Είναι κάποια live που ανεξαρτήτως της απόδοσης των συγκροτημάτων θα τα θυμάσαι για μια ζωή.
Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που μπορούν να σε παρανοήσουν και να απογειώσουν τη διάθεση σε επίππεδα που μέχρι και η λέξη cult να αδυνατεί να αποτυπώσει τη πραγματική εικόνα.
AREA B στο Βύρωνα λοιπόν και με το GPS σε θέση μάχης ξεκινάμε με τον μπαρουτοκαπνισμένο στο αντάρτικο συναυλιών πόλης, Δημήτρη, για να δούμε από κοντά τους αθηναίους Dark Nova και Heart Attack.
Ιούλιος, καλοκαιράκι, κλειστός χώρος στο Βύρωνα, είναι σίγουρα στοιχεία που δεν προμηνύουν λαοθάλασσα αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Οι Dark Nova βγάλανε δισκάρα και εμείς θα ήμασταν εκεί για να τιμήσουμε μια μπάντα που απο το 1989 και μετά και παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε δεν το έβαλε κάτω και συνεχίζει να βγάζει δουλειές που πολλοί θα ζήλευαν.
Φτάνοντας στις 20:00 στο χώρο της συναυλίας διαπιστώνουμε ότι πέρα απο τους εργαζόμενους και τα συγκροτήματα είμαστε άντε 4-5 άτομα. Το Area B αποτελεί χώρο διαφόρων καλλιτεχνικών και όχι μόνο εκδηλώσεων με αποτέλεσμα η αισθητική του να μην ότι πιο κοντά στο Metal. Η σκηνή θύμιζε θέατρο ενώ τα τραπεζάκια δεξιά και αριστερά αλλά και οι καναπέδες θα μπορούσαν να είναι τα τραπέζια που οι οπαδοί του Τόλη του Βοσκόπουλου θα έπνιγαν τη καψούρα τους για μια γυναίκα που νιώθει μπερδεμένη και θέλει χρόνο. Για να καταλάβετε το άκυρο της υπόθεσης, φανταστείτε σε αντιδιαστολή τον Βασίλη Τερλέγκα να εμφανίζεται στο ΑΝ club.
Καθόμαστε λοιπόν σε κάτι άνετους καναπέδες, παίρνουμε τις μπύρες μας και νάσου ο σερβιτόρος που φέρνει πατατάκια και κεράκι αλλά και την απόδειξη στο τραπέζι μας. Τόσο κυριλέ metal συναυλίες ούτε στο Μονακό δεν πρέπει να γίνονται, αλλά είπαμε η βραδιά είχε στόχο να γράψει ιστορία και εμείς θα είμασταν παρόντες. Η ώρα 20:45 και είχαμε φτάσει τους 25 μαζί με τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους, που στη πορεία αυξήθηκαν μαζί όμως με τους αμιγώς Metalheads, μιας και υπήρχαν αρκετοί συγγενείς των μελών των συγκροτημάτων (τα πιτσιρίκια που έτρεχαν πάνω κάτω έδωσαν άλλο χρώμα στη συναυλία και μας έδειξαν σε κάποια διαστήματα ότι το headbanging είναι μέσα στα γονίδιά τους). Οι αγαπητές σε όλους μας 50+ θείες ήταν και αυτές εκεί με τις μνημειώδης ατάκες να διαδέχονται η μία την άλλη. Κάντε ησυχία, μην τρέχετε πάνω κάτω θα χτυπήσετε και όλα τα συναφή που έχουμε ακούσει και εμείς στα τρυφερά μας χρόνια. Σουρεάλ καταστάσεις που τόσο αγαπάμε.
Πάμε τώρα στο ψητό. Όχι δεν μας έφεραν στο τραπέζι παϊδάκια, αν και ο μέντορας μου δίπλα το έφερε το θέμα προς συζήτηση. Γύρω στις 21:00 οι Heart Attack πατάνε σανίδι με 40 νοματαίους από κάτω, στα τραπέζια και στους καναπέδες. Hard/ Heavy από τους Αθηναίους με τα 80s να αποτελούν το απόλυτο σημείο αναφοράς του ύφους τους. Αν και καινούργια μπάντα (2010) έδειξαν αρκετά δεμένοι στο stage. Συναυλιακές εμπειρίες δεν τους λείπουν αφού έχουν παίξει με μπάντες όπως Outloud, Work of Art, George Gakis, Danger Angel, κ.α.
Ο κόσμος ήταν ελάχιστος αλλά το συγκρότημα είχε κέφια. Το set τους περιελάμβανε δικά τους κομμάτια plus μια διασκευή στο Lost and Lonely Days των Warlord. Διασκευή που αποτέλεσε και το καλύτερο σημείο της εμφάνισης τους. Σε ότι αφορά τα δικά τους κομμάτια, αν και βρίθουν από έλλειψη πρωτοτυπίας ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά αυτών που γουστάρουν το συγκεκριμένο ύφος.
Προσωπικά πιστεύω θα πρέπει να προσπαθήσουν να αποκτήσουν μια δικιά τους ταυτότητα γιατί προς το παρόν χάνονται ανάμεσα στις επιρροές τους. Όση ώρα τους άκουγα δεκάδες μπάντες πέρασαν απο το μυαλό μου σε διάφορα σημεία και αυτο δεν τους βοηθάει. Τεχνικά το συγκρότημα είναι σε καλό επίππεδο και έχουν διαβάσει το μάθημά τους αλλά χρειάζονται δουλειά στο θέμα των συνθέσεων. Τούς στηρίζουμε και μπράβο για τη διάθεση και την άνεση που δείξανε στη σκηνή.
Heart Attack setlist: Heart Attack, Chase The Dream, Playing With Fire, Send Me An Angel, (You Are A) Nightmare, Under Your Spell, Lost And Lonely Days, Falling Apart, Tell Me
Μετά από το απαραίτητο διάλλειμα είχε έρθει η ώρα για μια παλιά καραβάνα της Ελληνικής σκηνής, οι ιστορικοί Prog/ Powers Dark Nova, να μας παρουσιάσουν την εκπληκτική καινούργια τους δουλειά αλλά και κομματάρες του παρελθόντος που φθάνει δισκογραφικά στο 1993 με τη δισκάρα Dark Rhapsodies. Οι Dark Nova είχαν και έχουν ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με αρκετές απο τις ελληνικές μπάντες, και όχι μόνο, του είδους. Ξέρουνε να ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ μουσική. Απλά. Δεν είναι τυχαίο που στα 90s και αρχές 00s είχαν παίξει μαζί με μπάντες όπως Rage, Gamma Ray, Megadeth, Bruce Dickinson, Grip Inc, Fates Warning κ.α.
O κόσμος είχε φτάσει τους 70-80 με τους μάχιμους να είναι κάτι παραπάνω από τους μισούς. Μπαίνουν με το My Heaven is real, πρώτο κομμάτι από τη καινούργια τους ομώνυμη δουλειά. Ο ήχος και ο φωτισμός είναι κάτι παραπάνω από άψογος και αυτό βοήθησε το συγκρότημα να ξεδιπλώσει τις αρετές του καθόλη τη διάρκεια του set. Κομμάτια ακούστηκαν και από τα 4 album του συγκροτήματος με τη μερίδα του λέοντος να παίρνει το τελευταίο album που ακούστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου.
Κάποια στιγμή ο τραγουδιστης (Μάνο είσαι φωνάρα) ανακοινώνει πως θα κάνουν μια βουτια στο παρελθόν παίζοντας 2 κομμάτια από το ντεπούτο τους. Τα Twilight Stars και The Way In μας ξύπνησαν σχολικές μνήμες, τοτε που πρωτοψαχνόμασταν με την ελληνική σκηνή και τις μπάντες της. Ενεργητικότατοι πάνω στη σκηνή, χωρίς φλυαρίες αλλά σε διαρκη επικοινωνία με το κοινό, το συγκρότημα απέδειξε πως η δημιουργικότατά αλλά και η διάθεσή του βρίσκεται σε εξαιρετικα υψηλα επίπεδα.
Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιο μέλος αλλά θα ήταν αδικία να μην αναφέρω τον δαίμονα του εξάχορδου μπάσου εν ονόματι Shrinel. Εκπληκτικός μπασίστας, έπαιζε τα πάντα με μια άνεση αξιοζήλευτη. Ο εκολαπτώμενος μπασίστας Δημήτρης που ήταν δίπλα μου κατάλαβε πόση δουλειά έχει ακόμα. Όσο μπορούσα και εγώ τον ηρέμησα αλλά και πάλι το βλέμμα του έβγαζε ένα προβληματισμό.
Προς το τέλος του set ανεβαίνουν πάνω στη σκηνή τρία πιτσιρίκια, παιδιά του ντράμερ Νίκου, τα οποία με έκπληξη αλλά και υπερηφάνια δέχτηκαν το χειροκρότημα του κοινού. Πολύ ωραία στιγμή που αποδεικνύει το εορταστικό κλίμα του όλου event. Με το Veil Divine έκλεισαν το set και αποσύρθηκαν για να επανέλθουν στη σκηνή με την άκρως πετυχημένη διασκευη του The Clairvoyant. Διασκευή που μπορεί να τη βρεί κάποιος στο ελληνικό tribute album των Iron Maiden με το τίτλο Beast Over Greece. Άλλα 2 κομμάτια από το τελευταίο album και φτάσαμε στο τέλος της βραδιάς με το συγκρότημα στη μέση της σκηνής να μας ευχαριστεί για τη παρουσία μας αλλά και για όλα τα χρόνια που τους στηρίζουμε, πράγμα που θα συνεχίσουμε να κάνουμε βεβαίως βεβαίως.
Κάπου εκεί μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αφού τσιμπήσαμε και το καινούργιο album από ένα stand που είχε φτιάξει το συγκρότημα στην είσοδο. Πολύ γέλιο αλλά και πολύ ποιοτική μουσική χαρακτήρισαν το βράδυ και για αυτό και μόνο η απόφασή μας να παρεβρεθούμε ήταν σοφή.
ΥΓ. 1 Πολλά respect στον οπαδό του συγκροτήματος που μόνος του μπροστά στη σκηνή και για όσο κρατησε το set συμμετείχε σε κάθε κομμάτι με τη ψυχή του. Αν διαβάζει Rockway, που θα έπρεπε, να σε καλά αρχηγέ!
ΥΓ. 2 Για το χώρο της συναυλίας τα είπαμε. Απλά αξέχαστος.
Dark Nova setlist: Heaven is real, Calling for angels, Come into my nightmare, I will not give in, Twilight star, The way in, Dark Nova, I ‘ll be forever, Temptation, Eye of the storm, Lost in silence, King of lives, Desperate act, Veil divine, Clairvoyant, We are nothing, Dying earth.
photos: Δημήτρης Μαρσέλος
487 
