To album ξεκινάει με την ραδιοφωνική ανακοίνωση από την ταινία “Night of The Living Dead” και μετά ξεκινάει ένα southern metal party, οργανωμένο άρτια από τους Πολωνούς J.D. Overdrive. Όπου J.D, βλέπε Jack Daniels.
Μελωδίες ποτισμένες με αίμα και bourbon, με τις κιθάρες να αποτίουν φόρο τιμής στο παίξιμο του αδικοχαμένου Dimebag Darell και φωνητικά ως επί το πλείστον ανσελμικά, με κάμποσες δόσεις Corey Taylor, Stone Sour version.
Στο τελείωμα του “Born to Destroy” εμφανίζεται και μια σύντομη αναφορά στον sludge doom ήχο, που εκφράζεται συνήθως από τους Down και κατά μήκος του δίσκου όμορφες ξεσηκωτικές συνθέσεις που σίγουρα θα αγαπήσει το ελληνικό κοινό.
Από ότι καταλαβαίνει κανείς και από το όνομα του συγκροτήματος, οι τύποι αυτοί θέλουν να παίξουν μεταλλικό southern χωρίς νεωτερισμούς και τα καταφέρνουν πολύ καλά. Το άκουσμα του hammond organ στο “Beware the Boozehound” ανακατεύει λίγο την τράπουλα και με το ρεφρέν να έχει μία Volbeat δομή το κάνει ίσως το καλύτερο κομμάτι του album.
O Wojtek Suseł Kałuża έχει κατάλληλη φωνή για το είδος, έχοντας θυμωμένα, απαλά και κάποιες φορές brutal φωνητικά, που κάνουν τη μουσική ακόμα πιο ελκυστική (“Standing Tall”). Τις τυμπανοκρουσίες αναλαμβάνει ο Łukasz Joorek Jurewicz και είναι, θα έλεγα, το δυνατό χαρτί του group και τσακίζει τα πάντα στο πέρασμα του με την κιθάρα (Michał Stempel Stemplowski) και το μπάσο (Łukasz Peo Pomietło) να ολοκληρώνουν την καταστροφή.
Να δώσετε οπωσδήποτε μια ευκαιρία στους Πολωνούς, διότι έχουν τα φόντα να γίνουν μεγάλο όνομα του χώρου. Φορτώστε ένα ποτήρι Jack, φορέστε το cowboy hat σας και κοιτάξτε τα πουρνάρια να παρασύρονται από τον άνεμο τον J.D. Overdrive!
HOPE FOR THE BEST, PREPARE FOR THE WORST!
654 
