Καλοκαιράκι, παραλίες, ανέμελα Brazilian μαγιό, δροσιστικά mochito και παρέα με όλα αυτά επειδή δεν μας αρέσει να πλήττουμε, μινιμαλιστικό, ψυχωτικό και σκατόψυχο black metal να ασελγεί στα μυαλά μας.
Από την ηλιόλουστη Νορβηγία οι Saligia μας προσφέρουν το καινούργιο τους EP “Lux Aeternae” το οποίο ακολουθεί το προ διετίας full πόνημα τους “Sic Transit Gloria Mundi”.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση η δυάδα από τη Σκανδιναβία που στα 4 κομμάτια του EP προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει στους ακροατές μια κλινική και απάνθρωπη ατμόσφαιρα και η αλήθεια είναι ότι το καταφέρνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το βάρος πέφτει στις κιθάρες αλλά και στα φωνητικά του Ahzari ο οποίος με την ακραία θεατρικότητα αλλά και εκφραστικότητα του καταφέρνει να μας μαυρίσει τη ψυχή με έναν τρόπο ακραίο, αλλά συνάμα σαγηνευτικό. Το μπάσο έχει μείνει λίγο πίσω αλλά αυτό έγινε εσκεμένα απο τη μπάντα δίνοντας παραπάνω χώρο στις κιθάρες να ξεδιπλώσουν τις “ψυχρές” μελωδίες τους.
Ποικιλόμορφο και ταυτόχρονα πλούσιο στη δημιουργία συναισθημάτων, το “Lux Aeternae” παραπέμπει στους Watain όχι τόσο στη βαρβαρότητα όσο στη μαυρίλα με την οποία θέλει να αγκαλιάσει τα αφτιά του ακροατή, πράγμα που καταφέρνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σε κάποια σημεία πέρασαν και οι Beherit από το μυαλό μου, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα μιας και οι αδυναμίες παραμένουν πάντα αδυναμίες. Αρκετά νοσηρή η προσπάθεια των Saligia και αν το ΕΡ είναι μια πρόγευση για το επερχόμενο album τότε καλό είναι οι φίλοι του είδους να συγκρατήσετε το συγκεκριμένο όνομα.
Μουσική για μανιακούς λοιπόν; Ναι, δεν είμαστε και λίγοι.
560 
