πειθώ solos, της παρακμής της φωνής της Liv και της πιο μη rock παραγωγής για rock album.
Ανάμεσα στα πολλά και οφθαλμοφανή ψεγάδια ξεχωρίζουν στιγμές που – όχι, δεν φτάνουν ούτε καν τον πήχη των πάλαι ποτέ Sister Sin, του 2011 και πίσω – θυμίζουν σύνθεση με δομή και ουσία που αντέχει περισσότερο απ’ το πέταγμα ενός CD στο πίσω μέρος του πιο σκονισμένου ραφιού. Αυτό συμβαίνει όταν η μπάντα δεν προσπαθεί να προχωρήσει με πιο μελωδικές ή πιο εμπορικές καταστάσεις, όταν η στιχομυθία επιτρέπει στην Jagrell να απελευθερώσει λίγο παραπάνω ορμή από τις φωνητικές της χορδές ή όταν η όλη σύνθεση καταφέρνει να θέσει έναν standard καλό ρυθμό.
Συνολικά λοιπόν το “Dance of the Wicked” είναι ένας κακός rock δίσκος, σίγουρα ο χειρότερος των Sister Sin, και σίγουρα κάτι για να αποφύγουν άπαντες το φετινό καλοκαίρι.
607 
