Είσαι true metalhead; Ξουτ… Είσαι άνω των 30; Ξουτ…
Εντάξει, παίζει και να υπερβάλλω, αλλά εγώ προειδοποίησα! Οι New Years Day θα μπορούσαν να είναι τα λιγότερο εμπορικά ξαδέρφια των Paramore (δε σε παρεξηγώ άπαξ και δεν έχεις ασχοληθεί μαζί τους), μιας και έχουν ένα πιο σκληρό wannabe goth attitude στον τρόπου που αυτοπαρουσιάζονται.
Παντελώς εύπεπτο pop rock με horror στοιχεία, γυμνασιακή μουσική πολιτική, άρωμα κολεγιακού campus, χαλασμένα lockers, πρώτοι έρωτες, απογοητευμένοι παρίες που δεν κάνουν παρέα με τους cool τύπους, κρυφά τσιγάρα, κόκκινα pom poms, μαύρα φουστάκια, τσίχλα κάτω από το θρανίο, skate στη μασχάλη, χαχανίσματα με το παρεάκι στο prom night κτλ
Αφελείς συνθέσεις, αλλά στην τελική το target group τους μπορεί να δηλώσει εκστασιασμένο, μιας και τραγούδια όπως “Bloody Mary”, “Death of the Party”, “Any Last Words?” και “Last Great Story” εύκολα θα βρουν το δρόμο τους στο ροζ ηχοσύστημα, στο γεμάτο αφίσες Avril Lavigne δωμάτιο teenage κορασίδων!
Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη, οι New Years Day έχουν γυναικεία φωνητικά (πλην του Angel Eyes, όπου συμμετέχει ο Chris Motionless, των Motionless in White) και παρότι οι παραπάνω γραμμές ίσως να υποτιμούν το σχήμα, προσωπικά θα προτιμούσα τα σημερινά 15χρονα να ακούνε New Years Day, παρά Justin Bieber.
600 
