Ο RHYS MARSH είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση καλλιτέχνη, με έντονη ανησυχία τόσο για την προσωπική του ζωή όσο και για την μουσική που δημιουργεί.
Θα γεννηθεί στο Λονδίνο, θα μετακομίσει όμως ακόμα πιο βόρεια, στην Νορβηγία, και όπως θα αποδειχτεί η χώρα και το κλίμα της θα είναι το απαραίτητο συστατικό για τονRHYS για να αποτυπώσει τα εσωστρεφή σκοτάδια της ψυχής του στο ‘Dulcima’.
Trondheim, London και New York θα γίνουν το δρομολόγιο που θα τον φτάσουν εδώ που είναι σήμερα.
Η μουντή ατμόσφαιρα των πόλεων θα γίνει τρομερή επιρροή για τα τραγούδια του άλμπουμ. Υπογράφει με τον ορισμό, melodramatic/ popular song/ progressive folk και είναι ακριβής οι χαρακτηρισμοί.
Μόλις κρατήσεις στα χέρια σου το cd, η σκοτεινιά θα σε αρπάξει αμέσως. Λιτό και απέριττο, κατάμαυρο, με τους στίχους γραμμένους στα εσώφυλλα, και ένα κατεβατό αναφορά στους συμμετέχοντες. Και μόνο με μια απλή αναφορά μπορείς να καταλάβεις γιατί είναι υπέροχο αυτό το άλμπουμ.
Ο ίδιος ο δημιουργός RHYS MARSH που δεν κάνει και λίγα, (voice, guitars, piano, mellotron, rebab, orchestrations) TRUDE EIDTANG από την Νορβηγία (female vocals) η οποία έχει συμμετάσχει στο ‘Signal To Noise’ των WHITE WILLOW.
JO FOUGNER SKAANSAR (double & electric basses).
MATTIAS OLSON (μουσικός, παραγωγός, drums, celeste, mellotron,) και τον οποίον συναντάμε στους WHITE WILLOW& ANGLAGARD.
ANNA GIDDLEY (violin).
NATALIE ROZARIO (cello).
TAKASI MORI ο εκπληκτικός ιάπωνας φίλος του και βασικός ντράμερ με τον οποίο γνωρίστηκαν στο myspace (!), και που έχουν δημιουργήσει μαζί τους ‘UNIT’.
KETIL VESTRUM EINARSEN (flute) και τον συναντάμε στους ‘JAGA JAZZIST’.
GAUTE STORSVE (electric guitar).
TIMBRE CIERPKE (harp).
LARS FREDRIK FROISLIE (hammond, moog, autoharp, celeste) τον συναντάμε στα πλήκτρα στους WHITE WILLOW & WOBBLER.
NICKLASBARKER (mellotron) και στους MORTE MACABRE & ANEKDOTEN.
Επίσης εμφανίζονται guest για ηλεκτρονικούς ήχους, έξτρα έγχορδα και πνευστά.
Μετά από όλους αυτούς τους μουσικό-παρείστικους σχηματισμούς έχεις την αίσθηση ότι είναι όλοι μια μεγάλη οικογένεια.
Θα αποδειχτεί ότι το φθινόπωρο είναι η εποχή του RHYS MARSH.
To 2008 κυκλοφορεί το “The Fragile State Of Inbetween”, και ένα χρόνο μετά έρχεται το ‘Dulcima’, ένα άλμπουμ που έχει στο σύνολο του down tempo με σκοτεινή ατμόσφαιρα.
Βαριά εισαγωγή με βιολιά, πιάνο και παραπονιάρικα φωνητικά και στιγμές με μικρά έντονα ξεσπάσματα “In The Afterglow”. Μονόλογοι αλλού με την συνοδεία πιάνου-βιολιού, πολύ γλυκά φωνητικά μαζί με τα γυναικεία άλλοτε να ακολουθούν και άλλοτε να προπορεύονται “The Frightened Souls”.
Στο “Divide In Silence” καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί να γίνει πιο μοναχικό, μικρές ψιθυριστές κραυγούλες που προσδίδουν απόλυτα την μοναχική ατμόσφαιρα.
Ένα τραγούδι με ανατολίτικες αποχρώσεις φέρνει την διαφορετικότητα “NineTimes Beautiful”, με διπλά φωνητικά, έγχορδα και πνευστά, με πιο βαριές φόρμουλες που το κάνουν έντονα progressive τραγούδι.
Στο “The Safety Of All You Know” παίρνει άλλη τροπή ο ήχος και κατεβαίνει με πιο jazz φόρμες αλλά χωρίς να χάνει το ύφος και τα χαρακτηριστικά του, αφήνοντας την φαντασία να τον συνεπάρει βγάζοντας έντονους αφαιρετικούς συνδυασμούς, για να δώσει την σειρά στο “You’ll Never Fall” το απίστευτα μελωδικό σε ρυθμούς μεταλλαγμένης ρούμπα κομμάτι.
Το άλμπουμ κλείνει σιγά-σιγά με έντονο πιάνο, σε συνδυασμό χορωδιακών ψιθύρων και βιολιών, διπλά φωνητικά και έντονες κιθάρες “Surrendered” και hammond σε στιγμές μουσικής πανδαισίας, και με το “In Dark, In Light” το οποίο είναι το πιο έντονα δραματικό και δυνατό συγχρόνως κομμάτι.
Οι επιρροές του RHYS MARSH είναι πολλές και μεταξύ αυτών: NICK DRAKE, DAVIDSYLVIAN, SCOTT WALKER,THE TEA PARTY, KING CRIMSON, DANIEL LANOIS, DANKAN SHEIK, ELBOW, TOM WAITS κ.ά.
Με άλλα λόγια;
Ένα σκοτεινό σε γκρι βαθύ χρώμα άλμπουμ που κάποιες στιγμές για το στυλ του φτάνει σε οριακά σημεία. Μοντέρνο, συμφωνικό, progressive rock, με μελοδραματικά περάσματα ιδανικό γι’ αυτούς που τους αρέσει το ύφος, και για την εποχή ότι πρέπει!
Τα δυνατά σημεία;
Το ότι το άλμπουμ είναι ακριβώς στην διάρκεια που πρέπει χωρίς να κουράζει-κοντά στα 53 λεπτά-στο ύφος που το χαρακτηρίζει αλλά με αρκετές εναλλαγές χωρίς να γίνει μονότονο, φουλ από επιρροές, πανέμορφες συνθέσεις που σίγουρα ένας progster θα λατρέψει.
Άσσος στο μανίκι;
Όλη αυτή η υπέρ πληθώρα μουσικών που βρίσκονται σε WOBBLER, WHITE WILLOW, ANEKDOTEN, ANGLAGARD, JAGA JAZZIST, MORTE MACABRE, κάνουν αυτό το “κάτι” σε συνδυασμό με hammonds, harp, flute, trumpet, violin, cello, και έτσι όλα έρχονται και δένουν υπέροχα.!
“the only thing that is clear is what you say and what i hear”
804 
